پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران به مناسبت گشایش کنگره پزشکی خاورمیانه و خاور نزدیک ۱۵ مهر ماه ۱۳۴۱
| برنامه عمرانی سوم | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر/ سال ۱۳۴۱ |
۱۵ مهر ۱۳۴۱
پیام شاهنشاه به‌مناسبت گشایش کنگره پزشکی خاورمیانه و خاور نزدیک
تشکیل کنگره روزهای پزشکی خاورمیانه و خاور نزدیک که با شرکت نمایندگان ایران و چندین کشور دیگر برای اولین بار در تهران صورت می‌گیرد، مایه خوشوقتی است.
وجود این مجمع علمی فرصت مناسبی به دست می‌دهد که با تبادل نظرهای لازم درباره مسائل پزشکی و بهداشتی به ایران و سایر ممالک این منطقه از جهان این مسائل به صورت دقیق‌تر مورد مطالعه قرارگیرد و راه حلهای بهتری منطبق با شرایط و عوامل خاص این مناطق و بر اساس تجارب علمی پزشکان و کارشناسان طبی خود این کشورها حاصل شود.
توجه به مسائل پزشکی و بهداشتی همواره از سنن و مختصات تمدن ایران بوده‌است. در لوحه‌ای مصری که هم اکنون در موزه ناپل است، پزشکی مصری شرح می‌دهد که چگونه وی از طرف داریوش، شاهنشاه ایران، مأمور شده‌است که دانشکده طب مصر را برای تعلیم اصول پزشکی و تربیت اطباء در این کشور تأسیس نماید.
در زمان ساسانیان به طوری که همه می‌دانند دانشگاه بزرگ گندی‌شاپور در نزدیکی شوش بزرگترین مرکز طبی عصر بوده و استادان متعدد ایرانی و یونانی و هندی و مصری در آن پیشرفته‌ترین اصول طبی آن دوره را تدریس می‌کردند. بعد از ظهور اسلام نیز استادان طب همین دانشگاه بودند که به بغداد رفتند و مکتب طب اسلامی را در دارالعلم این شهر بنیاد نهادند و بعدها آن را در نظامیه معروف بغداد تکمیل کردند. این نکته نیز لازم به تذکر نیست که بزرگترین کتب طبی در دارالعلم‌های غرب و شرق در طول چندین قرن و حتی تا قرون معاصر آثار ابن‌سینا و رازی بود که غالب آنها از همان قرن اسلامی به زبان لاتین ترجمه و در سراسر اروپا منتشر شده بود.
بر پایه سابقه‌ای چنین درخشان و استوار سنن علمی و مخصوصاً پزشکی رجاء واثق داریم که در حال حاضر نیز پزشکان ایرانی با یاری همکاران خود در سایر کشورها این تلاش پرافتخار را در راه خدمت به علم و به پیشرفت آن ادامه دهند.