مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۶ بهمن ۱۳۳۷ نشست ۲۶۸

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری نوزدهم

تصمیم‌های مجلس مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم

قوانین برنامه‌های عمرانی کشور مصوب مجلس شورای ملی

نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم

مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۶ بهمن ۱۳۳۷ نشست ۲۶۸

روزنامه رسمی کشور شاهنشاهی ایران

شامل: کلیه قوانین مصوبه و مقررات - گزارش کمیسیون‌ها - صورت مشروح مذاکرات مجلس - اخبار مجلس - انتصابات - آگهی‌های رسمی و قانونی

شماره

شنبه ماه ۱۳۳۷

سال چهاردهم

شماره مسلسل

دوره نوزدهم مجلس شورای ملی

مذاکرات مجلس شورای ملی

مشروح مذاکرات مجلس شورای ملی، دوره‏۱۹

جلسه: ۲۶۸

صورت مشروح مذاکرات مجلس روز پنجشنبه شانزدهم بهمن‏ماه ۱۳۳۷

فهرست مطالب:

۱-‏تصویب صورت مجلس‏

۲- بیانات آقای رئیس به مناسبت واقعه روز ۱۵ بهمن‏

۳- بیانات قبل از دستور آقایان: نورالدین امامی- احمد طباطبایی

۴- بقیه مذاکره در گزارش شور اول کمیسیون فرهنگ راجع به امور مالی دانشگاه‏

۵- طرح گزارش شور اول کمیسیون نظام راجع به اصلاح قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی‏

۶- تعیین موقع جلسه بعد- ختم جلسه‏

مجلس دو ساعت پیش‏ازظهر به ریاست آقای رضا حکمت تشکیل گردید

۱- تصویب صورت مجلس‏

رئیس- صورت غایبین جلسه قبل قرائت می‏شود.

(به ‏شرح زیر قرائت شد)

غایبین بااجازه- آقایان: فرود- مسعودی- امید سالار- مرتضی حکمت- بهادری- باقر بوشهری- دیهیم- دکتر دادفر- مهندس سلطانی- عبدالحمید بختیار- طباطبایی قمی- صراف‏زاده- صدرزاده- مهدوی- سالار بهزادی- امامی خویی- دکتر ضیایی- اخوان- قراگزلو- صارمی.

غایبین بی‌اجازه- آقایان: دکتر طاهری- قرشی- دکتر اصلان افشار- اریه- کورس- دکتر فریدون افشار.

دیرآمدگان و زودرفتگان بااجازه- آقایان: مهندس فروهر- محمودی- دکتر آهی- پرفسور اعلم- مهندس جفرودی- دکتر امیر حکمت- مهندس بهبودی- مهندس دهستانی- دهقان- اسفندیاری- فولادوند- بزرگ ابراهیمی- جلیلی- تیمورتاش- مهندس شیبانی- موسوی- خرازی- بزرگ‏نیا- ثقه‌الاسلامی.

رئیس- نسبت به صورت جلسه نظری نیست؟ آقای فخر طباطبایی.

فخر طباطبایی- در بیانات بنده چند غلط چاپی هست که اگر اجازه فرمایند بدهم اصلاح کنند.

رئیس- اصلاح می‌شود. دیگر نظری نیست؟ (اظهاری نشد) صورت مجلس تصویب شد

۲- بیانات آقای رئیس به مناسبت واقعه روز ۱۵ بهمن‏

رئیس- خاطر آقایان نمایندگان محترم مستحضر است که دیروز مصادف بود با روزی که توطئه خائنانه‏ای بر ضد حیات ذات مقدس شاهنشاه محبوب ما تهیه شده بود که تفضلات و عنایات الهی شامل حال کشور و ملت ایران گردید و به نتیجه نرسید. (صحیح است)

از درگاه خداوند مسئلت داریم که ذات مقدس پادشاه جوانبخت ما را که جزء برای مصالح کشور و رفاه و آسایش مردم قدمی برنمی‌دارند همیشه از گزند حوادث موصون و محفوظ بدارد. (ان‏شاءالله)

۳- بیانات قبل از دستور آقایان: نورالدین امامی- احمد طباطبایی

رئیس- امروز نوبت نطق قبل از دستورات است.

چند نفر از آقایان اجازه خواستند آقای نورالدین امامی.

نورالدین امامی- همیشه گذشته برای آینده درس است‏

هان ای دل عبرت بین از دیده نظر کن هان ایوان مدائن را آینه عبرت دان‏

مقام ریاست راجع به روز ۱۵ بهمن مطالبی فرمودند قادر متعال و لا یزال قدرت را تمام کرد قدرت نمایی کرد العید بدبر و الله یقدر

چراغی را که ایزد برفروزد هر آن کس پف کند ریشش بسوزد

فردا هم عید بزرگ اسلام است خدای بزرگ برای هدایت بشر معلم و استاد کامل را مبعوث کرد به شرط‌ها و شروط‌ها به شرط اینکه درس گرفته و عمل بکنیم خدای ایران و استقلال کشور چند هزار ساله را حفظ کرد پادشاه محبوب ما را محافظت کرد و دیروز و فردا این دو عید را به پیشگاه محترم‏تان (که خدا همه‏تان را نگاه دارد. خدا همه‏تان را برای خدمت گذاری توفیق عنایت فرماید) تبریک می‏گویم یک موضوع را مختصر عرض می‏کنم حضور آقایان خود کرده را تدبیر نیست آدم به خودش سوزن بزند و فریاد بزند (یکی از نمایندگان- ما نمی‏شنویم) پنبه‌ها را بیرون بیاورید هرکس اگر خودش را اصلاح کند هرکس اگر وظیفه خودش را به طور کامل انجام بدهد همه کارها درست می‏شود نردبان آن صد پله را با یک گام نمی‏شود بالا رفت دیروز را فراموش کرده‏اید یکی از همکاران دیروز فرمایشاتی فرمودند همه می‏دانیم سید جلیل‏القدری است همه می‏دانید که این آقا در اداره‏اش چقدر آدم شریفی است حق هم هست از خدمتگذاران تشویق بشود و خائنین مجازات بشوند ولی تشویق‏نامه است و نه مجازان عرایض بنده خیلی مختصر است توجه فرمودید یک قدم مؤثری وزارت دادگستری این روزها برداشته است یک ابتکار وزیر دادگستری کرد این کنفرانس قضایی همیشه دولت‏های ما خانه‏های اجاره‏ای هزار تومانی تهران را می‏دیدند با خانه ۲۰ تومانی ماکو مقایسه می‏کردند و اینها را یک‏جور می‏دیدند و روی تهران قانون وضع می‏کردند ما قوانینی می‏گذاریم این کنفرانس‏ها آن هم از اشخاص بااطلاع و قضات محبوب که به وضع محل‏ها آشنا هستند اینها هر دفعه جمع بشوند خیلی تأثیر دارد و خیلی برای کشور مفید است من حقاً از این قدم وزیر دادگستری چون افتخار عضویت دادگستری را هم دارم تشکر می‏کنم این آقایان شرفیاب شدند خیلی خیلی هم مورد تفقد قرار گرفته‏اند آقای مجتهدی رئیس دادگستری رضاییه عرایضی کرده بودند که خیلی مورد مرحمت واقع شده بود (صحیح است) تشویق است هر چه تشویق بیشتر خدمت بیشتر یک عرضی هم به آقای ذوالفقاری دارم آقا با کتاب روی هم جمع کردن کار درست نمی‏شود دزد می‏خواهد بیاید به خانه شما چوب می‏خواهید قانون که تو سر آدم نمی‏خورد خوب یک نفر از این حقه‏باز قاچاقچی‏ها را ببرید توی توپ‏خانه اعدام کنید اگر یک مثقال از این زهر ماری پیدا شد گوش مرا ببرید پس قانون می‏گذرانید فایده‏اش چیست برای چه نمی‏آیید این دزدها را معرفی کنید بیاورید این خائنین را به جامعه بشناسانید بیایید مغزشان را توی میدان سپه به دیوار بکوبید چرا یک کلاغ چهل کلاغ می‏کنید بچه‏های مردم را چرا به به صراط بد هدایت می‏کنید اگر یک به چه کار بد کرده است چرا توی روزنامه‏ها این حرف‏ها را می‌نویسید این بچه‏های نپخته را چرا بیدارشان می‏کنید از این خائنین یک نفرشان را از بین ببرید درست می‏شود حاجی مرد شتر خلاص بیایید آن حقه‏بازها معرفی بکنید (مرآت اسفندیاری- استاندارها معرفی بکنند) استاندارها را من نمی‏دانم سرورم:

فرشته‏ای که وکیل است بر خزانه باد چه غم خورد که بمیرد چراغ پیر زنی‏

یک نفر را دار بزنید هی ورور که چی چرا نگفتید تا حالا چرا باید دزدها بگذارید از نردبه آن بالا بیاید آقا پایش را بکش نردبان آن را خرد کن این کاغذ که خرد نمی‏کند یک نفر را دار بزنید کار تمام است. (احسنت)

رئیس- آقای طباطبایی.

