قانون اعزام فارغ‌التحصیل‌های رتبه اول دانشکده‌ها و هنرسرای عالی به خارجه

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هجدهم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری هجدهم

قوانین و قراردادهای بین‌المللی مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری پانزدهم

قانون اعزام فارغ‌التحصیلهای رتبه اول دانشکده‌ها و هنرسرای عالی به خارجه - مصوب ۱۹ دی ماه ۱۳۳۳

ماده واحده - وزارت فرهنگ مکلف است فارغ‌التحصیلهای رتبه اول رشته‌های مختلف سال تحصیلی ۳۲ - ۱۳۳۱ دانشکده‌ها و هنرسرای عالی رابا رعایت سایر مقررات مربوط به اعزام محصلین به خارجه جهت ادامه تکمیل تحصیلات برای مدتی که در آیین‌نامه مصوبه شورای عالی فرهنگ تعیین‌خواهد شد به خارجه اعزام دارد و مخارج رفت و برگشت آنها را با سریع‌ترین وسائل و همچنین مخارج تحصیل و توقف آنان را تا پایان تحصیلات به‌میزانی که به سایر دانشجویان دولتی داده می‌شود بپردازند.

تبصره ۱ - دولت مکلف است اعتبار لازم در بودجه فرهنگ برای هر سال تأمین نماید تا فارغ‌التحصیل‌های رتبه اول رشته‌های مختلف‌دانشکده‌های کشور برای ادامه تحصیل به ممالک خارجه اعزام شوند.

تبصره ۲ - رعایت جهات اخلاقی دانشجویان شرط استفاده از مزایای این قانون است و تشخیص صلاحیت دانشجو با شورای دانشکده مربوطه ووزارت فرهنگ می‌باشد.

تبصره ۳ - وزارت فرهنگ از تاریخ تصویب این قانون مکلف است از دانشجویانی که در خارج کشور تحصیلات خود را تمام نموده و رتبه اول راحائز می‌شوند تشویق مؤثر به عمل آورد.

تبصره ۴ - وزارت فرهنگ مکلف است دانشجویان ایرانی دانشکده‌های خارجه را هم که شورای عالی فرهنگ صلاحیت آنان را تصدیق کرده باشددر صورتی که حائز رتبه اول کلاس خود شوند برای سال تحصیلی بعد مشمول مزایای این قانون نماید.

تبصره ۵ - اشخاصی که به این ترتیب به خارج فرستاده می‌شوند مکلفند پس از اتمام تحصیلات خود به ایران برگردند والا کلیه مخارج را که دولت‌به آنها داده مسترد دارند.

تبصره ۶ - وزارت فرهنگ از تاریخ تصویب این قانون مکلف است در مدت دو ماه آیین‌نامه اجرای این قانون را تنظیم و به تصویب شورای عالی‌فرهنگ برساند.

این قانون که مشتمل بر یک ماده واحده و ۶ تبصره‌است در جلسه یکشنبه نوزدهم دی ماه یک هزار و سیصد و سی و سه به تصویب مجلس شورای‌ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت

قانون بالا در جلسه دوشنبه ۲۹ آذر ماه ۱۳۳۳ به تصویب مجلس سنا رسیده‌است.