مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۷ تیر ۱۳۰۶ نشست ۱۳۰
| مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری ششم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری ششم |
مشروح مذاکرات مجلس ملی، دوره۶
جلسه: ۱۳۰
صورت مشروح مجلس سه‌شنبه ۲۷ تیر ماه ۱۳۰۶ مطابق نوزدهم محرم‌الحرام ۱۳۴۶
فهرست مندرجات:
۱- قرائت پیشنهاد و تصویب لایحه اعتبار دو دوازدهم بابت تیر و مرداد
۲- مذاکره در اطراف خبر کمیسیون بودجه راجع به چهل هزار تومان اعتبار برای صحیه
۳- قانون اجازه دو دوازدهم برای تیر و مرداد
(مجلس دو ساعت و سه ربع قبل از ظهر بریاست آقای پیر نیا تشکیل گردید)
(صورت مجلس روز یکشنبه بیست و پنجم تیر ماه را آقای بنی سلیمان قرائت نمودند)
غائبین با اجازه جلسه ۱۳ تیر
آقایان: اسفندیاری – حیدری مکری – دشتی – مفتی – زعیم – دادگر – بنی سلیمان – میرزا حسنخان وثوق – محمد تقی خان اسعد – فرشی.
غائبین بی اجازه جلسه ۱۳ تیر
آقایان: علیخان اعظمی – نظام مافی – حشمتی – قوام شیرازی – حاج حسن آقا ملک
دیر آمدگان با اجازه جلسه ۱۳ تیر
آقایان: بهار –عراقی – شریعت زاده
دیر آمدگان بی اجازه جلسه ۱۳تیر
آقایان :مرتضی قلیخان بیات – حاج میرزا حبیب الله امین – نجومی – آیه الله زاده اصفهانی
غائبین با اجازه جلسه ۲۲ تیر
آقایان :اسفندیاری – حیدری مکری – فرشی مفتی – زعیم – دشتی – شیروانی – حاج میرزا حبیب الله امین – سلطان محمد خان – میرزا حسنخان وثوق – میرزا یوسفخان عدل
غائبین بی اجازه جلسه ۲۲ تیر
آقایان :اسدی – اعظمی – نظام مافی – حشمتی – قوام شیرازی – بهبهانی – بهار – حاج حسن آقا ملک دکتر لقمان
دیر آمدگان با اجازه جلسه ۲۲ تیر
آقایان :پالیزی – آقا میرزا هاشم آشتیانی – نوبخت محمد ولی میرزا
دیر آمدگان بی اجازه جلسه ۲۲ تیر
آقایان: امیر حسینخان – مرتضی قلیخان بیات – غلامحسین میرزا – معتضد استرابادی
غائبین با اجازه جلسه ۲۵ تیر
آقایان :دکتر سنک – اسفندیاری – حیدری مکری – فرشی – عدل – مفتی – زعیم – احتشام زاده – مرتضی قلیخان بیات – میرزا حسنخان وثوق – محمد تقیخان اسعد موقر – بامداد
غائبین بی اجازه جلسه ۲۵ تیر
آقایان: اسدی – علیخان اعظمی – نظام ما فی – حشمتی – قوام شیرازی – بهار – حاج حسن آقا ملک – میرزا ابراهیم آشتیانی – دکتر لقمان.
دیر آمدگان با اجازه جلسه ۲۵ تیر
آقایان :شریعت زاده – آشتیانی – محمود رضا – یاسائی – حاج شیخ بیات – روحی
دیر آمده با اجازه جلسه ۲۵ تیر
آقای :بهبهانی
رییس-آقای بهبهانی
بهبهانی – در روز پنج شنبه بنده را غائب بی اجازه خواندند و روز یک شنبه را هم دیر آمده بی اجازه – خواستم عرض کنم که بنده بواسطه گرفتاری فوق العاده شرعی و شخصی که داشتم روز پنجشنبه را کتبا پنجروز اجازه خواستم که برای انجام مقاصد شرعیه خود بودم و از این پنجروز هم بیش از چهار روز استفاده نکردم این است که استدعا می‌کنم مقرر فرمائید اصلاح شود.
رئیس – رسیدگی و اصلاح می‌شود. آقای خطیبی
خطیبی – آقای دکتر لقمان را در دو جلسه غائب بی اجازه نوشته‌اند چون غیبت ایشان بواسطه عرض کنم که امر بفرمائید با اجازه بنویسند.
رئیس – آقای حاج میرزا مرتضی
حاج میرزا مرتضی – آقای آقا میرزا ابراهیم آشتیانی را در آن جلسه غایب بی اجازه نوشته‌اند و حق هم داشتند ولی ایشان شرحی توسط بنده بمقام محترم ریاست نوشته بودند که فراموش کردم تقدیم کنم
رئیس – خوب یادداشت را بدهید. صورت مجلس دیگر ایرادی ندارد؟
(گفتند خیر)
رئیس – صورت مجلس تصویب شد.
رئیس – یکی از مطالبی که جزو دستور است خبر کمیسیون بودجه راجع به دو دوازدهم است. پیشنهاد
آقای تقی زاده قرائت می‌شود:
(اینطور قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم هر وقت دوازدهم از مجلس تصویب شد کتبا و تلگرافا امر داده شود و حقوق مستخدمین جز که دون رتبه هستند در تمام مملکت فورا منتهی تا سه روز پرداخته شود
رئیس – آقای تقی زاده
حاج آقا رضا رفیع – توضیح داده‌اند باید رای گرفته شود.
تقی زاذه – بلی باید رای گرفته شود
رئیس – رای گرفته می‌شود باین پیشنهاد آقایانی که قابل توجه میدانند قیام فرمایند
(عده کمی برخاستند)
رئیس – قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای روحی
(این قسم قرائت شد)
بنده پیشنهاد می‌کنم که بجای کلمه (مجاز) (مکلف) نوشته شود
روحی – عرض کنم که بنده تصور نمی‌کنم لفظ (مجاز) تعیین بکند آن مقصدی را که آقایان دارند و باید دولت تکلیف داشته باشد و آن را حتمی الاجرا بداند و مجاز گمان نمی‌کنیم این مقصود را برساند.
شیروانی (مخبر کمیسیون بودجه) – این پیشنهاد تصور می‌کنم بسایر قوانینی که با کلمه مجاز تصویب شده است یک قدری سکته وارد بیاورید
رئیس – آقای آقا سید یعقوب
آقا سید یعقوب – همانطور که آقای مخبر هم اظهار فرمودند آقای روحی باید توجه داشته باشند که ما در هر قانونی که گذرانده‌ایم مجاز نوشته‌ایم مجاز بمعنی مکلف است و دولت اساسا نباید تخلف کند و نمی‌تواند تخلف کند از این جهت لازم نیست
روحی – چون این توضیح داده شد بنده قانع شدم.