احمد طباطبایی- بنده آقایان دو سال و هشت ماه است که افتخار نمایندگی مجلس شورای ملی و همکاری آقایان محترم را دارم در این دو سال و هشت ماه این دومین مرتبه است که از حق قانونی نطق قبل از دستور استفاده می‏کنم شاید آقایان متوجه شده باشند که بنده شهوت کلام نداشتم و هیچ وقت اهل اشتهار و شهوت طلبی نبودم و مادام که ضرورتی ایجاب نکرده است به عقیده خودم موضوعی را مزاحم آقایان نشدم این نطق قبل از دستور که برای نماینده درنظر گرفته شده‏است از این لحاظ است که نمایندگان در بعضی موارد یک جریانات یک نکاتی را می‏خواهند بگویند و در ضمن بحث و طرح لوایح مورد ندارد یا فرصت نطق نیست از این نطق قبل از دستور استفاده می‏شود و این نطق قبل از دستور گاهی اوقات مربوط به حوزه انتخابیه آقایان نمایندگان و گاهی اوقات جنبه عمومی‏دارد و گاهی به قدری اهمیت دارد که در زندگی فرد فرد مردم مملکت تأثیر دارد بنده امروز می‏خواهم یک موضوعی را عرض کنم ولی واقعاً خجالت می‏کشم عرض کنم آن این است که ما وقتی روزنامه‏ها را می‏‏خوانیم وقتی اخبار دنیا را می‏بینیم هر روز نوشته می‏شود اثر مصنوعی در فضای ایران در روز چند مرتبه دیده شد موشک فلان جا در ظرف ۲۴ ساعت در هوای ایران دیده شده ما در همچو موقعی می‏خواهیم از دولت بپرسیم که گوشت تهران وضع آب تهران وضع نان تهران چیست؟ واقعاً خجلت‏آور هست یا نیست؟ (سراج حجازی- خالی از خجلت نیست) البته در مجلس همه چیز گفته می‏شود هم حرف زده می‏شود می‏خواهم به دولت این تذکر را بدهم که این صحیح نیست درست نیست که در مجلس یک مطالبی گفته شود ولی در خارج مردم متوجه نشوند که در مجلس چه گفته شده‏است اینها ضررش به خود دولت می‏خورد چون مردم مطلع‏اند از اوضاع و می‏دانند این حرف‏ها را وقتی که روزنامه بنویسد یا ننویسد منعش بکنند یا منعش نکنند اینها چیزهایی است که به خود دولت مربوط است بنده مقدمتاً صحبت روز را خدمت آقایان عرض می‏کنم صحبت روز صحبت گوشت است آقایان متوجه هستند من نمی‏دانم همه ساله در این فصل ما چه وضعی داریم برای گوشت مال امثال نیست سال قبل هم همین‏طور بود سال قبلش هم همین بود در صورتی که دنیا نمی‏خواهم بگویم ممالک متمدن و دور راقیه جهان دول کوچک این قضایا را ۱۵۰ سال قبل حل کرده‏اند حالا آمده‏ایم و می‏گوییم که وضع گوشت ما را می‏خواهید چه کنید یک شرکتی تشکیل شده من نمی‏دانم اگر آقایان در هیچ جای دنیا سراغ کردند که دولت قصابی داشته باشد به من بگویید که دولت ما تقلید از فلان دولت کرده است و قصابی کرده است و شرکت گوشت تشکیل داده است آخر آقایان دولت چرا این کارها را می‏کنند اینها به دولت چه مربوط است دولت چکاره است که بیاید این کارها را بکند (دکتر جهانشاهی- بد عمل می‏کند) اصلاً شرکت غلط است همه آقایان وقتی شرفیاب حضور مبارک اعلیحضرت شدند و ملاحظه فرمودند که اعلیحضرت همیشه فریاد می‏کنند همیشه دستور می‏دهند همیشه امر می‏کنند که کار مردم را به مردم واگذار کنید من نمی‏دانم که وقتی اعلیحضرت تأکید می‏کنند با مردم این‏طور رفتار کنید و نمی‌کنید اگر تأکید نمی‌کردند چه می‏کردید شما خیال می‏کنید آن وقت دولت شرکت واکسی و شرکت خیاطی درست نمی‏کرد؟ این کارها کار دولت نیست دولت نباید دخالت بکند اینها صحیح نیست برای دولت (ناصر ذوالفقاری- به دولت مربوط نیست) پس مال کیست؟ (خرازی- مال شهرداری است چه فرق دارد شهرداری را دولت معین می‏کند یک شرکتی آمده‏اند تشکیل داده‏اند که من نمی‌دانم که این شرکت کی تشکیل داده است چه شده‏است که این شرکت را تشکیل داده‏اند یک شرکت به نام شرکت گوشت بعد یک شرکت در این شرکت تشکیل داده‏اند به نام شرکت توزیع گوشت یعنی این شرکت گوشت گوسفند بخرد بدهد به شرکت توزیع شرکت توزیع به مردم بفروشد نتیجه این شده‏است که می‏گویند این شرکت امروز چهار، پنج، شش میلیون خسارت دارد ضرر دارد من نمی‏دانم که این شرکت گوشت خریده است و مجانی به‏ مردم داده است که پنج میلیون خصارت کشیده است (مهران- وضع شرکت اتوبوس هم همین‏طور است) گوشت را هم گران فروختند من نمی‌فهمم دولت آن کاری که باید بکند نمی‏کند آن کاری که نباید بکند همیشه می‏کند دولت وظیفه‏اش این است که در تولید گوسفند در ازدیاد گوسفند کوشش کند بعد مردم قصاب و خریدار اینها را راحت بگذارند اینها خودشان بروند تهیه بکنند آن وقت شما ببینید همین قصاب‏هایی که امروز ما ازشان ناله می‏کنیم چطور گوشت تهیه می‏کنند و می‏فروشند، آقای دولت شما بیایید از این بره‏کشی جلوگیری کنید این بره توی شکمی را نگذارید بکشند اگر دولت پنج سال خودش را موظف کند که جلوی این کشتار را بگیرد خدا شاهد است که سالی چند میلیون گوسفند می‏توانیم به خارج صادر کنیم آن وقت چه منافعی دارد نمی‏دانم این کار را نمی‏کنند آن وقت می‏آیند شرکت گوشت تشکیل می‏دهند این شرکت گوشت را به مردم گران می‌فروشد دولت این کاری که وظیفه‏اش است نمی‏کند آن وقت مردم تکلیف‏شان چیست که من می‏روم به قصاب می‏گویم او می‏گوید عامل شرکتم شرکت هم مال دولت است اینجا است که مردم کمیت‏شان لنگ است اینجا است که مردم نمی‏دانند چه بکنند و اگر بدانند که سروکارشان با قصاب است و قصاب هم بداند که سروکارش با مردم است محال است که جرأت بکند یک همچو عملی بکند این دولت است که هم پولش می‏رود و هم حیثیتش و هم مردم را اذیت می‏کند تنها این شرکت گوشت نیست که باید واقعاً برای آن یک فکری بکنند هر شرکتی دولت تشکیل داده است همین است بیایید ببینید شرکت واحد اتوبوسرانی چه به سر مردم آورده شرکت گوشت فقط پول را گرفته تفریط کرده یک قدری هم گران فروخته است همه آقایان نظرتان است که این اتوبوس‏دارهای خطوط شعب تهران تقاضای‏شان از دولت این بود که ده شاهی نرخ اتوبوس را اضافه بکنند یک قران سی شاهی بشود دیدید چه اوضاعی در آوردند گفتند نمی‏شود به مردم تعدی کرد بعد آمدند شرکت واحد درست کردند و دو قران می‏گیرند تازه اگر این شرکت را از پول خودشان درست کرده بودند عیب نداشت اموال مردم را مصادره کردند شما وقتی می‏خوانید در یک روزنامه فلان خط وارد شرکت واحد شد معنی‏اش این است که این شرکت اموالش مصادره شده‏است شما تصور می‏کنید خط ۷- ۸- ۶- مال یک نفر است؟ ۱۰۰ یا ۱۵۰ یا ۲۰۰ نفر در این شرکت هستند یکی یک چرخ از این اتوبوس دارد، یکی دو چرخ، یکی سه چرخ دارد احیاناً و به ندرت یکی پیدا می‏شود یک اتومبیل داشته باشد و آن وقت با کرایه یک قران و با این یک چرخش زندگی عایله‏اش را می گذراند پس‏اندازش را می‏گیرد قسط ماشینش را هم می‏پرداخت حالا آمده‏اند ازش گرفتند برده‏اند نتیجه چه شده دو سال سه سال است اینها فریاد می‏کشند می‏گویند شرکتم ضرر کرده است اینها می‏گویند سهام دست ما بدهید سهام هم دست آنها نمی‏دهند این هم وضع اتوبوس مرسدس بنزی بود که خریدند که خریدش گندش دنیا را برداشت و ما هم اینجا گفتیم و فریاد کردیم گفتند تعقیب می‏کنیم ما نفهمیدیم کی تعقیب شد، کی تعقیب نشد و کی تعقیب می‏کنند این وضع زندگی مردم است با این اوضاعی که آقایان فرد فردتان به این وضع آشنا هستید آقایان من دیروز در کمیسیون بودجه بودم آقای وزیر دارایی آنجا بودند راجع به این اوضاع من به ایشان تذکر دادم که این اوضاع بد است پول‏ها هم خرج شده یک جوابی دادند که موجب این شده که بنده بیایم و مزاحم آقایان بشوم همین جواب بود گفت که ما هیچ عملی نکرده‏ایم هر کاری کرده‏ایم با تصویب مجلس بوده است که اگر خطایی شده‏است شماها کرده‏اید این مفهومش این است که اگر اشتباهی نشده نمایندگان مجلس کرده‏اند بدانید آقایان در همه جا، همه جا روزی که گفتگوی اعتراض شد می‏آیند پای شما را می‏کشند در میان دیگر نمی‏توانید بگویید من دخالت نداشتم همه مسئولیم، همه مسئولیت داریم حالا بعد از مدتی اخیراً بنده شنیدم که شرکت واحد می‏گوید ما با دو قران هم ضرر می‏کنیم می‏خواهند چهار قران کنند چرا؟ می‏گویند ضرر می‏کنند (اردبیلی- گوشت را ۳۵ ریال می‏خرند ۷۰ ریال می‏فروشند) چند نفر به خود من مراجعه کردند که می‏گویند اتومبیل ما را گرفته‏اند، اتومبیل ما اقساطی بوده ما قسط را نتوانستیم بدهیم شرکت واحد هم قسط آن را نپرداخته تقاضای توقیف این بدبختی‌ها را کرده‏اند هیچ چیز هم بهشان نداده‏اند آخر این زندگی می‏شود؟ این درست نیست اگر می‏گویید این چیزهایی که بنده عرض می‏کنم خلاف است پا شوید بیایید اینجا بگویید این‏طور نیست شرکت واحد منفعت کرده و به مردم منافع و سود بدهید چرا با مردم این‏طور می‏کنید این کارها نمونه‏های کار شرکت بود و همه کارهای دولت را شما وقتی بخواهید حساب کنید بروید توی کارهای دولت همش همین‏جور است مثلاً این کارخانه‏های دولتی دولت می‏گوید با اینکه کارخانه‌چی‏ها مالیات نمی‏دهند همه ساله میلیون‏ها می‏برند و مالیات نمی‏دهند (دکتر

