قانون اصلاح مواد ۲۰۷ الی ۲۱۴ قانون مجازات عمومی
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نهم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نهم |
قانون اصلاح مواد ۲۰۷ الی ۲۱۴ قانون مجازات عمومی - مصوب ۲۹ شهریور ماه ۱۳۱۲ شمسی (کمیسیون قوانین عدلیه)
ماده واحده - فصل پنجم از باب سوم قانون مجازات عمومی (از ماده ۲۰۷ تا ۲۱۴) و همچنین ماده واحده مصوب ۷ اردیبهشت ماه ۱۳۱۰ در آن‌قسمتی که راجع به اصلاح ماده ۲۰۷ قانون مجازات عمومی است نسخ و مواد ذیل به جای آن تصویب می‌شود:
فصل پنجم
در جنحه و جنایات بر ضد عفت و اخلاق عمومی و تکالیف خانوادگی
ماده ۲۰۷ - الف - هر کس به عنف یا تهدید هتک ناموس زنی را بنماید به حبس با اعمال شاقه از سه سال تا ده سال محکوم خواهد شد و همین‌مجازات مقرر است درباره کسی که مرتکب لواط شود.
در صورت وجود یکی از علل مشدده ذیل مرتکب به حداکثر مجازات مزبور محکوم می‌شود.
۱ - هر گاه مرتکب معلم یا لله یا مستخدم مجنی‌علیه یا مستخدم کسی باشد که نسبت به مجنی‌علیه سمت صاحب اختیاری دارد یا کسی باشد که‌مجنی‌علیه در تحت اختیار یا نفوذ او واقع شده.
۲ - اگر مجنی‌علیه کمتر از ۱۸ سال تمام داشته باشد.
۳ - اگر مجنی‌علیه زن شوهردار باشد.
۴ - اگر مجنی‌علیه دختر باکره بوده باشد.
۵ - اگر مجنی‌علیه به واسطه ضعف قوای دماغی یا بدنی قادر به مقاومت نبوده باشد.
۶ - اگر مرتکب مرد متأهل باشد.
۷ - در مورد لواط هر گاه به عنف یا تهدید باشد.
هر گاه مرتکب از اقرباء نسبی تا درجه سوم و یا از اقربای سببی درجه اول مجنی‌علیه (اعم از ذکور و یا اناث) و یا قیم او باشد و یا مأمور دولت باشد که‌مجنی‌علیه از طرف مقامات رسمی به او سپرده شده و یا از محارم مجنی‌علیه باشد مجازات او حبس مؤبد با اعمال شاقه خواهد بود.
ب - هر کس بدون عنف یا تهدید هتک ناموس زنی را بنماید که بیش از ۱۵ سال داشته ولی به سن ۱۸ سال تمام نرسیده‌است به حبس با اعمال شاقه ازسه تا هفت سال محکوم خواهد شد.
در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در قسمتهای ۱ و ۳ و ۴ و ۵ و ۶ بند الف مرتکب به حداکثر مجازات مزبور محکوم می‌شود. طرف ارتکاب که تمکین از آن نموده نیز به مجازات حبس در دارالتأدیب از یک سال الی پنج سال محکوم خواهد شد.
در صورتی که مرتکب یکی از اشخاص مذکور در قسمت اخیر بند الف این ماده باشد مجازات او حبس مؤبد با اعمال شاقه خواهد بود.
هر گاه مجنی‌علیه ۱۵ سال تمام یا کمتر داشته باشد مجازات مرتکب همان است که به موجب بند الف این ماده برای هتک ناموس به عنف یا تهدید مقررشده‌است.
ج - در غیر موارد مذکور در دو بند فوق هر کس هتک ناموس یکی از محارم خود را بنماید به ۱۰ تا ۱۵ سال حبس با اعمال شاقه محکوم خواهد شد. و همین مجازات مقرر است برای طرف مقابل که تمکین به ارتکاب نموده‌است.
ماده ۲۰۸ - الف - هر کس نسبت به دیگری به عنف یا تهدید مرتکب عمل منافی عفتی غیر از هتک ناموس گردد به حبس تأدیبی از شش ماه تا سه‌سال محکوم خواهد شد. و هر گاه جرم به واسطه موانع خارجی که اراده مرتکب در آن مدخلیت نداشته‌است واقع نشود مجازات مرتکب از سه ماه تایک سال خواهد بود.
در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در قسمتهای ۱ و ۲ و ۳ و۴ و ۵ و ۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب به حداکثر مجازات مذکور فوق محکوم‌می‌شود. در صورتی که مرتکب یکی از اشخاص مذکور در قسمت اخیر بند الف ماده ۲۰۷ باشد به حبس مجرد از دو تا پنج سال محکوم می‌شود.
هر گاه نتیجه جرم مذکور در این ماده ازاله بکارت مجنی‌علیها باشد مجازات مرتکب همان است که به موجب بند الف ماده ۲۰۷ مقرر شده‌است. نسبت به احکام مذکور در این ماده ورود مرد اجنبی به فراش زن بدون رضای او و به قصد ارتکاب عمل منافی عفت عنف محسوب می‌شود.