رئیس – پیشنهاد آقای فیروز آبادی:
(بشرح ذیل قرائت شد)
بنده پیشنهاد می‌کنم که در آخر تبصره که نوشته شده و همچنین مخارج حق الثبت نیز از همین محل پرداخته خواهد شد نوشته شود از همین محل صدی سه پرداخته شود.
فیروز آبادی – این جا نوشته شده از همین محل مخارج صدی سه قند و شکر و این دو احتمال می‌رود درش یکی از همین محل صدی سه و یکی از محل قند و شکر در صورتی که مقصود صدی سه است (نمایندگان – صحیح است) و ممکن است عبارت این مقصود را نرساند و محض توضیح نوشتم که تاکیدا نوشته شود تا تصور نکنند از محل خود عایدات قند و شکر است.
مخبر – بنده تصور نمی‌کنیم اشکالی را که آقا فرمودند وارد باشد زیرا اگر ابتدای تبصره را ملاحظه بفرمائید تصریح دارد که صدی سه از عوائد قند و شکر برای جمع آوری این مالیاتها تخصیص داده می‌شود. واین قسمت حق الثبت را ما مخصوصا در این جا ذکر کردیم که از همین محل صدی سه باشد چون در وزارت مالیه اشکالی تولید شده بود لازم دانستیم برای توضیح این جا بنویسیم و مقصود هم همان است که ایشان پیشنهاد کرده‌اند دیگر ضرورتی ندارد که این پیشنهاد اضافه شود.
رئیس – آقای حاج آقا رضا
حاج آقا رضا رفیع – بنده گمان می‌کنم بعد از توضیحات آقای مخبر خود آقای فیروز آبادی پیشنهادشان را پس بگیرند برای اینکه مقصود ایشان از همین عبارت ماده تامین می‌شود.
فیروز آبادی – وقتی مقصود بنده تامین شده باشد پس می‌گیریم غرضم از این صدی سه توضیح بود که از محل دیگر داده نشود.
رئیس – پیشنهاد آقای دهستانی
(این طور خوانده شد)
پیشنهاد می‌کنم تبصره ذیل اضافه شود تبصره – وزارتخانه مجاز است مبلغ دویست هزار تومان از محل مخارج غیر مترقبه و مخارج انتفاعی وزاتمالیه را برای صحیه مملکتی اختصاص دهد.
میرزا یدالله خان دهستانی – بنده اطمینان اینکه امسال هم بودجه تفضیلی بمجلس بیاید ندارم و ناچارم نظریات خودم را در ضمن دو دوازدهم بعرض مجلس برسانم در بودجه هزار و سیصدو چهار تقریبا در حدود یک میلیون تومانم مخارجی تصویب شده که گمان نمی‌کنم در امسال مورد داشدته باشد از جمله صدو شصت و پنجهزار تومان مخارج غیر مترقبه است نود هزار تومان مخارج مجلس موسسان صد هار تومان اعتبار اتفاعی وزارت مالیه امسال این پولها غالبش در خزانه خواهد ماند و در ضمن همان اضافه بودجه‌ها که امسال یقینا معین شده بمجلس تقدیم خواهد شد بنده عقیده دارم وقتی که مااطمینان اینکه بودجه به مجلس بیاید نداشته باشیم بهتر است که نظریاتمان را در این دو دوازدهم‌ها عرض کنیم در هر صورت این عقیده بنده بود که پیشنهاد کردم که دویست هزار تومان از این مخارجهائی که عرض کردم و یک محل هائی برایش قائل می‌شوند به مصرف صحیحه برسانند و گمان نمی‌کنم در مملکت ایران اهمیت هیچ کاری بالاتر از صحیحه باشد و هیچ چیزی از حفظ جان ایرانی مهم تر نیست و تقاضا می‌کنم از آقایان که رای بدهند و نفرمایند که این پیشنهاد خرج است خیر این محلی که از برای یک مخارج غیر مترقبه منظور شده محلش را تغیر بدهند و برای صحیحه مصرف کنند که فایده اش برای ملت ایران بیشتر باشد.
رئیس – آقای آقا سید یعقوب.
آقا سید یعقوب – چون گرم است دو عرض می‌کنم و توجه مقام ریاست را بآن جلب می‌کنم و تقاضا می‌کنم امر بجریان آن بدهند و آن دو عرض بنده یکی راجع به ماده شصت و سه است که در پیشنهادات خیلی حرف زده نشود یکی دیگر هم اینکه …
زوار – البته استثنا هم نباید قائل بشوید.
آقا سید یعقوب – بلی بدون استثنا ء در هیچ پیشنهادی نباید زیاد صحبت شود این عقیده بنده است بر طبق نظامنامه و هر وقت هم بنده تجاوز کردم بگوئید دهان شما که نبسته است دوم اینکه این پیشنهاد ایشان کاملا پیشنهاد خرج است شما کسر را می‌توانید پیشنهاد کنید نه اضافه رابیست مرتبه این حرف گفته شده است دوره هم هست وکیل هستید در مجلس بوده‌اید نظامنامه را دیده‌اید نباید این پیشنهاد را بکنید و استدعا می‌کنم محض گرمای قیامت (که از آن خبر ندارید) از این گرما ما را راحت کنید و بگذارید قانون بگذرد.
رئیس – رای می‌گیریم باین پیشنهاد آقایانیکه قابل توجه میدانند قیام فرمایند.
(عده قلیلی قیام نمودند)
رئیس – قابل توجه نشد پیشنهاد آقای کازرونی.
(بترتیب ذیل قرائت شد)
بنده تبصره ذیل را پیشنهاد می‌کنم.
تبصره – دولت مکلف است که حقوق کلیه وزارتخانه هارا که بر طبق این اجازه می‌پردازد بدون تبعیض در تقدم و تاخر بپردازد.
کازرونی – بنده توضیح زیادی نمی‌خواهم بدهم و یقین دارم آقای وزیر خودشان هم موافقت می‌فرمایند و البته هیچ قانونی نگفته است تبعیض قائل شوند و تبعیض مورد ندارد بنده دیدم بعد از آنکه حقوق اجزا ء مالیه داه شد یک ماه چهل روز کمتر بیشتر گذشت و حقوق وزارت داخله و قوائد عامه و غیره داده نشد بنده نفهمیدم این چه اصلی است و چرا باید تبعیض
بشود؟ باین علت بنده این پیشنهاد را دادم که آقای وزیر متذکر باشند و بدون تبعیض رفتار کنند.