عدل- مربوط به این دولت نیست) بنده دولت نگفتم و دولت‏ها را می‏گویم بنده می‏گویم دولت اسم نمی‏آرم کدام دولت این رویه همه دولت‏ها است که خشت اول کج بوده تا انتها هم برود کج است کارخانه‏دارها می‏گویند با اینکه مالیات نمی‏دهیم چرا؟ برای اینکه ضرر می‏کنیم می‏گویند چطور ضرر می‏کنید برای اینکه دولت از کارخانه‏های خود ضرر می‏دهد این دو ضرر است یکی در اصل قضیه است و یکی هم فلان کارخانه‏چی که می‏گوید مالیات نمی‏دهم و ضرر کرده‏ام برای اینکه خود دولت ضرر کرده است مثل کارهای دولت بنده دیروز صحبت کارخانه چیت‏سازی بود عرض کردم حالا هم اینجا عرض می‏کنم کارخانه‏هایی که مردم راه می‏اندازند با کارهایی که دولت می‏کند ببینید چقدر فرق دارد آقای کورس رفیق خودتان است نمی‏دانم از مسافرت آمده‏اند یا خیر (چند نفر از نمایندگان- آمده‏اند) کارخانه ریسندگی در همین حضرت عبدالعظیم شهر ری دارد این کارخانه از هشت سال قبل تأسیس آن شروع شده‏است الان چهار سال است بهره‏برداری می‏کند ۱۲ میلیون تومان سرمایه این کارخانه بوده یعنی همه پولی که مصرفش شده از این ۱۲ میلیون تومان تا امروز ۴۰ میلیون پنبه خریده است ۲۲ میلیون حقوق کارگر داده است دو تا سه میلیون حقوق کارمند داده این وضع یک کارخانه است حالا می‏خواهید بیایید کارخانه چیت‏سازی را ببینید چند سال است شروع شده معلوم نیست ۹۸ تا ۱۰۰ میلیون خرج این کار شده دو پیچ هم روی هم نگذاشته‏اند دو هزار کارگر دارد این کارگرها چند سال است حقوق می‏گیرند معلوم نیست آخر آقایان واله با مال مردم نمی‏شود این طور رفتار کرد آخر این یک‏شاهی و یک‏قران با زور سرنیزه از یک پیرزن بدبخت از صغیر و از کبیر و از کاسب مالیات گرفتن و این طور تفریط و تبذیر کردن خدا را خوش نمی‏آید این صحیح نیست این درست نیست (عمیدی‏نوری- جزء ۴۷ میلیون دلار برای چیت‏سازی هم اعتباری بود) آقایان به همه جا مسافرت کرده‏اید بنده جایی نرفته‏ام همه آقایان مسافرت کرده‏اید.

رئیس- آقای طباطبایی از این دقیقه از وقت جلیلی استفاده می‏کنید.

احمد طباطبایی- خیلی متشکرم آقای جلیلی، شهرداری در همه جای دنیا وظایفش چیست شهرداری وظیفه‏شان آب، نان، گوشت و برق راحتی مردم مسکن این‏طور چیزهاست حالا شهرداری ما را ببینید چیست؟ نان ما دست وزارت انحصارات و گمرکات است که آن هم یک سنگک داشتیم که در دنیا می‏گفتند نان ایرانی بهترین نان است که آن هم نمی‏دانم به چه صورت دربیاید گوشت‏مان هم بدین وضع است که ملاحظه می‏فرمایید این شرکت است و شرکت در شرکت که بنده باید عرض کنم که این شرکت توزیع را یک سید عباسی یک سید اکبر که نمی‏دانم کیست می‏گویند که این گوسفند می‏خریده کیلویی ۳۵ ریال و می‏فروخته به شرکت کیلویی ۷۰ ریال و شرکت هم گوشت را فروخته ۴۸ ریال و نتیجه این شده که شرکت فعلی ضرر کرده اینها کارهایی است که شرکت راجع به گوشت‏مان می‏کند و این وضعی است که ملاحظه کرده‏اید آب‏مان هم که به دست بنگاه مستقل آب است و شهرداری هیچ دخالتی ندارد شهرداری هم مشتری آب است و مثل همه آب می‏خرد وسایط نقلیه را هم که خدمت آقایان عرض کردم و ملاحظه فرمودید برق هم که دیگر یک کتاب الف‌الیل لازم است که بنویسند و بخوانید کتاب الف‌الیل را این کتاب الف‌الیل خواندنی است که اصلاً بنده نمی‏دانم این آقای آجودانی شغلش چیست و کارش چیست خوب شد اسم برق را آوردم یادم آمد اخیراً در روزنامه تهران مصور نمی‏دانم آقایان ملاحظه فرمودید یا خیر در مورد قراردادی که با وهاب‏زاده آقای آجودانی کرده نوشته بود ۵۳۰ میلیون تومان دولت سفته سفید نوشته داده دست وهاب‏زاده و وهاب‏زاده هم این سفته‏های ۵۳۰ میلیونی را برداشته رفته دور دنیا (دکتر عدل- این صحیح نیست) (ذوالفقاری- معاون نخست‏وزیر اشتباه نوشتند چنین چیزی نیست) روزنامه‏ها نوشته‏اند دولت هم تکذیب نکرده نوشته بود ۲۱۰ میلیون منافع این است که من نمی‏دانم می‏خواهم ببینم و بپرسم مگر دولت خودش نمی‏توانست برود با کارخانه‏ها معامله بکند و وهاب‏زاده چه صیغه‏ای بود؟ وهاب‏زاده از کدام کارخانه پیشنهاد داده بود؟ چه اعتباری وهاب‏زاده معرفی کرده بود که دولت بگوید مدیر بنگاه برق به استناد این اعتبار گفتند با اینکه شما بیایید این کار را بکنید (صفاری- عوایدی داشته) عوائد را مگر خود دولت نمی‌تواند ببرد، مگر خود بنگاه برق نمی‏تواند ببرد که وهاب‏زاده بیاید سفته دولت را در دست بگیرد توی این مملکت آن مملکت و توی این بانک و آن بانک بگوید من همچو اعتباری دارم و آن وقت با اعتبار سفته دولت معامله بکند اینکه درست نیست اگر بنا است سفته دولت وثیقه معامله شود خود بنگاه برق چرا نمی‏کند جناب آقای صفاری بنده خوب واردم بنده عرض کردم اینها که می‏گویم در روزنامه تهران مصور مشروحاً نوشته بود و بنده به عرض‏تان می‏رسانم دولت هم هیچ‏گونه تکذیبی در این موضوع نکرد (بزرگ ابراهیمی- احتیاج به تکذیب ندارد) غرض این برق را آقای مهندس اردبیلی فرمودند و یادآوری کردند که به آقایان عرض کنم این وضع برق‌مان است (مهندس اردبیلی- شهرداری اسم بی‌مسمایی است) کار شهرداری فقط شده‏است میدان فواره شکم گرسنه و آتش بازی اگر بنا بود که واقعاً شهردار ما تنها این کارها را بکند همان مهندسی که کارها را می‏کند شهردار می‏شد (خرازی- کارهای دیگر هم می‏کند آقای طباطبایی) کار دیگر ندارد و شهرداری بعد هم مسافرت دور دنیا است آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان همه جای دنیا هم می‏خواهد برود، بروند نوش جان‏شان ولی ما می‏خواهیم ببینیم که مردم سرکارشان باید با کی باشد؟ (مهندس اردبیلی- خوار بار را هم بفرمایید) یادآوری فرمودید متشکرم این گرانی خواربار و وضع خواربار حقیقتاً سرسام‏آور است حقیقتاً هیچ کس نمی‏داند مسئول کیست و یکی باید مراجعه کند و یکی باید شکایت بکند آقایان شما ببینید میوه‌ای که از لبنان می‏آید اینجا ارزان تر است از میوه اینجا این خیلی خجلت‏آور است سیب از لبنان می‏آورند ۵۰ ریال می‏فروشند و سیب اینجا را می‏دهند کیلویی ۸۰ ریال این مال این است که مسئول نیست، این مال این است که کسی نیست که بگوید چرا مردم به کی شکایت بکنند من نمی‏دانم کدام یک از این مستخدمین دولت که همه دوست دارند برای آنها سنگ به سینه بزنند و شما بهشان حقوق می‏دهید می‏تواند در روز یک پرتغال ۱۸ ریال بخرد برود با بچه‌اش بخورد آخر این حرف شد توی دنیا که پرتقال یکی ۱۸ ریال، این حرف شد در دنیا که سیب کیلویی ۸۰ ریال آخر مردم بروند به کی شکایت بکنند من نمی‏فهمم، آن وقت شما بیایید وضع تولیدکننده را ببینید، ببینید تولید کننده چه به سرش می‏آید مسئول نیست کسی نیست بازخواست کند چندی قبل یک کسی آمد منزل من یک صورت‌حساب آورده بود که بادمجان فرستاده به میدان و برایش فروخته بودند ۱۵۰۰ دانه بادمجان را در میدان به ۱۸ تومان یعنی هزاری ۱۲ تومان یعنی دانه‏ای ۱۰۰ دینار شما چند می‏خرید؟ دانه‏ای دو ریال (یک نفر از نمایندگان- مربوط به واسطه‌هاست) دوازده تومان چیست این دولت است که باید این واسطه را از بین ببرد اینکه زندگی نیست تازه شهرداری دیروز اعلان کرده است که ما رفتیم نشستیم، کمیسیون کردیم معلوم شد که شهرداری نباید در نرخ دخالت بکند پس کی باید دخالت بکند؟ (خرازی- اگر دخالت بکند بدتر می‏شود) پس واقعاً بیایید یک فکری برای مردم بکنید بیایید این اوضاع را ببینید چیست این فروشگاه فردوسی، این فروشگاه فردوسی پس از اینکه کارش رسیده به مرحله قضایی که قضات بروند رسیدگی کنند که ببینند چه شده این خبری است که بنده از روزنامه کیهان نقل می‏کنم، مربوط به کیهان سه روز پیش است مخبر قضایی خبر داده است و می‏گوید همان‏طور که قبلاً اطلاع دارید چندی پیش فروشگاه فردوسی از طرف مقامات قضایی تحت تعقیب قرار گرفت علت این اتخاذ این تصمیم طبق اطلاعاتی که مخبر ما داده در ابتدای تأسیس فروشگاه قرار بر این شد که سهام سرمایه فروشگاه ۲۵ درصد تعلق به شرکت معاملات خارجی باشد طبق پیشنهاد وزیر کشور وقت و ۲۵ درصد سهام هم به کارمندان دولت اختصاص داده شده‏است و بقیه ۵۰ درصد سهام به شرکت آلمانی تعلق که طبق تحقیقاتی که به عمل آمده معلوم شد که شرکت آلمانی موهوم بوده است و در آلمان وجود خارجی نداشته است، این حرف شد، آخر این وزیر کشوری که آمده است و گفته ۵۰ درصد سهام را به شرکت آلمانی بدهید و این شرکت آلمانی موهوم بوده است طبق تحقیقات یک دستگاه قضایی که رفته و رسیدگی کرده آخر این وزیر کشور را چکارش کردید، اینکه زندگی نشد، کجاش را باید دست زد، چی باید گفت آخر اینکه زندگی نمی‏شود کی مسئول است همه آقایان که اینجا نشسته‏اید مسئولید همه‏تان مسئولید (صحیح است) وضع مسکن دیگر واویلا است هر روز هم با یک ساختمانی یک اعلان می‏کند که هرکس خانه می‏خواهد باید ده هزار تومان پانزده هزار تومان بدهد کی پول می‏گیرد کی مسئول است معلوم نیست اینها یک حرف‏هایی است که باید گفته شود ما می‏گوییم این حرف‏ها را شما هم از چهار دیوار مجلس نگذارید بیرون برود و مع‏ذلک می‏خواهید مردم راضی باشند مردم از چی راضی باشند؟ از این اوضاع مردم راضی باشند اینکه زندگی نمی‏شود، بعد از این حرف‏ها حالا صحبت قرضیه است حالا می‏خواهیم ۴۷ میلیون دلار قرض کنیم آن هم کی قرض کند؟ دولت قرض کند سازمان برنامه بودجه خرج کند یک دولت و یک سازمان برنامه، رئیس دولت مکرر در پشت تریبون بر علیه مدیرعامل سازمان برنامه حرف می‏زند، مدیرعامل سازمان برنامه بر علیه دولت با این عدم هماهنگی دولت پول قرض کند و سازمان مصرف کند حالا بنده به گشادبازی‏های شرکت نفت هم کار ندارم که شرکت نفت چه می‏کند ۶۰ میلیون تومان می‏گویند ساختمان می‏سازد (دکتر بینا- سی میلیون تومان) ۶۰ میلیون تومان آن وقت ببینید چه حقوق‏هایی می‌دهند نه اینکه خیال کنید من منظورم انتظام است انتظام هیچ تقصیر ندارد انتظام هم یک آلتی است یعنی این تشکیلات درست شده‏است انتظام هم را آورده‏اند آنجا گذاشته‏اند صحبت از تشکیلات است صحبت از تفریط است صحبت از تبذیر است صحبت در این است البته همه این حرف‏ها که زده می‏شود برای این است که باید کاری کرد که مجلس

