پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی به ملت ایران به مناسبت جشن ملی ۲۸ امرداد ماه در روز ۲۸ امرداد ماه ۱۳۳۳

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
روز رستاخیز ملی ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۳۳ خورشیدی تازی

درگاه محمدرضا شاه پهلوی


پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی به ملت ایران به مناسبت جشن ملی ۲۸ امرداد ماه در روز ۲۸ امرداد ماه ۱۳۳۳

هر دفعه که در جهان صفات عالیه و خدمتگذاری به خلق مورد شناسایی و تقدیر واقع می‌شود قدمی است که بشریت به سوی تکامل برمی دارد روز عید غدیر خم یکی از روزهای مسعود بشر به سوی کمال است. روزی است که پیغمبر اکرم علی ابن ابیطالب را برای ما رهبر زندگانی و سرمشق عدالت و فداکاری قرار می‌دهد.

ما همه می دانیم پیروی از پیشوای شیعیان یعنی ایمان به حقایق جاوید عدالت و فداکاری و از خودگشتگی تنها راه مستقیم و سعادت و سربلندی است. اتفاقا فردا روزی است که در سال پیش شما فرزندان رشید ایران رستاخیز ۲۸ مرداد را بپا کردید و ایمان خود را به حقایق جاوید به ثبوت رسانیدید، شما به حکم سرشت پاک ایرانی و غیرت ملی برای حفظ آب و خاک و شرافت خود به طور ساده و طبیعی عملی انجام دادید که از اهمیت آن شاید بی خبر بودید ظاهر این است که وقتی برخلاف اصول مشروطیت عده‌ای سرپیچی کرده و جمعی در مقابل قانون، راه سرپیچی و طغیان پیش گرفتند بدون مواضعه قبلی مانند افراد یک خانواده که ناگهان با مهلکه روبرو شده باشند یک دل و یک رای در یک روز و یک ساعت در سراسر کشور قیام کردید و از پاننشستید نا سرکشان را از خیالات شوم خانه برانداز خود پشیمان و قانون را دوباره مستقر ساختید.

آیا در آن موقع که عظمت این قیام و تاثیر عمیقی که در سرنوشت ملت کهن سال ما داشت پی بردید و به خطر جبران ناپذیری که ما را تهدید می‌کرد متوجه بودید یا آنکه تصور می‌کردید خلاف و عصیانی واقع شده که باید سیاست کرد. اما متاسفانه آن عصیان و خلاف کشور ما را به پرتگاه نیستی می کشانید و چیزی نمانده بود که ما هم به سرنوشت فداشدگان این آشوب و آشفتگی که در جهان حکم فرماست گرفتار شویم و خدای نکرده موجودیت خود را که مرهون هزاران سال فداکاری و دلاوری‌های نیاکان پر افتخار ما است از دست بدهیم.

گرچه به فضل خداوند و همت شما آن خطر گذشت لیکن هنوز برای تعمیر خرابی‌های مادی و به خصوص زیان‌های معنوی آن دوران زمان ممتدی لازم خواهد بود.

شما فرزندان برومند و برازنده ایران وظیفه میهن‌پرستی و مردانگی خود را در موقع لزوم بجا آوردید ولی برای مرمت ویرانی‌ها و جبران محنت‌ها و احراز مقام بلند دیرین چشم میهن همواره به دست و دل شما است.

پیوسته در طریق ایران پرستی و فداکاری استوار بایستید که سعادت و سرافرازی کشور در نتیجه اتحاد و عدالت و فداکاری نصیب ما خواهد شد.

سپاسگذاری ما از خداوند متعال که این کشور پهناور و این همه استعداد آب و خاک و نعمت طبیعی را به ما عطا فرموده بهره‌مند شویم و ایران عزیزمان را در آتیه نزدیکی به کمال آبادی و سرافرازی برسانیم.