وزیر مالیه – البته بنده اصل مطلب را قبول می‌کنم ولی اگر تصور بفرمایند که ذکر این مطلب بعنوان تبصره در دو دوازدهم بشود این را نمی‌توانم بنده بپذیرم این یک تذکری است و بنده هم همینطور قبول می‌کنم و اساسا هم تبعیض نمی‌شود نهایت مال یک اداره زودتر ترتیباتش حاضر می‌شود و حقوقش را می‌پردازد مال یکی دیرتر و در هر حال بنده تاکید کردم و اگر در با عمل دوازدهم‌های قبل هم آقا ملاحظه فرموده باشند و ا دوازدهم اخیر مقایسه کنند خواهند دید که یک تفاوتهائی حاصل شده حالا بنده تاکید می‌کنم و خوب است استرداد بفرمایند.
کازرونی – بنده استرداد می‌کنم چون نظر بنده تامین شد.
رئیس – پیشنهاد دیگر آقای کازرونی.
(این قسم قرائت شد)
بنده پیشنهاد می‌کنم تبصره ذیل اضافه شود.
تبصره – وزارت مالیه نمی‌تواند بهیچ فردی از مستخدمین جدید الورود حقوق بدهد مگر پس از اینکه از تصویب مجلس گذشته باشد.
کازرونی – این را هم گمان می‌کنم یک مطلب قانونی باشد یک مستخدم جدید الورودی را از قبیل همین اضافاتی که می‌آورند بمجلس تا اضافاتش از مجلس نگذشته و تا حقوقش تصویب نشده نباید حقوق بهشان بدهند اکثرا هم داده نشده است لکن بنده اطلاع دارم که بعده داده شده است با اینکه مجلس تصویب نکرده است در هر حال این پیشنهاد را قبول فرمایند که تا حقوق را مجلس تصویب نکرده است نباید بپردازد و یقین دارم که قبول هم می‌فرمایند زیرا که غیر از این نمی‌تواند کاری بکنند.
وزیر مالیه – این مسئله واضح است که مستخدم جدید الورود تا حقوقش تصویب نشود نباید داد ولی این مطلبی را که آقای کازرونی توضیح دادند غیر از آن بود که در پیشنهادشان ذکر کردند در هر صورت این مسئله مسلم است که تا مجلس حقوق را تصویب نکند پرداخته نمی‌شود و بعقیده بنده قید این موضوع در لایحه دو دوازدهم هیچ مورد ندارد چون ملاحظه بفرمائید این دودوازدهم مقید است به پرداخت اسفند هزارو سیصد و پنج. اسفند هزار و سیصدو پنج هم مقید است به پرداخت بودجه هزار و سیصد و چهار منتهی در این ضمن اصلاحاتی بعنوان اضافات و سایر لوایح بودجه در آن شده است و در آن حدود پرداخته می‌شود و بنظر بنده این پیشنهاد دیگر مورد ندارد اما اگر نظر آقا این است که یک تاسیسات و تشکیلاتی را دولت بخواهد بدهد اینها را استخدام نکند و حقوق ندهد این قسمت هم البته مسلم است که تا بودجه تشکیلاتی را مجلس تصویب نکند بهیچکس حقوق پرداخته نمی‌شود و این نظریه هم کاملا صحیح است و بایستی هم مرعی بشود ولی اگر استرداد بفرمائید بنده قبول می‌کنم و همینطور هم هست.
کازرونی – این را هم چون قبول فرمودند بنده استرداد می‌کنم.
رئیس – پیشنهاد آقای دیبا.
(بشرح ذیل قرائت شد)
پیشنهاد می‌نمایم در ماده واحده عوض جمله اسفند ۱۳۰۵ نوشته شود اسفند ۱۳۰۴ و اضافات مصوبه ۱۳۰۵.
طباطبائی دیبا – این جا نوشته شده که بمیزان دو دوازدهم بودجه‌ها و اعتبارات مصوب اسفند ۱۳۰۵ در صورتی که در ۱۳۰۵ بودجه تفضیلی از مجلس شورای ملی نگذشته است و تماما دوازدهم بوده است این است که بنده پیشنهاد کردم ۱۳۰۴ نوشته شود و آن اضافاتی هم که در ۱۳۰۵ تصویب شده است
آنها هم در نظر گرفته شود.
رییس – آقای آقا سید یعقوب.
آقا سید یعقوب – بنده تصور نمی‌کنم که هیچ محتاج باین مسئله باشد چرا؟ برای خاطر اینکه بودجه هزار و سیصد و چهار با اضافاتش آمد و اساس بودجه سیصد و پنج واقع شد هزارو سیصد و پنج هم برای سیصدو شش اساس شد پس اسفند هزارو سیصد و پنج اساس بودجه شده است و اضافاتی که برای همان سنه سیصد و پنج تصویب شده بانضمام اصل بودجه پایه بودجه می‌شود بنابراین اساس بودجه سیصد و شش همان سیصد و پنج است که سیصدو پینج هم تکمیل شده سیصد و چهار است. و ما دیگر نباید برگردیم باول و اسباب زحمت تولید کنیم ما دیگر چه کاری بآن بودجه ۱۳۰۴ داریم پس خوب است بر طبق این عقیده جنابعالی برگردیم ببوجه اولی که در اول مشروطیت گذشته است و به بینیم آن چه بوده است؟ خیر بودجه اسفند هزار و سیصد و پنج برای ما پایه بودجه است و با اضافاتیکه برایش تصویب شده اساس بودجه راتشکیل می‌دهد و هیچ لازم نیست پیشنهاد ایشان ذکر شود.
وزیر مالیه – بنده خدمت نماینده محترم عرض می‌کنم که این پیشنهادی که فرمودند هیچ فرقی با آنچه که در اینجا نوشته شدهاست ندارد هر دو یک چیز است ولی در عمل ما را دچار زحمت می‌کند و الا پرداخت ۱۳۰۴ بااضافات مصوبه چه تفاوتی با اسفند ۱۳۰۵ دارد؟ خود بودجه ۱۳۰۵ از روی هزار و سیصد و چهار درست شده است منتهی با اضافات پس هیچ فرقی با هم ندارد جز اینکه در عمل اسباب اشکال تولید می‌کند دو دوازدهم‌های قبل هم همینطور رای داده شده است دیگر مراجعهبمحاسبات بسته شده و اینها جز اسباب زحمت هیچ نتیجه ندارد و مقصود هم یکی است.