تضعیف نشود، من در آخر عرایضم فقط عرض می‏کنم که مجلس خوب نیست تضعیف بشود (بهبهانی- آقا مجلس را ما خودمان تضعیف می‏کنیم) مجلس صحیح نیست که تضعیف بشود حساب و کتاب در کار نیست و البته اشخاصی که دیروز توی این مملکت آمده‏اند و باید بیست سال دیگر کار بکنند تا ضباطی یاد بگیرند اینها می‏برند وزیری می‏کنند که اینها مجلس را تضعیف بکنند (صحیح است صحیح است) (مهندس هدایت- ثباتی هم بهشان نمی‏دهند)

۴- بقیه مذاکره در گزارش شور اول کمیسیون فرهنگ راجع به امور مالی دانشگاه‏

رئیس- در جلسه قبل لایحه راجع به امور مالی دانشگاه برای شور اول مطرح بود که تا ماده نهم آن تمام شد حالا ماده ۱۰ مطرح است قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده۱۰- دانشگاه حساب یا حساب‏های مخصوصی به نام دانشگاه و دانشکده‏ها با اطلاع خزانه‏داری کل و بانک ملی ایران باز نمود و اعتبارات دریافتی را به حساب‏های مزبور منتقل و هزینه‏های مربوطه را از آن حساب‏ها پرداخت خواهد نمود.

رئیس- آقای عمیدی‏نوری مخالفید؟

عمیدی‏نوری- بنده در ماده ۹ عرایضی داشتم. ‏

رئیس- ماده ۹ که تمام شده‏است‏

عمیدی‏نوری- در ماده ۱۰ عرضی ندارم‏.

رئیس- چون کسی اجازه صحبت نخواسته و پیشنهادی هم نرسیده لذا ماده ۱۱ قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده ۱۱- رئیس حسابداری دانشگاه و رئیس حسابداری دانشکده‏های پزشکی و داروسازی و دندانپزشکی و بیمارستان‏ها و مؤسسات تابعه آن از طرف وزارت دارایی با موافقت رئیس دانشگاه تعیین و سمت ذی‏حسابی دانشگاه و دانشکده پزشکی را دارا می‏باشند.

رئیس- آقای عمیدی‏نوری.

عمیدی‏نوری- این ماده ۱۱ یکی از مواد مربوط به امور مالی دانشگاه است که به دانشگاه استقلال مالی داده شده میزان اعتباری مالی دانشگاه هم خوشبختانه زیاد و سال به سال بر حجمش اضافه خواهد شد در دانشگاه‏های شهرستان‏ها هم به موجب ماده ۱۸ همین مقرر است قابل استفاده است بنابراین شاید در حال حاضر هم حجم و جوهی که طبق این قانون که استقلال مال برای دانشگاه تهران و دانشگاه‏های شهرستان‏ها به وجود می‏آید به ۵۰۰ میلیون ریال یعنی ۵۰ میلیون تومان برسد و آن وقت استقلال مالی هم به خود دانشگاه دادیم که خودش خرج بکند طبق این مواد فقط یک چیزی قایل شده‏ایم و آن این است که یک حسابدار هم باشد از طرف وزارت دارایی که رسیدگی بکند که در این بودجه نظارت کند از طرف دستگاه وزارت دارایی اگر بگوییم این حسابدار به نظر خود دانشگاه هم باشد به نظر من دیگر اصلاً نظارت و وزارت دارایی موضوعی ندارد چون در این ماده می‏گوید رئیس حسابداری دانشگاه و رئیس دانشکده‏های پزشکی و دندانسازی و داروسازی و مؤسسات تابعه آن از طرف وزارت دارایی با موافقت رئیس دانشگاه تعیین و به سمت ذی‏حسابی دانشگاه و دانشکده پزشکی را دارا می‏باشد معنایش این است که این رئیس حسابداری که باید بدین ۵۰۰ میلیون ریال که مربوط به دانشگاه تهران و شهرستان‏ها است رسیدگی بکند این را هم خود رئیس دانشگاه انتخاب می‏نماید برای اینکه اگر کسی را او موافق نباشد وزیر دارایی ابلاغش را صادر نمی‏کند و در حقیقت نمی‏توانیم بگوییم این رئیس حسابداری منتخب وزارت دارایی است بایستی بگوییم که این منتخب رئیس دانشگاه است بنابراین خود رئیس دانشگاه خرج می‏کند و خودش هم حساب خودش را کنترل می‏کند یعنی برخلاف آن اصلی که ما در حکومت مشروطه داریم ما در حکومت دموکراسی اعتقاد به تفکیک قوا داریم می‏گوییم قوه مجریه و قوه قضاییه و قوه‏مقننه و ما معتقد هستیم که در امور باید کنترل باشد در حساب باید کنترل و نظارت باشد اصل تفکیک باشد تفکیک مسئولیت باشد کسی که رئیس حسابداری است یعنی چه جناب آقای بوربور این رئیس حسابداری یعنی نماینده خزانه‏داری یعنی باید از طرف خزانه‏دار از طرف وزارت خزانه از طرف وزارت دارایی انتخاب بشود نه از طرف خرج کننده به موجب این ماده رئیس دانشگاه باید خرج کند باید امضاء بکند باید مصرف بکند مصرف این بودجه با نظر رئیس دانشگاه است (صفاری- و مصرف هم مقرراتی دارد) حضرتعالی جناب آقای صفاری اگر از ابتدا بدین مواد توجه می‏فرمودید به یک ماده که می‏تواند خودشان اصلاح بودجه بکنند خودشان می‏توانند از این قلم به آن قلم بگذارند یک بودجه است به طور کلی چهار دیواری مجموع اینها را می‏بینیم یک رقم ۵۰ میلیون تومانی یا ۵۰۰ میلیون ریال قرض بکنم از دانشگاه می‏رود به وزارت فرهنگ و وزارت فرهنگ هم این رقم را می‏آورد خدمت آقایان که الان وسط ماه یازدهم هستیم و به موجب قانون اساسی بایستی بودجه در اول بهمن‏ماه لااقل داده شده باشد و تصور نمی‏کنم تا آخر سال بودجه کل مملکتی را به شما بدهند در ماه اسفند هم آقایان وقت ندارند که در بودجه دقت کامل بفرمایند یک دو جلسه کمیسیون بودجه و یک قیام و قعود در اینجا می‏شود و این را می‏گویند بودجه کل مملکت توی این بودجه که تصویب می‏شود یک رقم هم هست به اسم بودجه دانشگاه به ۵۰۰ میلیون ریال و خرجش به وسیله تشکیل کمیسیون و با رئیس دانشگاه است ما قایل شده‏ایم که یک کسی به عنوان‏ رئیس دانشگاهی و ذی‏حسابی در آنجا باشد، او کارش چیست کارش رسیدگی است کارش این است که نظارت بکند (سراج حجازی- و یک ناظری هم به اضافه هست) این ماده‏ای که الان مطرح است مربوط به رئیس حسابداری است در اینجا که بحث می‏کنیم صحبت رئیس حسابداری است و بنده هیچ‏وقت این اعتقاد را ندارم که رئیس حسابداری هیچ دستگاهی به میل و رضایت رئیس آن دستگاه انتخاب بشود چرا؟ چون او ناظر است او رسیدگی کننده است او باید بداند برای اینکه ابلاغ و انتصابات با موافقت او نیست اگر قرار شد رئیس حسابداری انتخابش با موافقت رئیس دانشگاه باشد که مصرف کننده وجوه است دارای آن استقلال و نظارتی که لازمه آن است نخواهد بود و بدین جهت معتقدم که این ماده از جمله موادی است‏ که شامل مزایای عجیبی است داده می‏شود و البته نمی‏خواهم بگویم که تنها در اینجاست نظیر این اختیار را هم در دستگاه‏های دیگر داده‏ایم و بنده هم همیشه مخالف بوده‏ام مخالفم اصولی این طرز رسیدگی به حساب‏ها هستم آن هم به یک امتیازاتی که در ماده قبلش تصویب شد بودجه اینکه باید سه ماه به سه ماه به دانشگاه بدهند و اگر بودجه کل مملکتی تصویب نشده باشد طبق بودجه سال قبل بدهند و همین طور دربست عمل می‏شود در حالی که قانون بودجه همیشه یک ساله است و به موجب قانون دیوان محاسبات عمومی و قانون اساسی هر سال مجلس شورای ملی بتید اجازه خرج بدهد اگر در یک سال مجلس شورای ملی اجازه خرج بودجه را نداد قابل پرداخت به هیچ‏وجه نیست و به همین جهت است که بودجه ما همیشه سال به سال است و هیچ وقت بودجه دو سال و سه سال و چهار سال و ده سال نیست و ما در ماده ۹ موافقت کردیم که الی الابد مادامی که بودجه‏ها تصویب نشده همیشه به صورت سه دوازدهم قبلی پول را بدهیم می‏خواهم عرض بکنم که یک چنین امتیازات مالی که داده می‏شود به یک مؤسسه‏ای بایستی یک فکری هم بکنیم که نسبت به حساب او یک رسیدگی بشود یک کسی که رئیس حسابداری است استقلال داده باشند نه اینکه به میل و موافقت آن کسی که مسئولیت خرج بودجه را دارد انتخاب بشود این است که بنده معتقدم که بایستی این رئیس حسابداری از طرف وزارت دارایی انتخاب بشود ولی با قید موافقت رئیس دانشگاه صحیح نیست و معنی ندارد که با موافقت رئیس دانشگاه باشد رئیس حسابداری را باید وزارت دارایی انتخاب بکند و موافقت رئیس دانشگاه خلاف آن اصل تفکیک مسئولیت است و تأثیر در عدم نظارت رئیس حسابداری دارد که می‏داند اگر او خواست جلوی حساب رئیس دانشگاه را بگیرد این موافقت سلب می‏شود و ممکن است عوض شود و بنابراین با آن نظارتی که لازم است با این قید انجام نخواهد شد. رئیس- آقای فضایلی.

