قانون متمم قانون ثبت املاک در مناطق عشایری
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و سوم | تصمیم‌های مجلس | اساسنامه‌های مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و سوم |
قانون متمم قانون ثبت املاک در مناطق عشایری - مصوب ۱ آبان ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۱۲ آذر ۱۳۵۲ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.[۱]
ماده واحده - اراضی و املاک مشمول ماده ۱ قانون ثبت املاک در مناطق عشایری مصوب سال ۱۳۴۴ که در مهلت مقرر تقاضای ثبت آنها نشده‌مجدداً تعیین و آگهی می‌شوند.
اشخاص ذینفع می‌توانند ظرف دو سال از تاریخ انتشار آگهی تقاضای خود را مستقیماً و یا از طریق ثبت محل به هیأت حل اختلاف مذکور در ماده ۲ آن‌قانون تسلیم نمایند.
هیأت مزبور به تقاضاهای قبلی که خارج از مهلت مقرر در ماده ۳ قانون مزبور همچنین کلیه تقاضاهایی که پس از انتشار آگهی واصل شده رسیدگی و اتخاذ تصمیم می‌نماید.
تبصره - در مورد آن قسمت از اراضی و املاک مذکور در این ماده که بر اساس قوانین و مقررات اصلاحات ارضی به زارعین انتقال یافته مدعیان‌مالکیت سابق آن اراضی و املاک می‌توانند به هیأت حل اختلاف مراجعه نمایند هیأت با توجه به دلائل و مدارک مالکیت به تقاضای آنان رسیدگی‌نموده و در صورت احراز استحقاق متقاضی تصمیم خود را دائر به پرداخت وجه یا تحویل قبوض یا دستور پرداختهای مربوط به فروش ملک اعلام‌خواهد نمود.
تصمیم مزبور به وسائل مقتضی در محل آگهی می‌شود. معترضین می‌توانند ظرف یک ماه از تاریخ انتشار آگهی به دادگاه محل وقوع ملک‌شکایت نمایند.
دادگاه به این شکایت خارج از نوبت و بدون رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی رسیدگی می‌کند و رأی آن قطعی است. در صورتی که ظرف مهلت‌فوق شکایتی نشده باشد تصمیم هیأت قطعی و قابل اجرا خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و یک تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه اول آبان ماه ۱۳۵۲ در جلسه روز دوشنبه‌دوازدهم آذر ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف‌امامی
منبع
- ↑ مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و سوم - ۹ شهریور ۱۳۵۰ تا ۱۶ شهریور ۱۳۵۴ - جلد دهم - ص. ۵۱۳۰