طباطبائی دیبا – با توضیحی که آقای وزیر مالیه دادند بنده متقاعد شدم و مسترد می‌کنم.
رئیس – پیشنهاد آقای حاج آقا رضا رفیع.
(بنحو ذیل قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم که باصل لایحه کمیسیون بودجه رای گرفته شود.
حاج آقا رضا رفیع – چون پیشنهادات زیاد تقدیم شده بود و دیدم که آقایان باز مشغول نوشتن پیشنهاد هستند این پیشنهاد راتقدیم کردم که در این شدت گرما اسباب زحمت نشود و طول نکشد حالا اگر دیگر پیشنهادی نیست که باصل لایحه باید رای گرفته شود.
(نمایندگان – صحیح است)
رئیس – آقای ارباب کیخسرو – این پیشنهاد جناب عالی راجع به چه چیز است و مقصودتان چیست؟
ارباب کیخسرو – مقصود بنده راجع بآن قسمتی است که پریروز آقای فرهمند پیشنهاد کردند نسبت بمستخدمین جزء چون بالاخره درنتیجه توضیحات آقای مخبر معلوم نشد که بعد از تصویب مجلس بموقع اجرا گذاشته خواهد شد؟ یا خیر و ایشان اینطو فهمانیدند که بدون تصویب است و اینرا کاملا مخالف حق ملی میدانم که بدون تصویب مجلس باشد به این جهت پیشنهاد کردم که آن قسمتی را که زاپورت خود کمیسیون است تجزیه شود با آن قسمتی که ایشان پیشنهاد کردند.
وزیر مالیه – آن پیشنهاد مسترد شده است.
ارباب کیخسرو – مسترد نشده است پریروز آقای مخبر قبول کرد.
مخبر – بعد مسترد کردند.
رئیس – آقای تقی زاده هم مقصودشان همین است؟
تقی زاده – بلی بنده هم همین مقصود را داشتم.
رئیس – پیشنهاد آقای فرهمند در جلسه گذشته گویا قبول شده است کمیسیون قبول کرده است؟
مدرس – خیر آقا باید رای گرفته شود و تجزیه شود.
مخبر – عرض کنم که موقعی که بنده این پیشنهاد را قبول کردم ک نظر ساده و خیلی بی‌آلایش بود برای اینکه حقوق مستخدمین جز ء پانزده روز به پانزده روز پرداخته شود بعد بنده به آقای وزیر مالیه عرض کردم ایشان فرمودند که در ضمن تصویب این دوازدهم‌ها ما یک ترتیبی می‌دهیم که هر پانزده روز یکمرتبه حقوق مستخدمین جز ء پرداخته شود در این صورت بنده تقاضا می‌کنم که آقای فرهمند پیشنهاد خودشانرا مسترد کنند
فرهمند – در صورتیکه این طور فرمودند که حقوق مستخدمینجز ء پانزده روز به پانزده روز پرداخته می‌شود نظر بنده هم تامین می‌شود و مسترد می‌دارم.
رئیس – رای گرفته می‌شود به ماده واحده با تبصره آقایان موافقین اوراق سفید می‌دهند.
(اخذ و استخراج آرا ء بعمل آمد ۸۱ ورقه سفید شماره شد)
رئیس – عده حظار ۹۰ با ۸۱ رای تصویب شد.
اسامی رای دهندگان:
آقایان: آقا سید یعقوب – امیر حسین خان ـ دادگر ـ شخ الاسلام ملایری ـ طباطبائی دیبا ـ کی استوان ـ محمود رضا ـ دشتی ـ امام جمعه اهر ـ زوار – شیروانی – دکتر سنگ – حاج آقا رضا رفیع – میرزا عبد الله خان وثوق – عراقی – غلامحسین میرزا مسعود ـ میرزا حسن آیت الله زاده – ملک مدنی – عمادی – خطیبی – تقی زاده – سید جواد محقق – میرزا حسن خان وثوق – میرزا احمد خان بدر – عصر انقلاب – بهبهانی – محمد آخوند – ثقت الاسلام بروجردی – آقا زاده سبزواری – فومنی – میرزا حسین خان موقر – حاج غلامحین ملک – میرزا عبدالباقی – سید حسین آقایان – یاسائی – دولتشاهی – جلائی – دهستانی – نوبخت – بامداد – خواجوی – شیخ عبد الرحمن صالحی – پور تیمور – مهدوی نگهبان – محمد تقی خان اسعد – میرزا حسین خان وزیری – معظمی – پالیزی – ارباب کیخسرو – سهراب خان – لیقوانی – مولوی – آقا علی زارع – ابراهیمی – بنی سلیمان – اسکند – خان مقدم – یحیی خان زنگنه اعظمی – دکتر رفیع خان امین = محمد ولی میرزا – میرزا عبد الحسین – میر ممتاز – نصرت الله خان اسکندری – دکتر مصدق – روحی – جهانشاهی – ثقت الاسلامی – فهیمی – نجومی – ذوالقدر – فرهمند – افسر – آقا سید کاظم یزدی – دکتر طاهری – دیوان بیگی – افشار – امام جمعه شیراز – افخمی –
رئیس – پیشنهاد شده است که خبر کمیسیون محاسبات راجع به تعمیر مقبره فردوسی مطرح شود.
دادگر – بنده هم پیشنهادی راجع به دستور داده‌ام.
رئیس – پیشنهاد آقای امیر حسین خان قرائت می‌شود
(بمضمون ذیل خوانده شد)
بنده پیشنهاد می‌کنم که پس از لایحه دو دوازدهم لایحه اعانه برای تعمیر مقبره فردوسی جز ء دستور باشد
امیر حسین خان.
رئیس – پیشنهاد دیگر راجع به دستور.
(بشرح آتی خوانده شد)
ما امضا کنندگان پیشنهاد می‌کنیم خبر کمیسیون بودجه راجع به صحیحه در دادن چهل هزار تومان مصارف اعزام اطبا ء و سایر حوائج طبی بلافاصله بعد از دو دوازدهم جز ء دستور باشد. دکتر سنگ. عمادی. جمشیدی. شیروانی. دادگر.
رئیس – آقای امیر حسین خان.
امیر حسین خان (ایلخان) – بنده اساسا عقیده دارم به اینکه یکی از علل بطو ء جریان مجلس تغییر دستور است ملاحظه میفرمائید که تابحال چندین لایحه جز ء دستور آمده است کلیات اولش تمام شده است پیشنهاد
ها را داده‌اند داخل در کلیات دوم شده‌ایم بعد پیشنهاد داده‌اند یک لایحه جدیدی داخل مجلس شده است و مخصوصا راجع بهمین لایحه اعتبار برای تعمیر مقبره فردوسی که اگر تصویب شود بعقیده بنده یکی از برجسته ترین لوایح مجلس است و بهترین کارهای دوره ششم بنظر بنده است این لایحه دیگر کاری ندارد و خیلی کارش کم است و می‌شود در چند دقیقه تصویب کرد و بنده هم موافقت می‌کنم که لایحه صحیحه در درجه دویم واقع شود پس خوبست این لایحه که کارهایش تمام شده است و بزودی هم می‌شود خاتمه پیدا کند جز ء دستور شود.
رئیس – آقای دادگر.
دادگر – عرض کنم که مسائل تشریفاتی با مسائلی که ضرورت دارد تفاوت دارد بنظر بنده امورات وقتی تقسیم می‌شود باید بهاهم و مهم و عادی آنها توجه داشت چنانچه مکرر عرض کرده‌ام حتی آقای فیروز آبادی هم که آنقدر دقیق هستند در این مخارج موافقت کرده‌اند الان در مناطق مالاریائی ولایات گرفتار هزار جور مخمصه‌ایم و با مردمان زنده دست بگریبانیم پس این لایحه را خوبست مقدم بداریم بعد هم ما با آقای امیر حسین خان موافقت می‌کنیم که لایحه تعمیر مقبره فردوسی مطرح شود.
آقا سید تقی طباطبائی – اگر نتیجه بدهد خوبست ولی برای ولایات هیچ نتیجه نمی‌دهد.
رئیس – رای گرفته می‌شود به پیشنهاد آقای امیر حسینخان آقایانی که موافقند قیام فرمایند.
(عده قلیلی برخاستند)
رئیس – تصویب نشد رای گرفته می‌شود به پیشنهاد آقای دادگر آقایان موافقین قیام فرمایند.
(اغلب قیام نمودند)
رئیس – تصویب شد ماده واحده قرائت می‌شود
(اینطور خوانده شد)
ماده واحده – به وزارت مالیه اجازه داده می‌شود که از محل اضافات و صرفه جوئی‌های ۱۳۰۵ مبلغ چهل هزار تومان برای اعزام طبیب به ولایات و سایر حوائج صحی تحت اختیار رئیس کل صحیحه گذارده که بمصرف برساند.
رئیس – آقای کازرونی موافقید؟
کازرونی – خیر مخالفم.
رئیس – بفرمائید.
کازرونی – بنده نه تنها موافقم بلکه می‌خواهم عرض کنم که چهل هزار تومان اضافه دادن بصحیه برای تمام مملکت فوق العاده کم است و حقیقتا کافی نیست و از این مقدار اکثریت ناراضی است در هر صورت مسئله صحیه امروز فوق العاده مهم است و ما اینرا یکی از مسائل فرعی گرفته‌ایم و از اضافه اعتبار بودجه ۱۳۰۵ یک چهل هزار تومانی بصحیه اعتبار می‌دهیم و در بودجه هم بطور مستقیم از برای امور صحی یک قلم برجسته که قابل استفاده عموم باشد نداریم بنده با این طرز و ا این مبلغ مخالفم و عقیده دارم یک مبلغی که برای امور صحیه کل مملکتی کفایت کند یک لایحه برایش بمجلس بیاورند ما که یک مخارج فوق العاده داریم و یک تبذیرهائی ا می‌کنیم یک مقدار هم بصحیه تخصیص بدهیم و من این مبلغ ناقابل را کافی نمیدانم و بالاخره نمیدانم رئیس محترم کل صحیه چطور این مبلغ را بولایات تقسیم می‌کنند و چطور از عهده بر میایند؟
آقا سید یعقوب – بنده اخطار نظامنامه دارم.
رئیس – بعد از مخبر بفرمائید.
مخبر – عرض کنم نظریات نماینده محترم حقیقتا قابل تقدیس است و بنده هم از نقطه نظر عقیده شخصی خودم معتقدم از اغلب مخارج بیهوده وزارتخانها باید بکاهیم و فقط اختصاص بدهیم به صحیه و معارف این مملکت که روح و جسم ایرانی را ما اصلاح کنیم ولی بالاخره کارها باید تدریجی باشد عجالتا در نتیجه
تصویبات دوره پنجم مختصر کمک و مساعدتی با صحیه ایران شده است و یک لایحه آمده است به مجلس و شاید خود آقای کازرونی هم که با هر مالیاتی مخالفند موافق باشند که عایدات کبریت اختصاص داده شود به صحیه عمومی مملکت که الان در کمیسیون قوانین کالیه و کمیسیون بودجه مطرح است و بالاخره از آن راه علاج اساسی که عقیده آقای کازرونی است باید کرد و باید یک میلیون یک میلیون ونیم خرج کنیم تا بتوانیم جلوگیری از مرگ و اینطور ریزش افراد این مملکت به خاک بکنیم عجالتا ما یک مبارزات موقتی داریم می‌کنیم مثلا از سر حدات به ما اطلاع داده شده است که یک امراض مسری هجوم آور شده است مخصوصا در قسمتهای جنوب و خلیج فارس که در آنجاها یک مخارجی برای قرنطینها و اعزام اطبا ئ که هم تاثیر صحی دارد و هم تاثیر سیاسی دارند می‌کنند عجالتا هم یک لایحه آمده است بمجلس که یک میلیون و نیم اضافات را صرف یک مخارجی بکنند کمیسیون بودجه هنوز نتوانسته است با تمام این لایحه موافقت بکند بلکه با یک قسمت آن شاید مخالف باشد گر چه در اساس آن اقلامی که آنجا نوشته شده است تمام افراد این مملکت موافقند مثلا سد به بندند ولی الا هم فالاهم را باید در نظر گرفت و فعلا ما در نظر گرفته‌ایم که از این مبلغ یک مقداری به صحیه بدهیم که در این موقع سال که گرمی و حرارت و این اماض که بمملکت هجوم آورده است یک وسیله جزئی بدست اداره صحیه بدهیم که یک مبارزه بکند و بعد در نتیجه وقت شماری و مذاکراتی که در کمیسیون بعمل می‌آید بلکه بتوانیم یک محل بودجه کافی برای اداره صحیه پیدا کنیم و آن نظر حضرتعالی را که هیچگونه تبعیض هم درش نشود منظور کنیم و حالا نباید گفت که چون ممکن است یک تبعیض بشود این چهل هزار تومان را هم خرج نکنیم و گمان می‌کنم این عقیده منطقی نباشد پس استدعا می‌کنم موافقت بفرمائید که این لایحه زودتر بگذرد زیرا هر یکساعتی که زودتر وسیله بدست صحیه بدهیم که یک کارهائی بکند بهتر است.
جمعی از نمایندگان – مذاکرات کافی است.
رئیس – آقای آقا سید یعقوب اخطار نظامنامه داشتید بفرمائید.
آقا سید یعقوب – بنده خواستم عرض کنم (گر چه نمیدانم مطابق کدام ماده است و باید مقام ریاست بفرمایند یا شاید مطابق سابقه باشد) که آن فرمایشاتی را که آقای کازرونی فرمودند موافقت بود نه مخالف و گمان می‌کنم سابقه نداشته باشد که ایشان بعنوان مخالف پا شوند سر پا و یک موافقت کاملی بکنند آنوقت آقای مخبر هم دو ساعت مارا در این گرما نگاهدارند.
رئیس – گفته شده مذاکرات کافی است؟
بعضی از نمایندگان – بلی.
رئیس – پیشنهاد آقای یاسائی.
(اینطور قرائت شد)
بنده پیشنهاد می‌کنم تبصره ذیل به ماده واحده علاوه شود.
اطبا ء مزبور مکلفند فقرا و مساکین را در حوزه ماموریت خود مجانا معالجه و مداوا نمایند.
رئیس – آقای یاسائی.
یاسائی – عرض کنم از وقتی که آقای دکتر بهرامی رئیس صحیه این مملکت شده‌اند یک خدماتی کرده‌اند که حقیقتا قابل تقدیر است ولی بعضی از اطبائی که فرستاده‌اند (من جمله خود بنده اطلاع دارم) آن وظایفی را که باید انجام دهند کاملا انجام نداده‌اند یک ماموری را ایشان فرستادند به سمنان و ماهی هشتاد تومان هم حقوق می‌دادند و ایشان نبض یک فقیر و گدا را نگرفت و هر بیچاره که پیش او می‌رفت مسخره اش می‌کرد و بالاخره در جلسات رؤساء ادارت
لودگی می‌کرد ولی برعکس حالا یک دکتری را فرستادند آقای دکتر حسن خان که اطلاع دارم روزی۶۰- ۷۰ نفر فقیر را معالجه می‌کنند. اینطور خوب است. بنده معتقدم که تمام اطبائی که می‌فرستند باید شغلشان این باشد که فقر را معالجه کنند و چون لوازم حفظ الصحه در مملکت ما نیت و مریضخانه در تمام جاها تاسیس نشده است عجالتا بقدری که ممکن است باید کاری بکنند که نگذارند فقرا بمیرند تا بعد یک اعتبار کافی برای صحیه فکر کنیم و یک کارهای اساسی شروع نمائیم.
رئیس کل صحیه (معاون فنی وزارت داخله) – بنده خیلی متشکر می‌شوم که اگر عیبی در اداره پاک بی آلایش صحیه دیده می‌شود آقایان نمایندگان محترم تذکر بدهند تا اصلاح شود..
آقا سید محمد تقی طباطبائی – تذکر داده می‌شود نمیشنونید.
رئیس کل صحیه – صحیه کل مملکتی اصلا وجود خارجی نداشت …
آقا سید محمد طباطبائی – حالا هم همینطور.
(صدای زنگ رئیس – دعوت بسکوت)
رئیس کل صحیه – تمام بودجه صحیه مملکت امروز دویست و پنجاه هزار تومان است که اگر درست فکر کنیم این مبلغ خرج یک مریضخانه است …
جمعی از نمایندگان – صحیح است.
آقا سید محمد تقی طباطبائی – صحیح نیست.
(صدای زنگ رئیس)
رئیس کل صحیه – و اقلامی را که برای صحیه باید در نظر گرفت اقلا باید پنج میلیون ده میلیون باشد که تا بتوانیم برای بروجرد پنج نفر طبیب ده نفر طبیب بفرستیم و در آنجا مریضخانه تاسیس کنیم. دست و بال من بسته است پول بمن نمی‌دهند صحیه بودجه ندارد آنوقت شما میفرمائید که من معجز کنم ؟ ..
آقا سید محمد تقی طباطبائی – همین دویست و پنجاه هزار تومان را اختصاص بیک جا ندهید.
(صدای زنگ رئیس)
رئیس کل صحیه – عرض کردم دویست و پنجاه هزار تومان خرج ایجاد یک قرنطین خانه و یک مریضخانه است اگر انشا ء الله مجلس شورای ملی برای صحیه کل مملکتی سه میلیون چهار میلیون بودجه تصویب کرد و حقیقتا مثل ریگ پول خرج کرد پول دور ریختند صحیه درست می‌شود بنده یکنفر طبیب به ورامین فرستاده‌ام هشت تومان علیق مال به او نمی‌توانم بدهم که از این ده به آن ده برود و این طبیب بدبخت مجبور است پیاده برود. با این ترتیب بنده تصور می‌کنم اداره صحیه از روی نهایت دقت و از روی نهایت پاکدامنی و فداکاری به مملکت خدمت می‌کند و به درد فقرای مملکت هم می‌رسد ولی اگر آقا یک گله داشته باشد آنرا هم ممکن است جبران نمایم ولی حاضرم ثابت کنم به این مملکت که من برای اداره کردن صحیه این مملکت لایقم. قسمت اعظم این مملکت را بنده خودم گردش کردم این اطبا همه زحمت کشیده‌اند زجر کشیده‌اند راپورت صحیه قریبا بنظر آقایان محترم خواهد رسید خواهید دید که این بیچاره‌ها چقدر زحمت کشیده‌اند هر جائی که طبیب فرستاده می‌شود برای داد رسی و معالجه فقرا می‌رود.
آقا سید یعقوب – (خطاب به مخبر) – تبصره آقای یاسائی را قبول کنید.
مخبر – عرض کنم این تبصره یک چیز مسلم و ثابتی است یعنی بالاخره دولت حقوق می‌دهد به یک عده که بروند مجانا فقرا را معالجه کنند.
آقا سید محمد تقی طباطبائی – اینطور نیست.
مخبر – اجازه بدهید آقا که بنده حرفم را بزنم این چه عادتی است که در مجلس پیدا شده است ؟! …
آقا سید یعقوب – آقای شیروانی شما هم حرف بزنید.