فضایلی- جناب آقای عمیدی‏نوری مخصوصاً استدعا دارم که توجهی بفرمایید این ماده ۱۱ که رئیس حسابداری با تعیین وزیر دارایی و با موافقت رئیس دانشگاه تعیین خواهد شد یک ماده‏ای است که الان سه سال است اجرا می‏شود (عمیدی‏نوری- باشد) یعنی از زمانی که آقای دکتر اقبال رئیس دانشگاه بودند این پیشنهاد را کردند و عملی شد مطلبی که مخصوصاً که می‏خواهم بهش توجه بفرمایید این است که تصور می‏شود که رئیس حسابداری که وزارت دارایی تعیین می‏کند یک مأموری است که مثلاً نظارت از طرف مجلس می‏کند در صورتی که اگر رئیس دانشگاه این عمل را بکند که خودش مسئولیت دارد آن نظارتی را که مجلس دارد متزلزل می‏کند این توهمی است که به عقیده بنده باید درش بحث کرد اصولاً مجلس شورای ملی در دو مرحله در کار باید نظارت بکنند و می‏کنند و تصور می‏کنم این قانون هیچ یک از آن دو مرحله اساسی را متزلزل و مخدوش نمی‏کند (صحیح است) یکی مرحله تصویب به بودجه است و دیگری مرحله رسیدگی دیوان محاسبات و به وسیله تفریغ بودجه البته ما جا دارد که در باب دیوان محاسبات همه گونه دقت را بکنیم تا آن نظارت اساسی را که در پایان خرج هم باید بشود به وسیله دیوان محاسبات بشود که ببیند مطابق تصویبی که مجلس کرده است آیا خرج شده‏است یا نه این کار هم اساس محکمی پیدا کند اما اینکه این وسط وزارت دارایی مأموری را که معلوم می‏کند. او نظارتی می‏کند که در واقع آن نظارت نظارتی است که از طرف مجلس خواهد شد این‏طور نیست متأسفانه مسأله تعیین رؤسای حسابداری در وزارتخانه‏ها به نظر بنده و بنا بر تجربه‏ای که بنده در کارهای دولتی دارم کار را از منظور اساسی مجلس حتماً منحرف می‏کند و بنده راجع بدین موضوع جناب آقای عمیدی‏نوری الان توضیح حضورتان عرض می‏کنم و خواهش می‏کنم توجه بفرمایید آقا اطلاع دارند که بودجه ما مخصوصاً در این سنوات اخیر متعادل نیست یعنی مخارج از آنچه که درآمد پیش‏بینی شده بیشتر است ولی عملاً متعادل می‏شود راه عملش عبارت است از صرفه‏جویی که می‏کنند یعنی آن خرجی را که نوشته‏اند البته خرج نمی‏کنند برای این کار رؤسای حسابداری‏ها البته توجه فوق‏العاده خواهند کرد و بسیار هم سعی می‏کنند قوانین و

مقررات و دستوراتی در این باب صادر می‏کنند که اگر آن سال گذشت و به سال دیگر منتهی شد البته خرج نشود حتی تعهدات را هم قبول نمی‏کند تا راه عملی پیدا کنند برای اینکه بودجه متوازن بشود یعنی در حدود درآمد خرج بشود و خرج بیش از درآمد نشود این عمل در بسیاری از کارها بسیار مفید است و حتماً هم باید بشود اما متأسفانه ما در عمل می‏بینیم آنجا که به مصلحت واقعی کشور است آنجا که به مصلحت واقعی کار است یعنی مربوط به مسائل اساسی از قبیل بهداشت و فرهنگ و اینها است خرج نمی‏شود اما اتومبیل خریدن خرج می‏شود اما خرج سفرهای بی‏جا خرج می‏شود اما فرستادن افراد به فرنگ خرج می‏شود و در این بابت اگر دقت بشود ملاحظه خواهد شد که هرچه صرفه‏جویی است در آنهایی است که باید صرفه‏جویی نشود و حقاً صرفه‏جویی در آنجا حرام است کار فرهنگ را معطل کردن کار دانشگاه را معطل گذاشتن کارهای بهداشت مردم را معطل گذاشتن راه نساختن به نظر بنده صرفه‏جویی نیست از این گونه موارد مطلقاً صرفه‏جویی نباید بشود هر چه صرفه‏جویی بکنید اسمش صرفه‏جویی نیست بلکه زیان است ولی در آنجا که باید صرفه‏جویی بشود از قبیل مثال‏هایی که عرض کردم اتومبیل خریدن خرج سفر و از این تشریفات قایل شدن مهمانی کردن و سایر کارهایی که یک شخص دنبالش است و به نفع یک مأمور تمام می‏شود آن چون یک آدم دنبالش است به نتیجه می‏رسد خرج می‏شود و در آنجاها صرفه‏جویی نمی‏شود بنده فکر می‏کنم که مجلس شورای ملی وقتی دو نفر را در کفه ترازو می‏گذارد یکی رئیس حسابداری و یکی رئیس دانشگاه ما باید قبول بکنیم که آن رئیس دانشگاه قطعاً به واسطه مدارج علمی که طی کرده است قطعاً به واسطه شخصیتی که دارد قطعاً به سبب اینکه‏ در انتخاب او نظر استادان و بالاخره نظر عالی شاهنشاه مؤثر بوده است قطعاً یک شخصیتی دارد که سعی می‏کند که مخارج بی‏جا نکند و سعی می‏کند اگر خرجی می‏کند خرجی باشد به نفع دولت به نفع دانشگاه و به نفع علم بنده مخصوصاً از جناب آقای عمیدی‏نوری مصراً تقاضا می‏کنم که نسبت بدین لایحه که لایحه‏ای است که دست دانشگاه را تا اندازه‏ای باز می‏گذارد که قدم‏های اساسی بردارد و ما بتوانیم اینجای خالی را از نظر علمی پر کنیم یک توجهی و محبتی بفرمایند برای اینکه این لایحه زود بگذرد. (احسنت)

رئیس- آقای مهندس فروهر (مهندس فروهر- بنده مخالفم) بفرمایید

مهندس فروهر- بنده همان‏طور که عرض کردم در موقعی که لایحه با نگاه رازی اینجا مطرح بود عرض کردم بنده با دیکتاتوری‌های حسابداری و دخالت‏های حسابداری در تمام شئون مملکتی که منجر به اخلال کار دستگاه‏ها که کار می‏کنند و وظیفه‏شان را انجام می‏دهند می‏شود مخالفم و ماده ۱۱ را چون خیلی مساعد می‏بینم مخالفت می‏کنم یعنی بنده اصلاً عقیده دارم و در سوءکمیسیون‏ها و کمیسیون‏های اصلی وزارتخانه‏ها گزارش دادم و گفتم که باید رئیس دانشگاه و رئیس یک بنگاهی دستش باز باشد بایستی اگر وزیر مسئولی اگر رئیس دانشگاه مسئولی یا رئیس بنگاهی هست او بتواند و اختیاراتی داشته باشد که مسئولیت خودش را انجام بدهد و از کارش نتیجه بگیرد و ذی‏حساب یک نفر میرزای حساب‌نویس است با رعایت قوانینی که از مجلس شورای ملی می‏گذرد و درآمدهایی که وزارت دارایی پیش بینی کرده است هیچ شخصیتی که برابری بتواند بکند با یک رئیس اداره‏ای در آن دانشگاه ما نباید قایل بشویم اینها عملاً یک دیکتاتور‏هایی هستند که مستقیماً باید دست و پای‏شان پیش رئیس دانشگاه یا وزیر باز باشد و نظریات خودشان را تأمین کنند یا برای خواهش و تمناهایی که اقدام و تشبثاتی که برای آنان می‏شود یک خرج‏هایی را بکنند وگرنه هیچ رعایت اصول نمی‏شود به هیچ‏وجه هم برنامه دانشگاه یا وزارت راه یا جنگ یا پست و تلگراف اینها رعایت نمی‏شود و وظایف خودشان را نمی‏توانند انجام بدهند مثلاً تیروسیم می‏خواهد آقای رئیس حسابداری بودجه را تأمین می‏کند برای نظریات خودش این است که بنده عقیده دارم این ماده ۱۱ باید حذف شود حسابداری هم یک اداره است مثل ادارات دیگر ذی‏حساب هم از طرف وزارت دارایی تعیین می‏شود وزارت دارایی باید ناظر خرج داشته باشد و هرکس هم تخلف کرد باید مطابق قانون دیوان محاسبات عمومی بروند حساب‏شان را بخواهند و حساب‏شان را بازرسی کنند جناب آقای عمیدی‏نوری نباید به عنوان‏ ذی‏حساب و مسئول وزارت دارایی در دستگاه‏های دیگر دخالت بکند اینها مسئولیت‏شان صوری است هر وقت هم به آنها ایراد می‏کند می‏گویند ما مسئول حساب هستیم بسیار خوب است ۴۰ سال است که مملکت را این طور اداره کردند و چند سال هم این طوری اداره بکنند ذی‏حساب مسئول نباشد.

رئیس- پیشنهادی رسیده که قرائت می‌شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

(بنده پیشنهاد می‏نمایم جمله با موافقت رئیس دانشگاه از ماده ۱۱ حذف شود. عمیدی‏نوری)

رئیس- ماده ۱۲ قرائت می‌شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده ۱۲- حساب‏های دانشگاه در آخر هر ماه با امضای رئیس دانشگاه و رئیس حسابداری دانشگاه تهیه پس از گواهی ممیز حساب پوارت دارایی فرستاده خواهد شد.

