قانون سازمان جلب سیاحان
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و یکم | تصمیم‌های مجلس | قوانین رفاه اجتماعی مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و یکم |
قانون سازمان جلب سیاحان - مصوب ۸ اردیبهشت ۱۳۴۴ مجلس شورای ملی و ۱۰ خرداد ۱۳۴۴ مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۴۴ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
به استناد ماده واحده بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ مواد ذیل تصویب می‌شود.
ماده ۱ - به منظور معرفی بیشتر کشور شاهنشاهی و آشنا ساختن سایر ملل به خصوصیات ملی و آثار تاریخی و تمدن ایران و همچنین ترغیب‌جهانگردان و ایرانیان به مشاهده آثار باستانی و مناظر طبیعی کشور و ایجاد تسهیلات لازم در مسافرت آنها و تمرکز و هماهنگی کامل در امور مربوط به‌سیاحت سازمانی به نام سازمان جلب سیاحان تأسیس می‌شود این سازمان تحت نظر مستقیم نخست‌وزیر اداره می‌شود و سرپرست آن سمت معاونت‌نخست‌وزیر را خواهد داشت.
ماده ۲ - سرمایه و درآمد این سازمان از محل درآمدهای اختصاصی خود و اعتبارات سازمان برنامه و کمکهای مؤسسات داخلی و خارجی ووجوهی که دولت از محل بودجه عمومی کشور در اختیار سازمان خواهد گذارد تأمین می‌شود.
ماده ۳ - سازمان جلب سیاحان به صورت بازرگانی اداره می‌شود.
ماده ۴ - دولت مکلف است ظرف یک ماه پس از تصویب این قانون اساسنامه سازمان جلب سیاحان را تنظیم و پس از تصویب کمیسیون مشترک‌کشور مجلسین و کمیسیونهای استخدام مجلس شورای ملی و دادگستری مجلس سنا که به طور مشترک تشکیل خواهد شد به مرحله اجرا بگذاردمقررات فعلی سازمان جلب سیاحان مصوب هفدهم فروردین ماه ۱۳۴۲ تا تصویب اساسنامه جدید قابل اجرا خواهد بود.
ماده ۵ - دولت مأمور اجرای این قانون است.
قانون فوق که مشتمل بر ۵ ماده‌است در جلسه روز یکشنبه ۱۳۴۴٫۲.۵ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
قانون بالا در جلسه روز دوشنبه دهم خرداد ماه ۱۳۴۴ به تصویب مجلس سنا رسیده‌است