قانون بیمه کارگران دولتی و غیردولتی

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری سیزدهم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری سیزدهم

قوانین و قراردادهای بین‌المللی مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری سیزدهم

قانون بیمه کارگران دولتی و غیر دولتی - مصوب ۲۹ آبان ماه ۱۳۲۲

ماده اول - کلیه کارخانجات و مؤسسات اقتصادی بازرگانی صنعتی معدنی و باربری و راه آهن و به طور کلی هر مؤسسه‌ای که کارگر در استخدام‌خود دارد اعم از دولتی یا غیر دولتی واقع در کشور ایران مکلفند کارگران خود را نزد شرکت سهامی بیمه ایران یا شرکت بیمه داخلی دیگری که دولت‌مقتضی بداند در مقابل حوادث ذیل که در اثر انجام وظیفه روی داده باشد بیمه نمایند:

فوت - نقص و یا از کار افتادن اعضای بدن - هزینه معالجه و دستمزد کارگران در مدت بیماری و حوادث کار.

ماده دوم - حقوق بیمه باید مستقیماً توسط صاحب کار به شرکتی که در آن بیمه شده پرداخت گردد.

یک سوم حق بیمه به عهده کارگر و بقیه به عهده صاحب کار خواهد بود.

تبصره ۱ - آیین‌نامه مخصوص برای اجرای این قانون تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید که در آن تعریف کارگر و کارخانجات وبنگاه‌هایی که مشمول این قانون می‌شوند تصریح خواهد شد و طرز رسیدگی به تخلفات از این قانون و درجه تخلفات معین می‌شود همچنین تعرفه حق‌بیمه شرکتهای بیمه‌کننده تا حدی مربوط به این گونه بیمه‌ها باشد در آن معین خواهد گردید.

تبصره ۲ - مقررات این قانون به ترتیب و به تدریجی که از طرف دولت معین و اعلان خواهد شد در تمام کشور مجرا خواهد گردید.

ماده سوم - صاحبان بنگاه‌ها که از مقررات این قانون تخلف نمایند علاوه بر جبران هزینه و زیان که طبق این قانون به کارگران متوجه شود در هرمورد به جزای نقدی از پنج هزار ریال تا پنجاه هزار ریال محکوم خواهند شد.

ماده چهارم - کلیه مقرراتی که دولت برای حفظ و تأمین تندرستی بهداشت کارگران وضع خواهد نمود و کارفرمایان موظف به اجرای آن خواهند بودمتخلفین از آن مشمول ماده سوم می‌شوند.

این قانون که مشتمل بر چهار ماده‌است در جلسه بیست و نهم آبان ماه یک هزار و سیصد و بیست و دو به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری