قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک
قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک - مصوب ۱۷ آبان ماه ۱۳۳۴
ماده ۱ - از تاریخ تصویب این قانون کشت خشخاش و تهیه و ورود مواد افیونی (تریاک و شیره و سایر مشتقات آن) و استفاده از اماکن عمومی برای‌استعمال مواد مزبوره و ساختن و وارد کردن آلات و ادوات مربوطه به آن در سراسر کشور ایران ممنوع خواهد بود.
ماده ۲ - از تاریخ تصویب این قانون تا شش ماه مهلت داده می‌شود که معتادین به مواد افیونی خود را به مراکزی که وزارت بهداری آگهی خواهد کردمعرفی نمایند تا وسائل معالجه در دسترس آنان گذاشته شود.
تبصره - دولت مکلف است به وسیله بانک کشاورزی و سایر بنگاههای وابسته به خود کمکهای اعتباری به صورت وامهای طویل‌المدهْْ و همچنین‌کمکهای فنی لازم به منظور تسهیل تبدیل زراعت خشخاش به زراعتهای دیگر در حدود مقدورات و توانایی خود به کشاورزانی که فاقد استطاعت مالی‌باشند به عمل آورد و نیز دولت ملزم است اعتبار کافی برای اجرای مقررات ماده ۲ در اختیار وزارت بهداری بگذارد.
ماده ۳ - پس از انقضای مدت شش ماه مذکور در ماده قبل استعمال مواد افیونی و نگاهداری و خرید و فروش آن ممنوع خواهد بود.
ماده ۴ - دولت مکلف است منتهی تا یک ماه از تاریخ تصویب این قانون آیین‌نامه اجرایی و جریمه لازم و همچنین طرز مجازات متخلفین ازمقررات این قانون را تنظیم و پس از تصویب کمیسیون‌های مربوطه مجلسین که مشترکاً تشکیل می‌شود به موقع اجرا گذارد.
ماده ۵ - وزارتخانه‌های بهداری و کشور و دارایی و کشاورزی و دادگستری مأمور اجرای این قانون می‌باشند.
این قانون که مشتمل بر پنج ماده و یک تبصره‌است در جلسه سه‌شنبه یازدهم مهر ماه یک هزار و سیصد و سی و چهار به تصویب مجلس شورای ملی‌رسید و پس از اعاده آن از طرف مجلس سنا در تاریخ هفتم آبان ماه یک هزار و سیصد و سی و چهار ابلاغ آن به دولت از طرف مجلس شورای ملی تأییدگردید.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
قانون بالا در جلسه دوشنبه ۱ آبان ماه ۱۳۳۴ به تصویب مجلس سنا رسیده‌است.