پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در گشایش نخستین کنگره شوراهای آموزش و پرورش مناطق کشور ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۵۱

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۵۱ خورشیدی تازی

تصمیم‌های مجلس


پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در گشایش نخستین کنگره شوراهای آموزش و پرورش مناطق کشور ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۵۱


تشکیل نخستین کنگره شوراهای آموزش و پرورش مناطق کشور که نشانه تکامل جامعه متحول امروزی ما است و یکی از مظاهر انقلاب آموزشی در راه پیشرفت‌های معنوی و اجرای تعلیم و تربیت صحیح بشمار می‌رود موجب خوشوقتی است. این کنگره در شرایطی آغاز بکار می‌کند که در امر آموزش و پرورش کشور تحول وسیع صورت پذیرفته و نظام جدید آموزشی بر اساس نیازهای جامعه انقلابی به مرحله اجرا و علم در آمده است.

در سال‌های اخیر اقبال عامه مردم به کسب دانش و استقبال خانواده‌ها در فرستادن فرزندان خود به مدارس در عین حال که موجب خوشوقتی و امیدواری گردیده خواه ناخواه موجبات توسعه سازمان‌های آموزشی و اداری را فراهم آورده است.

در سال تحصیلی 40-1341 قبل از اعلام اصول انقلاب در سطوح مختلف تحصیلی 1,885,253 نفر دانش آموز به تحصیل اشتغال داشتند، ولی در حال حاضر این تعداد بر 4,700,000 نفر بالغ شده است، لذا برای پاسخگویی بدین نیاز عمومی با توجه به سیر تکاملی علم و دانش در سطح جهانی و حفظ سنن و آداب ملی لازم بود آموزش و پرورش کشور ما با وضع جدیدی منطبق شود. برای نیل بدین هدف تصمیم گرفته شد از نیروی ملی برای پیشرفت امر آموزش و پرورش کمک گرفته شود. از این رو با تشکیل شوراهای آموزش و پرورش منطقه ای قدم‌های مؤثری در زمینه تفویض اختیارات و دخالت دادن مردم در امر تعلیم و تربیت برداشته شد و روش عدم تمرکز جانشین روش سابق گردید.

شوراهای آموزش و پرورش منطقه ای برای اولین بار در تاریخ مشروطیت ایران به منظور بررسی نیازمندی‌های مناطق و استفاده از خودیاری مردم در انجام مسائل فرهنگی و ایجاد تحرک در امر تعلیم و تربیت با شرکت طبقات مختلف مردم در کلیه شهرستان‌ها و بعضی از بخش‌های کشور تشکیل گردید. در نتیجه امور مالی و اداری و توسعه آموزش و پرورش به مردم جوامع محلی واگذار شد. این اقدام سرآغاز تحول جدیدی در تاریخ تعلیم و تربیت مملکت ما بشمار می‌رود، زیرا از تمرکز امور اجرایی در مرکز که موجب رکود کارها بود جلوگیری به عمل آورده و راه را برای دخالت دادن خانواده‌ها در امر تعلیم و تربیت که از نیازهای ابتدایی زندگی اجتماعی امروز است هموار می‌سازد. سپردن امور اداری و مالی به شوراها موجب می‌شود که سازمان‌های مرکزی برای برنامه ریزی دقیق آموزش و پرورش و تعیین خط مشی های کلی تعلیماتی و تهیه طرح‌های سودمند اجرایی مجال و فرصت کافی داشته باشند. امید می‌رود همگام با سایر پیشرفت‌های وسیع اجتماعی و اقتصادی کشور سازمان‌های آموزشی با معاضدت و همکاری شوراهای منطقه‌ای بتوانند وظیفه ملی خود را در راه به ثمر رساندن انقلاب به نحو احسن انجام دهند و راه را برای وصول به دوره تمدن بزرگ هموار سازند.