پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به مناسبت روز اقبال لاهوری ۱ اردیبهشت ماه ۱۳۴۷
| برنامه عمرانی چهارم | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر | کنفرانس جهانی حقوق بشر - تهران ۲ تا ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۴۷ |
پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به مناسبت روز اقبال لاهوری ۱ اردیبهشت ماه ۱۳۴۷
به‌مناسبت روز اقبال، بار دیگر به خاطره این مرد نامی ادب و عرفان شرق، درودمی‌فرستیم و مراتب خوشوقتی خویش را از اینکه در این روز مانند سالیان گذشته افکار و آثار او مورد تجلیل قرارمی‌گیرد، ابرازمی‌داریم.
اقبال لاهوری برای مردم ایران از دو جهت مورد احترام و علاقه است: یکی اینکه وی در همه عمر خویش مبشر عالیترین اصول اخلاق و معنویت و پیام‌آور فلسفه بشردوستی و حسن تفاهم بود، دیگر اینکه او نه تنها دوستدار صمیمی ادب پارسی بلکه خود یکی از بزرگترین مظاهر این ادب در قرن حاضر بود، و کمتر اتفاق افتاده‌است که یک سخنور غیر ایرانی به زبان پارسی اشعاری بدین شیوایی و دلنشینی سروده‌باشد. آثاری از قبیل پیام مشرق و زبور عجم و ارمغان حجاز را به حق می‌توان از نفایس گنجینه ادب پارسی شمرد.
ولی این اشعار به همان اندازه که از نظر فصاحت دلپذیر است، از نظر روح و فکری که در آنها متجلی است عمیق و عالی است. ما اقبال لاهوری را از لحاظ این روح و اندیشه یک انسان واقعی می‌شماریم و برای او مقامی را قائلیم که به حق می‌باید برای خادمان حقیقی بشریت قائل بود.
از خداوند متعال مسئلت داریم که روح وی را همواره قرین رحمت فرماید و همه مردم جهان را از آن معنویت و محبتی که وی مبشر خستگی ناپذیر آن بود، برخوردارسازد.