ب - هر کس بدون عنف یا تهدید نسبت به طفلی که بیش از ۱۵ سال داشته ولی به سن ۱۸ سال تمام نرسیده‌است مرتکب عمل منافی عفت غیر ازهتک ناموس گردد به حبس تأدیبی از شش ماه تا دو سال محکوم می‌شود. هر گاه مجنی‌علیه پانزده سال تمام یا کمتر داشته باشد مجازات مرتکب همان است که در بند الف این ماده ذکر شده‌است.
در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در قسمتهای ۱ و ۲ و ۳ و۴ و ۵ و ۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب به حداکثر مجازات مذکور فوق محکوم‌خواهد شد.
ماده ۲۰۸ - مکرر - هر کس ازاله بکارت دختری را بنماید و عمل او مشمول هیچ یک از دو ماده قبل نباشد به حبس تأدیبی از یک تا دو سال محکوم‌خواهد شد.
ماده ۲۰۹ الف - هر کس به عنف یا تهدید و یا حیله کسی را برای عمل منافی عفت و یا برای وادار کردن به عمل مزبور برباید یا مخفی کند به حبس‌مجرد از دو تا پنج سال محکوم خواهد شد. مگر این که به میل خود و قبل از صدور قرار مجرمیت و بدون این که نسبت به مجنی‌علیه مرتکب عمل‌منافی عفتی شده باشد او را به منزلی که از آن جا ربوده و یا به منزل کسان او و یا به محل مطمئنی که در دسترس کسان او باشد برساند که در این صورت‌مرتکب به یک ماه الی شش ماه حبس تأدیبی محکوم می‌شود. در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در قسمتهای ۱ و ۲ و ۳ و۴ و ۵ و ۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب به حداکثر مجازات مذکور فوق محکوم‌می‌شود.
ب - هر کس به عنف یا تهدید یا حیله شخصاً یا به وسیله دیگری زنی را برای ازدواج با او برباید یا مخفی کند به حبس تأدیبی از یک تا سه سال محکوم‌خواهد شد مگر این که مرتکب به میل خود و قبل از صدور قرار مجرمیت بدون این که نسبت به مجنی‌علیها مرتکب عمل منافی عفتی شده باشد او رابه منزلی که از آن جا ربوده و یا به منزل کسان و یا به محل مطمئنی که در دسترس کسان او باشد برساند که در این صورت به حبس تأدیبی ازهشت روز تا دو ماه محکوم می‌شود.
در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در فقره ۱ و ۲ و ۳ و۴ و ۵ و ۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب به حداکثر مجازات مقرر فوق محکوم می‌شود.
ج - اگر کسی شخصی را که بیش از ۱۵ سال داشته ولی به سن ۱۸ سال تمام نرسیده‌است با رضایت او برای عمل منافی عفت برباید یا مخفی کند به‌حبس تأدیبی از یک تا سه سال محکوم خواهد شد.
د - هر کس شخصاً یا به وسیله دیگری زنی را که بیش از ۱۵ سال داشته ولی به سن ۱۸ سال تمام نرسیده‌است با رضایت او برای ازدواج با او برباید یامخفی کند به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال محکوم خواهد شد.
هر گاه جرمهای مذکور در بند (ج) و (د) این ماده در مورد کسی واقع شود که ۱۵ سال یا کمتر دارد مجازات مرتکب همان مجازاتی است که برای‌ارتکاب به عنف مقرر است. در مورد بند (ب) و (د) این ماده اگر مجنی‌علیها راضی به ازدواج گشته و قبل از صدور قرار مجرمیت ازدواج هم به عمل آمده باشد دیگر مرتکب تعقیب‌نخواهد شد مگر این که مطابق مقررات قانون ازدواج قابل تعقیب باشد که در این صورت به مجازات مقرر در آن قانون محکوم می‌شود. در موارد مذکور در این ماده اگر عمل مرتکب مشمول یکی از مواد دیگر این فصل باشد که مستلزم مجازات سخت‌تر است مرتکب به مجازات اشدمحکوم خواهد شد.
ماده ۲۱۰ - هر کس علناً مرتکب عملی مرتکب شود که منافی عفت است و یا عفت عمومی را جریحه‌دار می‌نماید به حبس تأدیبی از یک ماه تا یک‌سال یا به تأدیه ۲۵۰ الی ۵۰۰۰ ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
ماده ۲۱۱ - اشخاص ذیل به حبس تأدیبی از شش ماه تا سه سال و به تأدیه غرامت از ۲۵۰ الی ۵۰۰۰ ریال محکوم می‌شوند:
۱ - کسی که عادتاً جوان کمتر از ۱۸ سال تمام را اعم از ذکور و اناث به فساد اخلاق و یا شهوترانی تشویق کند و یا فساد اخلاق و یا شهوترانی آنها راتسهیل نماید.
۲ - کسی که عادتاً دیگری را اعم از ذکور و اناث به منافیات عفت وادارد یا وسایل ارتکاب را برای آنها فراهم سازد.