تبصره- حساب‏های دانشکده پزشکی و داروسازی و دندانپزشکی و بیمارستان‏ها و مؤسسات تابعه آن با امضای رئیس دانشگاه و رئیس دانشکده پزشکی و ذی‏حساب آن دانشکده خواهد بود.

رئیس- مخالفتی نیست (اظهاری نشد) پیشنهادی نرسیده ماده ۱۳ قرائت می‌شود.

ماده۱۳- دانشکده پزشکی و داروسازی و دندانپزشکی و بیمارستان‏ها و مؤسسات تابعه آن مجازند درآمد حاصله از آزمایشگاه‏ها و بیمارستان‏ها و قراردادهای منعقده با شرکت‏های بیمه و نظایر آن را که برای معالجه بیماران به دست آوردند با تصویب کمیسیون مالی مذکور در ماده ۱۴ به مصرف توسعه و تکمیل مؤسسات خود برسانند. سایر درآمد‏های اختصاصی دانشگاه با تصویب شورای دانشگاه به مصرف توسعه و تکمیل دانشکده‏ها و مؤسسات دانشگاه خواهد رسید.

رئیس- مخالفی نیست؟ (اظهاری نشد) پیشنهادی هم نرسیده است ماده ۱۴ قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده۱۴- دانشگاه می‏تواند احتیاجات خود را بدون رعایت مناقصه و تحت نظارت کمیسیون مالی به بهای عادله تهیه نماید. کمیسیون مالی مرکب است از رئیس دانشگاه یا معاون او که نمایندگی وزیر فرهنگ را هم خواهد داشت و معاون وزارت دارایی و رؤسای دانشکده‏ها و یا معاونین آنها و یک نفر از استادان دانشکده پزشکی برای مدت یک سال از طرف شورای آن دانشکده انتخاب می‏شود و رئیس حسابداری دانشگاه و رئیس حسابداری دانشکده پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی.

تبصره- آیین‏نامه‏های اجرایی مربوط بدین ماده را کمیسیون مالی تنظیم و پس از تصویب شورای دانشگاه به موقع اجرا خواهد گذاشت. ‏

رئیس- مخالفی نیست؟ (اظهاری نشد) پیشنهادی رسیده که قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

مقام محترم ریاست شورای ملی پیشنهاد می‏نمایم ‏ماده ۱۴ به شرح زیر اصلاح شود:

ماده۱۴- دانشگاه می‏تواند احتیاجات فوری خود را به شرط آنکه مبلغ هر قلم مورد احتیاج از ۵۰۰ هزار ریال تجاوز ننماید بدون رعایت مناقصه و تحت نظارت کمیسیون مالی به بهای عادلانه تهیه نماید ولی تأمین سایر احتیاجات که مبلغ هر قلم آن از پانصد هزار ریال تجاوز نماید علی‏الخصوص ساختمان‏های دانشگاه و مؤسسات ضمیمه باید رعایت قانون محاسبات عمومی و مناقصه انجام شود کمیسیون مالی مرکب است الی‌آخر مهندس هدایت‏.

رئیس- ماده ۱۵ قرائت می‏شود:

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده۱۵- نظر به وضع خاصی که دانشگاه و مؤسسات تابعه و مخصوصاً دانشکده پزشکی و بیمارستان‏ها و مؤسسات تابعه آن دارد و نوع کار آنها با ساعات اداری مطابقت نمی‏کند کمیسیون مالی آیین‏نامه مخصوصی که به تصویب شورای دانشگاه خواهد رسید جهت هزینه‏های عمومی و پرداخت فوق‏العاده مخصوصی که برای هر طبقه از کارکنان که تمام وقت آنان صرف امور مربوط به دانشگاه و بیمارستان‏ها می‏شود وضع و تصویب خواهد نمود. و این فوق‏العاده از محل بودجه دانشگاه و دانشکده پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی قابل پرداخت می‏باشد.

رئیس- آقای مهران.

مهران- اخیراً یک فعالیتی که در مرکز زیاد شده‏است در بعضی مؤسسات احتیاج پیدا می‏شود که آن مؤسسه یا تمامش یا قسمتی از مؤسسه بیش از ساعات رسمی کار کنند ولی ما در یک چنین مواردی فوق‏العاده می‏دهیم به کسانی که در اوقات رسمی کار می‏کنند در حالی که یکی از مسائل اصولی که باید در پشت این تریبون حل شود این مطلب است که بنده با برخورد با این ماده مناسب دانستم عرض کنم و آن این است که در تمام دنیا هر جا که لازم است زیاده بر ساعت اداری کار کنند اشخاص جدیدی را می‏آورند که آن کار انجام دهند نه اینکه فوق‏العاده به کسانی که همان کار را می‏کردند برای اینکه در شرایط وجودی بیشتر از دو ساعت نمی‏تواند کار کند و اگر بنا باشد یک مؤسسه‏ای زیادتر از هشت ساعت کار کند باید شیفت قایل شود و دو شیفت کار بکند به نوبت یک عده بیایند در ساعات رسمی کار انجام بدهند بعد عوض بشوند و یک عده جدیدی بیایند کار را انجام بدهند این ترتیب که ما قایل می‏شویم ترتیب فوق‏العاده دادن به نظر بنده صحیح نیست در خیلی جاهای دنیا مؤسساتی هستند که بیست و چهار ساعته کار می‏کنند این را به سه هشت ساعت قسمت می‏کنند و افراد را در هر هشت ساعت می‏کنند اگر بنا است شانزدهم ساعت کار بکنند آن را می‏کنند دو تا هشت ساعت و کار را ادامه می‏دهند ولی کم کم چون فعالیت ما همان‏طور که عرض کردم زیادتر می‏شود ما به این گونه مؤسسات و زنده کردن این فکر دو دسته کار کردن احتیاج پیدا می‏کنم در حالی که در صورت عکسش که اینجا مثلاً در این ماده در مورد دانشگاه پیشنهاد شده پرداخت فوق‏العاده تبعیض می‏آورد و آن کار را هم کسی زائد بر هفت، هشت، ساعت انجام دهد آن کار نیست آن کار با حال خستگی انجام می‏شود و دیگر به حالت زنده و مؤثر نمی‏شود به آن کار گفت این است که بنده خیال می‏کنم که اگر این کار را شیفت به شیفت بکنیم

و تقسیم‏بندی کنیم بهتر است به‏طوری که بشود به عده زیادی هم در مملکت کار را با پرداخت فوق‏العاده در انحصار یک عده معین نکرد.

رئیس- دیگر کسی اجازه صحبت نخواسته پیشنهادی هم ندارد. ماده شانزدهم قرائت می‏شود.

(به ‏شرح زیر قرائت شد)

ماده۱۶- دانشگاه و دانشکده پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی می‏توانند مانده.

اعتبارات مواد بودجه و ساختمانی هر سال و همچنین سایر کمک‏هایی را که ممکن است در بودجه کل کشور از صرفه‏جویی و یا از محل‌های دیگری برای دانشگاه منظور گردد به حساب سال بعد منتقل و به مصرف برساند و نیز در مورد ضروری با تصویب کمیسیون مالی اصلاح بودجه صادر نموده و به موقع اجرا بگذارد نقل اعتبار از ماده‏ای به مواد دیگر با تصویب کمیسیون مالی مجاز خواهد بود.

رئیس- آقای عمیدی‏نوری.