مخبر – این تبصره را بر فرض اگر ما قبول کردیم آن دکتری را که موجب قانون ما مکلف کردیم که فقرا را مجانا معالجه کند اگر نکرد چه کار باید بکنیم؟ …
یاسائی – معزولش کنید.
مخبر – پس اینها وظیفه شان این است که فقرا را معالجه کنند حضرتعالی تبصره تان را عوض کنید و یک تبصره دیگری پیشنهاد کنید و یک سانکسیونی در نظر بگیرید که اگر اطبائی که می‌روند بولایا ت فقرا را مجانا معالجه نکردند یا پول از مردم گرفتند فلان مجازات درباره آنها باید بشود والا شما یک امر بدیهی را پیشنهاد کرده‌اید بر فرض هم معالجه نکردند هیچ مجازاتی برای آنها نیست بنده معتقدم تبصره را عوض بفرمائید و یک تبصره پیشنهاد کنید که مجازاتش معین شده باشد.
رئیس – آقای دهستانی مجازاتش را پیشنهاد کرده‌اند.
(پیشنهاد مزبور این طور خوانده)
بنده پیشنهاد می‌کنم به تبصره پیشنهادی آقای یاسائی اضافه شود در صورت تخلف حق استفاده از حقوق نخواهند داشت
یدالله دهستانی.
مخبر – استدعا می‌کنم هر دو تبصره را مرحمت بفرمائید که عبارتش را درست کنیم.
رئیس – پیشنهاد دیگر.
(بشرح آتی قرائت شد)
بنده تبصره ذیل را پیشنهاد می‌نمایم.
تبصره – رئیس کل صحیه مکلف است از مبلغ فوق توجهی ولو موقتا در کوه پایه طهران از حیث صحیه بنماید.
بهبهانی
رئیس ـ آقا ی بهبهانی.
بهبهانی ـ شهد الله هر کس کوهستانهای طهران را دیده باشد و وضعیات صحیه و معارف آنجاها را دیده باشد تصدیق می‌کند که خیلی قابل تاسف است و تصور می‌کنم در این خصوص مجلس هم موافقت کند چنانچه با خود آقای رئیس صحیه هم که مذاکره شده است قبول فرموده‌اند که یک توجهی در آنجاها بکنند ولی بنده اینجا موقع را مقتضی دانستم که از این بودجه ولو موقتا هم باشد یک توجهی راجع به این نقاط بشود چون اصل این مخارج بعنوان مخارج موقتی است و بنده تصور می‌کنم که حقیقتا با آن آب و هوا و صفا و غذاهای طبیعی که اینها دارند هیچ نباید ناخوش بشوند ولی بزعکس بقدری گرفتار تب و نوبه و حصبه و غیره هستند که حد و حصر ندارد اگر آقایان بعنوان گردش رفته باشند بچه‌های کوچک را دیده‌اند که طحال آنها ورم کرده است که قادر بحرکت نیستند یک نخود گنه گنه در آنجا پیدا نمی‌شود در اینصورت بنده تصور می‌کنم هم که آقای مخبر و هم آقای رئیس محترم صحیه قبول کنند که یک توجهی به کوهپایه طهران از قبیل لواسانات و شهرستانک و آنجاهائی که ابدا طبیب و دوا ندارند بشود.
رئیس کل صحیه – عرض می‌کنم بطوریکه آقای بهبهانی فرمودند در یک قسمتهائی از این مملکت طبیب نیست تا یکسال قبل که بنده متصدی صحیه شدم مملکت ایران غیر از طهران یک نفر مامور صحی نداشت بنده موفق شدم و توانسته‌ام که صد نفر طبیب صحی از سال گذشته به ایالات و ولایات بفرستم و مقدار زیادی هم پست آبله کوبی ثابت و سیار ایجاد کرده‌ام قرانطینه شمال زا تهیه کردم مریضخانه درست کرده‌ام و آن وجه قلیلی را که به بنده داده‌اند تا آخرین دینارش مصرف کرده‌ام و در این موضوعی که آقای بهبهانی فرمودند که بعضی جاها طبیب ندارد و دوا نیست صحیح است و در همین لایحه هم ذکر شده است که در تحت نظر صحیه این وجه را برای طبیب او حوائج صحی مصرف کنند البته طبیب بی دوا هیچ اثری ندارد بنده پارسال گذشته بهر وسیله بود موفق شدم
هفت هشت هزار تومان دوا خریدم و آن دواها را که متجاوز از دویست سیصد صندوق بود برای نمایندگان صحی که در هر کجا داشتم فرستائم از همین مبلغ هم بقدر احتیاج آن اطبا البته باید مقداری دوا خرید و برای آنها فرستاد و البته بدون دوا کاری از پیش نخواهد رفت و آن تبصره را هم پیشنهاد کردند بنده مخالفتی با آن تبصره ندارم ولی این بدیهی است که آن اطباء وظیفه شان این است که فقرا را معالجه کنند و اگر غیر از این باشد البته مجازات می‌شوند و بنده با یک صدای بلندی در مقابل مجلس شورای ملی می‌توانم عرض کنم که اداره صحیه جدید الولاده امروز روی بیم و امید و مجازات قرار گرفته است بنده خودم تفتیش می‌کنم من نصف شب از بهبهان سر در می اورم من به بنادر سر می‌زنم شوشتر و دزفول را می‌بینم و تمام اطبائی که مشغول کار هستند منتظرند که به بینند من کی عملیات آنها را می‌بینم آنهائی که خدمت می‌کنند تشویق می‌شوند و آنهائی که خیانت می‌کنند به بدترین وجهی مجازات می‌شوند و تبصره را هم اگر میل داشته باشند اضافه کنند بنده مخالفتی ندارم.
شیروانی – این پیشنهادی که اصلاح شده است تقدیم می‌کنم.
رئیس – آقای بهبهانی.
بهبهانی – بنده حقیقتا زحمات آقای رئیس صحیه را قابل تقدیس میدانم و همه وقت هم در اموراتی که دخالت کرده‌اند کاملا انجام داده‌اند ولی این تبصره را بنده روی تذکر بایشان عرض کردم و حالا که تعمد می‌فرمایند که اینطور عمل کنند بنده مسترد می‌دارم.
رئیس – پیشنهاد آقای یاسائی و آقای دهستانی بضمیمه پیشنهاد آقای روحی قرائت می‌شود
(بشرح ذیل قرائت شد)
اطبای صحی که بولایات اعزام می‌شوند اگر فقرا را مجانا معالجه و مداوا نکنند و معلوم شود از طبقه فقیر و بی بضاعت حق العلاج گرفته‌اند از شغل خودشان منفصل و دیگر بخدمات صحی پذیرفته نمی‌شوند.