عمیدی‏نوری- طبق این ماده سه امتیاز که مربوط به قوه‏مقننه است و از وظایف اختصاصی قوه‏مقننه است به دانشگاه داده شده‏است البته اگر نمایندگان محترم میل دارند سلب حق از خودشان بکنند بنده عرض ندارم ولی چون بنده تابع عقائد اصولی خودم هستم و در عقاید خودم از نظر اصول فکر می‏کنم و نظر ندارم که طرف کیست خواه دانشگاه خواه یک مؤسسه دیگر علی‏الاصل بنده معتقدم که هر مؤسسه‏ای باید خوب کار کند و اینکه ما بگوییم یک مؤسسه‏ای خوب کار کرده است چشم‏مان را ببندیم که هر کار خلاف اصلی می‏خواهد بکند این غلط است بنده معتقدم که باید تمام مؤسسات خوب کار کنند از جمله قوه‏مقننه و اگر قوه‏مقننه به وظیفه خودش خوب عمل نکند به عقیده بنده قلب مملکت متزلزل است بنابراین قوه‏مقننه نبایستی حقوق واقعی خودش را مخصوصاً مجلس شورای ملی در امر مالی مخصوصاً در امر نظارت بالاخص در امر بودجه که از وظایف اختصاصی جنابعالی است آقای بوربور به دیگری بدهید و باید توجه کنید شما در این ماده سه حق را از خودتان سلب می‏کنید شما وقتی بودجه‏ای را تصویب کردید این بودجه باید به همان خرجی که تصویب شده برسد اگر مازادی از این بودجه در سال مالی پیدا شد این جزو عوائد عمومی مملکت است و در بودجه سال آینده باید بیاید و باز شما تصویب کنید و این مسلم است که شما اعتباری اول داده‏اید باید از آن هر چه باقی ماند برود جزء عواید مملکتی همان‏طوری که عرض کردم در جلسه گذشته شما یک راه می‏خواهید بسازید شهرستان‏ها هم فریاد می‏کنند که ما راه می‏خواهیم این کار راه‏سازی می‏رسد به آخر اسفند این کار باقی می‏ماند مثلاً ۱۰۰ هزار تومان از اعتبارش که باقی ماند جلویش را می‏گیریم به خرداد که رسید می‏گویند سال مالی تمام شد شما حق ندارید این راه را بسازید اما اینجا می‏گویند بودجه‏ای را اگر دانشگاه تمامش را مصرف نکرد هر چه ماند بقیه‏اش را خودش می‏تواند خرج کند این برخلاف اصل است این جزء عواید عمومی است بایستی در بودجه سال آینده بیاید و محل مصرفش هم مجدداً از طرف مجلس شورای ملی معلوم شود البته آقایان تصویب فرمودید قوه‏مقننه هستید از این بالاتر امتیاز دیگری بهش داده‏اید آقایان توجه دارید که اصلاح بودجه داخل در وظایف مجلس شورای ملی است مگر مجلس شورای ملی می‏تواند وظیفه اصلاح بودجه را به دیگری واگذار نماید شما اینجا اجازه داده‏اید که دانشگاه اصلاح بودجه درست بکند برایش یک قوه‏مقننه بوجود آورده‏اید به کمیسیون مالی اختیار می‏دهید که دانشگاه بتواند اصلاح بودجه بوجود آورد با تصویب کمیسیون مالی- کمیسیون مالی کیست؟ کمیسیون مالی را آخر ماده ۱۴ تصویب فرموده‏اید که چند نفر افراد قوه مجریه هستند یعنی نماینده وزیر دارایی یا معاون وزیر دارایی و رئیس دانشگاه و چهار تا رئیس دانشکده اینها اسم‏شان کمیسیون مالی است اینها می‏شوند قوه‏مقننه دانشگاه می‌شود قوه‏مجریه و نخست‏وزیر قوه‏‏مجریه اصلاح بودجه صادر می‏کند می‏رود کمیسیون مالی هم آن را به عنوان قوه‏‏مقننه تصویب می‏کند و دانشگاه اجرا می‏کند یعنی چه؟ یعنی مقداری از عوائد مسلم که باید در بودجه کل مملکتی بیاید و قوه‏مقننه مخصوصاً مجلس شورای ملی رویش نظارت کند این را می‏دهند در اختیار دیگری شما اختیار توکیل که ندارید این اختیار را قانون اساسی برای شما تعیین نکرده است این برخلاف اصل و مخالف قانونی است امتیاز سومی که به آن می‏دهید که در اینجا قید است نقل اعتباری از ماده‏ای به ماده دیگر است اینجا می‏گویند نقل اعتبار از ماده‏ای به مواد دیگر با تصویب کمیسیون مالی مجاز است نقل یک اعتبار از ماده‏ای به ماده‏ای دیگر خیلی اختیار است شما در قوانین بودجه‏ای‏تان حق ندارید این کار را بکنید و به موجب قانون دیوان کیفر جناب آقای دکتر عاملی تشریف دارند تصدیق می‏فرمایند اگر ذی‏حسابی با آنکه بودجه مصوب است که باید در این ماده و این فصل و این اعتبار به مصرف برسد اگر آن اعتبار مصوب را از یک ماده‏ای به ماده دیگر منصرف بکنند ولو اینکه خلافی دربرندارد این را بهش می‏گویند مصرف غیر قانونی و کسی که این خرج را کرده بدون آنکه صد دینار خودش برداشته باشد او مختلس است و به انفصال ابد و چند سال حبس هم محکوم می‏شود یعنی نقل اعتبار از یک قلم به یک قلم آنقدر در امور مالی اهمیت دارد چرا؟ برای اینکه یکی از ارکان بودجه مملکتی که مجلس شورای ملی هم تصویب می‏کند این است که اعتبارات مملکتی در فصول مربوطه و ماده مربوطه خودش خرج شود حق ندارد یک عضو قوه‏مجریه به یک مأمور مالی یک رئیس حسابداری یک رئیس اداره برخلاف اداره قوه‏مقننه و برخلاف تصویب مجلس شورای ملی دیناری به مصرف برساند این از خصایص شما است یعنی مجلس شورای ملی باید بگوید این اعتبار از این ماده به آن ماده برود و اجازه بدهد که اعتباری از یک قلم به یک قلم دیگر انتقال پیدا کند و از یک فصل به فصل دیگر بودجه برود این است که بنده معتقدم که این سه قسمت برخلاف اصل قانون اساسی است و برخلاف اختیار قوه‏مقننه است و حق نیست مجلس شورای ملی این سه اختیار را به دانشگاه بدهد به همین جهت هم بنده پیشنهاد حذف این جمله را کرده‏ام.

رئیس- آقای مهندس جفرودی.

مهندس جفرودی (مخبر کمیسیون فرهنگ)- به نظر بنده اگر مجلس شورای ملی ماده ۱۵ را تصویب بکند خلاف اصل رفتار نکرده است به دلایلی که به عرض می‏رسانم وقتی که بودجه کل کشور به مجلس خواهد آمد و مواد آن بودجه به تصویب کمیسیون بودجه و مجلس شورای ملی می‏رسد دو چیز رعایت شده‏است یکی درآمد و نحوه وصول یکی که بهتر است به نظر بنده موارد هزینه است می‏گویند این مبلغ باید برای تعلیمات کشور خرج شود و این مبلغ هم برای تقویت ارتش وقتی که این مورد فی‏المثل به تصویب مجلس برسد اقلامی از نظر مخارج مملکت به تأیید نمایندگان مجلس شورای ملی رسیده است این اصل همیشه محترم هست مشروط بر اینکه دستگاه‏ها آن را همیشه در حدود قوانین رعایت بکنند برای دانشگاه یا برای ارتش مبالغی به تصویب مجلس می‏رسد باید دستگاه مأمور وصول یعنی وزارت دارایی اینها را به موقع وصول بکنند و به موقع بگذارد در اختیار دانشگاهی‏های مصرف کننده اگر این مبالغ به موقع در اختیار دستگاه‏های مصرف‏کننده گذاشته نشود امر آن دستگاه‏ها مختل خواهد شد فی‏المثل سوخت زمستانی مدارس اگر بودجه‏اش در حدود مهر و آبان در اختیار وزارت فرهنگ گذاشته نشود سوخت تأمین نخواهد شد (عمیدی‏نوری- پس به وزارت فرهنگ هم این اختیار را بدهید) بله عقیده بنده این است که باید این کار را برای همه دستگاه‏ها کرد مقررات را باید طوری وضع کرد که دستگاه‏ها کارشان فلج نشود شما اجازه می‏دهید که دانشگاه یا مدارس وجود داشته باشد اینها هزینه‏هایی دارند که بتوانند روزمره وظایف تعلیماتی خودشان را انجام بدهند اگر وزارت دارایی به هر علت هزینه این دستگاه‏ها را تأمین نکند مسلم این است که کار طبیعی این دستگاه‏ها مختل خواهد ماند بنابراین اگر دانشگاه یا هر مؤسسه دیگری اجازه بخواهد که صرفه‏جویی‏هایی را که در اثر سخت‏گیری‏ها یا عدم اجرای قوانین از طرف یک وزارتخانه‏ای فی‏المثل وزارت دارایی به موقع در اختیار این مؤسسات گذارده نشده‏است هر موقع به دستش رسید خرج کند خلاف اصل نیست (صحیح است) این ماده اجازه می‏دهد صرفه‏جویی ساختمان را که خودش مسئول عدم خرجش نیست اجازه بگیرد که در سال بعد این را خرج بکند بنده خیال می‏کنم این یک حق طبیعی و مشروعی است که از مجلس شورای ملی تقاضا می‏کنند و اگر مجلس شورای ملی تصویب کرد هیچ حقی را از خودش صلب نکرده است اما می‏رسیم به دو ایراد دیگری که جناب آقای عمیدی‏نوری کردند یکی اصلاح بودجه است بنده تصدیق و اذعان دارم که این کار از وظایف کمیسیون بودجه و مجلس شورای ملی است و خصوصاً چون نمایندگان مجلس شورای ملی بنا به اصل عموماً منتخب مردم هستند نظارت در امر مالی در صلاحیت مجلس گذاشته شده‏است و اما مجلس شورای ملی چنانچه سابقه هست و تا به حال هم این طور عمل شده‏است در بسیاری از موارد برای تسریع گردش در کار مملکت و برای اینکه امور مملکت به طور صحیحی به موقع انجام شود قسمتی از این اختیارات را در اختیار دستگاه‏ها می‏گذارد اگر شما دانشگاه را صالح برای این کار می‏دانید صالح برای امور تربیتی می‏دانید تفویض یک قسمت از این اختیارات هیچ مانعی ندارد مخصوصاً که در بسیاری از قوانین این کار شده‏است که یکی از آنها استفاده از مبلغ پذیره نفت بوده است که در همین مجلس یک ماه پیش این کار به همین نحو عمل شد و در آنجا این مذکرات و ایرادات اصولی را لااقل نشنیدیم به نظر بنده تذکراتی را که جناب آقای عمیدی‏نوری فرمودند بنده جواب عرض کردم بقیه به اختیار مجلس شورای ملی است‏.

رئیس- آقای پرفسور اعلم‏

پرفسور اعلم- بنده به عکس همکار محترم جناب آقای عمیدی‏نوری تصور نمی‏کنم که ما با تصویب این ماده از حق خودمان صرف‏نظر کرده باشیم بودجه‏ای که تصویب می‏کنید برای این است که خرج شود اما بدبختانه در این کشور یک پیشامدهایی می‏شود یک روشی اتخاذ شده و آن این است که تمام حسابدار‏ها سعی می‏کنند در هر قسمت اعتباری که مجلس تصویب کرده صرف نکنند بودجه را خرج

نکنند و به نام ذخیره و صرفه و پس‏انداز به خزانه دولت برگردانند چون گمان می‏کنم از آن یک پاداشی می‏گیرند پورسانتی می‏گیرند با این روحیه جناب آقای عمیدی‏نوری ملاحظه می‏فرمایید زمان و مکان و موقعیتم فرق می‏کند اگر یک حسابدار با این روحیه در دانشکده پزشکی که با جان مردم سروکار دارد با سلامتی مردم سروکار دارد باشد نگاه کنید جناب آقای عمیدی‏نوری چه پیشامدی می‏کند اگر بنده در حین عمل خون لازم داشته باشم و اگر خون ندهند، بگویند محل آن تمام شده‏است و نتوانم بگویم از حساب دیگر بدهید مریض می‏میرد بنده معتقدم که به هر نحوی شده باید خون تهیه کرد این مقررات با کار دانشکده پزشکی تطبیق نمی‏کند اصلاح بودجه امروز در تمام وزارتخانه‏ها جاری است چطور است آنجا ایراد نمی‏گیرید و در امور یک دانشکده‏ای که برای خاطر خیر مردم کار می‏کند برای جوانان شما کار می‏کند این ایراد را می‏فرمایید بنده تعجب می‏کنم بنده استدعا می‏کنم که این ماده را حتماً و حتماً مجلس شورای ملی رأی بدهد چون برای پیشرفت کار دانشگاه لازم است.

رئیس- دو پیشنهاد این ماده دارد که قرائت می‏شود پیشنهاد می‏نمایم ‏در ماده شانزدهم جملات نیز در مورد ضروری با تصویب کمیسیون مالی اصلاح بودجه صادر نموده به موقع اجرا گذارد و نقل اعتبار از ماده‏ای دیگر با کمیسیون مالی مجاز خواهد بود حذف شود. عمیدی‏نوری‏

ریاست محترم مجلس شورای ملی پیشنهاد می‏نماید ماده شانزدهم از لایحه مالی دانشگاه حذف گردد. مهندس بهبودی‏

رئیس- ماده هفدهم قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده۱۷- پزشکیاران و پرستاران بیمارستان‏های تابع دانشکده پزشکی که بدون عذر موجه از انجام خدمت نگهبانی استنکاف ورزند پس از محاکمه اداری و ثبوت تخلف به خدمت آنان خاتمه داده می‏شود آیین‏نامه این ماده را شورای دانشگاه تصویب و به موقع اجرا خواهد گذارد.

رئیس- آقای دکتر سید امامی.

دکتر سید امامی- بنده اولین دفعه‏ای است که می‏بینم که در یک قانون تکلیف یک عضو را برای تخلف یا برای عدم انجام وظیفه در متن قانون معین می‏کند بالاخره هر اداره و هر سازمانی برای خودش یک تشکیلاتی دارد و مقررات اداری دارد و علاوه بر این ما قانون استخدام داریم و تمام مستخدمین وضع‏شان در آن قانون روشن شده‏است این ماده مورد ندارد که در اینجا ذکر بشود (صحیح است) بنده پیشنهاد دادم که این ماده حذف بشود چون اساساً مورد ندارد که یک همچون ماده‏ای را در اینجا بگذاریم پس تکلیف تمام اعضا را باید از قوانین مربوطه معین کنیم به نظر بنده این ماده زائد است. (صحیح است)

رئیس- آقای مهران.

مهران- بنده هم با همکاری محترم جناب آقای دکتر سید امامی هم عقیده‏ام و این ماده اینجور به نظر بنده رسید مثل اینکه فقط پزشکیاران و پرستارانند که ممکن است خطا بکنند و فقط همین‏ها هستند که دانشگاه از آنها ناراضی بوده است و در این قانون انعکاس پیدا کرده است این مطلب کوچک‏تر از آن است صورت یک ماده قانونی پیدا بکند و بنده تصور می‏کنم که دانشگاه باید قادر باشد که آن وظایفی را که برای اشخاص تعیین می‏کند از آنها بخواهد و به طور کلی پیشنهادی تقدیم کردم که هنوز نوشتنش پایان نیافته است که اصلاً در طرز تدوین ماده ۱۵ و ۱۷ به طور کلی تجدید‏نظر بکنیم. ‏

رئیس- پیشنهادات این ماده قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ریاست محترم مجلس شورای ملی پیشنهاد می‏نمایم ‏ماده هفدهم از لایحه حذف شود. دکتر سید امامی‏

ریاست محترم مجلس شورای ملی پیشنهاد می‏کنم ماده۱۷ قانون حذف و به جای مواد ۱۵ و ۱۷ موادی که شامل و کلیت آن مربوط به عموم باشد تدوین گردد.

احمد مهران‏

رئیس- ماده ۱۸ قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده۱۸- نظر به تبصره دو ماده واحد مصوب به سوم خرداد ۱۳۲۸ قانون تأسیس دانشگاه‏های شهرستان‏ها وزارت فرهنگ می‏تواند از مقررات مالی منظور در این قانون در دانشگاه‏ها و دانشکده‏های شهرستان‏ها استفاده کند در این صورت رؤسای دارایی استان مربوط در کمیسیون مالی مندرج در ماده ۱۴ به سمت نمایندگی وزیر دارایی شرکت خواهد نمود.

رئیس- آقای دکتر امین.

دکتر امین- قانونی که برای دانشگاه‏های شهرستان‏ها در سال ۲۸ گذشته اجازه داده که تمام قوانین و مقرراتی که در دانشگاه تهران عمل می‏شود عیناً در شهرستان‏ها هم عمل بشود و وزارت فرهنگ هم به ترتیب کمک کرده است که دانشکده‏های شهرستان‏ها تکمیل بشوند و روزبه‏روز تکمیل‏تر می‏شوند ساختمان‏های‏شان با علاقه مخصوصی که بندگان اعلیحضرت همایونی دارند و آقایان نمایندگان محترم هم کمک فرمودند اینها تکمیل شده‏اند به عقیده بنده سیل بزرگ محصلین که روزبه‏روز زیادتر می‏شوند در حقیقت در سال چند هزار دبیرستان دارند برای دانشگاه‏ها محصل تهیه می‏کنند و این محصلین اجباراً باز حمایت زیاد می‏روند به اروپا و آمریکا و مخارج زیاد برای دولت یا برای خانواده‏های‏شان تحمیل می‏کنند اگر دانشکده‏های ما کامل بشوند و توسعه پیدا بکنند و این محصلین با توسعه دانشگاه‏ها به خارج نروند و در داخل کشور تحصیل بکنند به عقیده بنده از هر حیث صلاح است به عقیده بنده این ماده ۱۸ بسیار خوب است و کمک بسیار بزرگی است که برای شهرستان‏ها خواهد شد فقط اینجا نوشتند می‏توانند خواهش می‏کنم می‏توانند را مکلف است بکنید برای اینکه این می‏تواند که در اغلب قوانین دیده می‏شود ایجاد زحمت می‏کند چرا استخوان لای زخم بگذاریم قانون باید همیشه باید روشن و صریح باشد که دولت تکلیف خودش را بداند باید بنویسیم اینجا مکلف است مادام دولت که خودش موافق است بهتر است که به جای می‏تواند مکلف است بگذاریم که کار انجام بشود بنده با تماسی که با دانشگاه‏های شهرستان‏ها دارم با شیراز که در آنجا شورای دانشگاه تشکیل شد با مشهد با اصفهان و اهواز می‏دانم که این دانشگاه‏ها حقیقتاً خدمات بزرگی می‏کنند بنده به آقایان اطمینان می‏دهم که پزشکان و پرستاران و لیسانسیه‏هایی که تربیت می‏شوند با تماسی که بنده دارم مطمئن باشید پزشکی که این دانشگاه‏ها را تمام می‏کنند برای مملکت مفید خواهند بود و خوب است و می‏تواند با راحتی فکر برای معالجه هموطنان عزیزمان کار کند و هرچه برای اینها کمک بشود کمک به جوانان مملکت است و کمک برای استان‏ها و شهرستان‏هاست.

رئیس- پیشنهادات این ماده قرائت می‏شود. (به شرح زیر قرائت شد)

مقام معظم ریاست مجلس شورای ملی اینجانب پیشنهاد می‏نمایم ‏در لایحه امور مالی دانشگاه در ماده ۱۸ در سطر دوم جمله وزارت فرهنگ می‏تواند به شرح زیر اصلاح شود.

(وزارت فرهنگ مکلف است)

دکتر امین‏

پیشنهاد می‏نمایم ‏در ماده ۱۸ این اصلاح به عمل آید به جای (وزارت فرهنگ می‏تواند) نوشته شود. (دانشگاه‏های شهرستان‏ها از مقررات مالی منظور در این قانون استفاده می‏کنند)

عمیدی‏نوری‏

رئیس- ماده ۱۹ قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

ماده ۱۹- وزارت فرهنگ و وزارت دارایی مأمور اجرای این قانون می‌باشند.

رئیس- لایحه با پیشنهادات مربوطه برای شور دوم به کمیسیون فرستاده می‏شود.

۵- طرح گزارش شور اول کمیسیون نظام راجع به اصلاح قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی‏

رئیس- شور اول لایحه ارسالی از مجلس سنا راجع به اصلاح قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی مطرح است گزارش کمیسیون قرائت می‏شود.

(به شرح زیر قرائت شد)

گزارش از کمیسیون نظام به مجلس شورای ملی کمیسیون نظام در جلسه ۵ دی‏ماه ۳۷ با حضور تیمسار سپهبد وثوق وزیر جنگ لایحه ارسالی از مجلس سنا راجع به اصلاح قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی را مورد رسیدگی قرارداده و ماده واحد مصوب مجلس سنا را عیناً تصویب و عینک گزارش آن را به مجلس شورای ملی تقدیم می‏دارد.

ماده واحده- در قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی اصلاحات زیر به عمل می‏آید:

۱- قسمت دوم بند (د) ماده ۱۵ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی به طریق زیر اصلاح می‏شود:

(۲- در صورتی که مبادرت به اعمال و رفتار خلاف حیثیت و شئون نظامی و یا مصالح ارتش بنمایند با رعایت مواد ۱۱۳ و ۱۱۵ و ۱۱۸ این قانون)

ضمناً در ماده ۱۱۳ این قانون و در کلیه مواردی که اختیاراتی برای رؤسای ستاد نیروهای سه گانه منظور شده عبارت (رئیس ستاد) به عبارت (فرمانده نیرو) تبدیل می‏گردد.

۲- تبصره بند (الف) ماده ۳۲ قانون استخدام نیرو‏های مسلح شاهنشاهی به طریق زیر اصلاح می‏گردد.

تبصره- مدت توقف در درجات سرتیپی و بالاتر و همچنین برای افسران خلبان نیروی هوایی از سرهنگی و بالاتر منوط به اراده سنیه شاهانه است. ترفیع افسران خلبان شکاری در هر موقع سال و در تمام درجات بدون رعایت حداقل مدت توقف در درجه مربوطه نیز منوط به اراده سنیه شاهانه خواهد بود.

۳- تبصره زیر به بند (د) ماده ۳۲ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی اضافه می‏شود:

تبصره۴- ترفیع درجه داران خلبان شکاری در صورت اقتضای اراده سنیه شاهانه

در هر موقع سال و در تمام درجات بدون رعایت حداقل مدت توقف در درجه مربوطه نیز می‏تواند عملی گردد.

مخبر کمیسیون نظام- بزرگ ابراهیمی‏

رئیس- کلیات لایحه مطرح است مخالفی نیست؟ (اظهاری نشد) رأی گرفته می‏شود. به ورود رد ماده واحد ۵ آقایانی که موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) تصویب شد

ماده واحد ۵ مطرح است مخالفی نیست؟ (اظهاری نشد)

یک پیشنهاد رسیده که قرائت می‏شود. (به شرح زیر قرائت شد)

ریاست معظم مجلس شورای ملی پیشنهاد می‏نماید که در لایحه کلمه (شکاری) بعد از کلمه (خلبان) حذف شود.

مهندس بهبودی‏

رئیس- لایحه با این پیشنهاد برای شور دوم به کمیسیون فرستاده می‏شود.

۶- تعیین موقع جلسه بعد- ختم جلسه‏

رئیس- جلسه را ختم می‏کنیم‏

جلسه آینده روز یکشنبه ۱۹ بهمن خواهد بود چند لایحه هم در دستور است.

(مجلس یک ربع ساعت قبل از ظهر ختم شد)

رئیس مجلس شورای ملی - رضا حکمت‏