مخبر – این پیشنهاد دیگر توضیح لازم ندارد بنده قبول می‌کنم.
رئیس – این پیشنهاد بعد از آنکه به ماده رای گرفتیم باید تکلیفش معلوم شود فعلا پیشنهادها قرائت می‌شود.
(بمضمون ذیل قرائت شد)
تبصره ذیل را پیشنهاد می‌کنم.
تبصره – بیست هزار تومان از وجه مزبور برای تهیه دوا و لوازم معالجه فقرا در ایالات ولایات تخصیص داده خواهد شد دکتر رفیع خان امین – ملک آرائی – عبد الحسین – ثابت.
بنده پیشنهاد می‌کنم از این مبلغ ده هزار تومان تخصیص به دفع مرض سل در شهر تبریز داده شود و پنج هزار تومان برای تهیه مکان مخصوص در معالجه جزامیها
محمد ولی.
بنده پیشنهاد می‌کنم مبلغ ده هزار تومان از این مبلغ برای ادویه مجانی جهت فقرا تخصیص داده شود
دکتر سنگ.
بنده پیشنهاد می‌کنم که تمام معالجات اطبای اعزامی ولایات و دوائی که اطبا می‌دهند به فقرا مجانی بوده باشد چنانچه تخلف نمایند در هر تخلفی از یکماه حقوق محروم بوده باشند و همچنین در صورتی که مسامحه در معالجه و دوا بنمایند
فیروز آبادی.
بنده پیشنهاد می‌کنم که تمام این مبلغ چهل هزار تومان صرف اعزام طبیب حاذق و دوای فقرا بشود
فیروز آبادی.
رئیس ـ آقای فیروز آبادی.
فیروز آبادی – توضیح ثانی بنده این است که چون غالبا دیده می‌شود چیزهائی که در مجلس تصویب می‌شود بمصرف آن خرجهای منظوره نمی‌رسد و یک قسمت عمده اش
بمصرف اداره و اجزا ء آن می‌رسد و از این جهت آن مقصود اصلی از بین می‌رود چون بنده این ترتیب را در ادارات دیده‌ام به این جهت پیشنهاد کردم که تمام این بودجه باید بمصرف طبیب و دوا برسد و بهیچوجه خرج اداره نشود اما در پیشنهاد اول توضیحی که دارم این است که اگر طبیبی رفت و مسامحه در معالجه و در دوا دادن کرد چنانچه این ترتیبات را بنده خودم در بیرون‌ها دیده‌ام طبیب می‌گوید من وقت ندارم مریض هم البته می‌میرد از این جهت پیشنهاد کردم که چنانچه آن طبیب مسامحه در معالجه بکند از حقوق یکماهش محروم باشد.
رئیس – رای می‌گیریم به پیشنهاد اخیر آقای فیروز آبادی آقایان موافقین قیام فرمایند
(عده قیام نمودند)
رئیس – قابل توجه نشد پیشنهاد دیگر.
بنده پیشنهاد می‌کنم بعد از جمله حوائج صحی لفظ ولایات اضافه شود.
محمد معظمی.
رئیس ـ آقای معظمی.
معظمی – آقایان تصدیق می‌فرمایند که در مرکز بقدر لزوم طبیب هست ولی ولایات فاقد این قسمت هستند از اینجهت استدعا می‌کنم که اینرا قبول بفرمایند.
مخبر – در اصل ماده ما صریحا نوشته‌ایم برای اعزام طبیب به ولایات بنابراین دیگر این پیشنهاد لزومی ندارد.
رئیس – آقایانیکه این پیشنهاد را قابل توجه میدانند قیام فرمایند.
(عده کثیری قیام نمودند)
رئیس – قابل توجه شد پیشنهاد آقای معتضد استر آبادی.
(اینطور خوانده شد)
بنده پیشنهاد می‌کنم و (سایر حوائج صحی حذف شود)
رئیس ـ آقای معتضد.
معتضد – این پیشنهادی را که بنده کردم قبل از پیشنهاد آقای معظمی بود که ولایات را اضافه کرده بودند و عقیده‌ام این بود که لفظ حوائج صحی یک کلمه کش داری است که ممکن است یک قسمت مسلم از این وجه را به مصرف اداری برسانند و در تحت این عنوان باشد لهذا بنده مقصودم از این پیشنهاد این است که این چهل هزار تومان برای اعزام و فرستادن طبیب بولایات اختصاص داده شود و این لفظ سایر حوائج صحی حذف شود.
رئیس – چون پیشنهاد آقای معظمی قابل توجه شده است و بکمسیون می‌رود اگر آقایان موافقند سایر پیشنهادها هم بکمیسیون ارجاع شود.
جمعی از نمایندگان – صحیح است.
رئیس – چند دقیقه تنفس داده می‌شود.
(در این موقع جلسه برای تنفس تعطیل و پس از یکساعت مجددا تشکیل گردید)
رئیس – چند نفر از آقایان تشریف برده‌اند عده هم کافی نیست جلسه آتیه روز پنجشنبه دستور هم اولا لایحه راجع بمقبره فردوسی بعد هم لایحه سیم کشی. بعد لایحه فوائد عامه.
(مجلس یک ربع ساعت قبل از ظهر ختم شد)
قانون
اجازه پرداخت ۱۲/ ۲ بودجه‌های مصوب ۱۳۰۵ برای مخارج مملکتی در دو ماهه تیر و امرداد ۱۳۰۶
مصوب ۲۷ تیر ماه ۱۳۰۶ – شمسی
ماده واحده – وزارت مالیه مجاز است مخارج مملکتی را برای دو ماهه تیر و امرداد ۱۳۰۶ بمیزان دودوازدهم بودجه‌ها و اعتبارات مصوب اسفند ۱۳۰۵ و بر طبق قوانینی که شامل این قبیل پرداخت‌ها می‌شود برسم علی الحساب بپردازد.
تبصره – وزارتمالیه مجاز است صدی سه از عوائد انحصار قند وشکر و چای و مالیات راه را برای وصول این عوائد توسط گمرک در مرکز و ولایات و تفتیش سواحل و جلوگیری از قاچاق مصرف نماید و همچنین مخارج حق الثبت نیز از همین محل پرداخته خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر یک ماده است در جلسه بیست و هفتم تیر ماه یکهزارو سیصدو شش شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید.
حسین پیر نیا :رئیس مجلس شورای ملی.