۳ - قواد و یا کسی که فاحشه‌خانه‌ای دایر و یا اداره کند و یا زنی را برای شهوترانی غیر اجیر کند.
۴ - کسی که جوان کمتر از ۱۸ سال تمام را برای شهوترانی غیر ببرد و یا او را وادار به رفتن کند و یا او را برای این مقصود اجیر کند اگر مرتکب یکی ازجرمهای فوق شوهر یا پدر یا مادر یا قیم یا یکی از اشخاص دیگر مذکور در قسمت اخیر بند الف ماده ۲۰۷ باشد به دو سال تا چهار سال حبس مجردمحکوم خواهد شد. همین حکم در موردی نیز مقرر است که مرتکب متوسل به عنف یا تهدید شده باشد و یا شخصی که در مورد او جرم واقع شده‌است سابقه فحشاء اخلاقی نداشته باشد.
حکم به مجازاتهای مذکوره در این ماده در صورتی نیز صادر خواهد شد که شروع و ارتکاب جرم در مملکت واحد به عمل نیامده باشد.
ماده ۲۱۱ مکرر - در تمام موارد مذکور در مواد این فصل هر گاه سن مجنی‌علیه مؤثر در مجازات مرتکب باشد مرتکب نمی‌تواند متوسل به جهل خودبر سن او گردد.
ماده ۲۱۲ - کسانی که عالماً مرتکب یکی از اعمال ذیل شوند به حبس تأدیبی از شش ماه تا سه سال محکوم خواهند شد:
۱ - هر زن شوهردار که با مردی رابطه نامشروع داشته باشد.
۲ - هر مرد زن‌دار که با زنی رابطه نامشروع داشته باشد.
۳ - هر مردی که با زن شوهردار رابطه نامشروع داشته باشد.
۴ - هر زنی که در قید زوجیت یا عده دیگری است مزاوجت نماید.
۵ - هر مردی که زن شوهردار یا زنی را که در عده دیگری است ازدواج کند.
۶ - هر عاقدی که زن شوهردار یا زنی را که در عده دیگری است برای مردی تزویج کند.
در مورد فقره ۲ این ماده زوجه و در مورد فقره ۱ و ۳ زوج تنها سمت مدعی خصوصی داشته و تعقیب جزایی موکول به شکایت او است.
در صورت استرداد شکایت تا صدور حکم نهایی از طرف مدعی خصوصی تعقیب جزایی موقوف می‌شود.
در مورد سایر فقرات نیز شوهر سمت مدعی خصوصی داشته ولی تعقیب جزایی موکول به شکایت او نمی‌باشد.
ماده ۲۱۲ مکرر - هر کس مرتکب یکی از جرمهای مذکور در ماده ۲۰۷ و ۲۰۸ و ۲۰۸ مکرر و ۲۰۹ گردد علاوه بر مجازاتهای مقرر به تأدیه خسارات‌معنوی مجنی‌علیه که در هر حال کمتر از ۵۰۰ ریال نخواهد بود محکوم می‌شود. به نفع مجنی‌علیهی که فحشاء اخلاقی او مسلم باشد حکم خسارات‌داده نخواهد شد.
در مورد جنحه و جنایات مذکور در مواد ۲۰۷ و ۲۰۸ و ۲۰۸ مکرر و فقره دوم ماده ۲۱۲ اگر ازدواج بین مرتکب و مجنی‌علیها ممکن بوده و این ازدواج‌به عمل آید متهم و شرکاء یا معاونین او اگر باشند از تعقیب و مجازات معاف خواهند شد.
ماده ۲۱۳ - الف - اشخاص ذیل به حبس تأدیبی از شش ماه تا دو سال محکوم خواهند شد: ۱ - هر کس که عایدات حاصله از فحشاء زنی را وسیله تمام یا قسمتی از معیشت خود قرار دهد.
۲ - هر کس که فاحشه را در شغل فاحشگی حمایت کند.
ب - هر کس زنی را برای رفتن به خارجه تشویق کند و یا مسافرت او را به خارجه تسهیل نماید و عالم باشد به این که آن زن در خارجه به شغل‌فاحشگی مشغول خواهد شد به حبس تأدیبی از یک سال تا سه سال محکوم می‌شود.
در موارد ذیل مرتکب به حبس تأدیبی از دو سال تا چهار سال محکوم خواهد شد:
۱ - در صورتی که زن کمتر از ۱۸ سال تمام داشته باشد.
۲ - در صورتی که مرتکب برای انجام مقصود خود به عنف یا تهدید و یا حیله متوسل شده باشد.
ماده ۲۱۳ مکرر - اشخاص ذیل به حبس تأدیبی از یک ماه تا یک سال محکوم خواهند شد:
۱ - هر کس نوشته یا طرح یا گراور یا نقاشی یا تصاویر یا مطبوعات یا اعلانات یا علایم یا فیلم سینما و به طور کلی هر شیء دیگری را که عفت واخلاق عمومی را جریحه‌دار نماید برای تجارت یا توزیع و یا معرض انظار عمومی گذاردن بسازد نگاه بدارد.
۲ - هر کس اشیاء مذکور در فوق را شخصاً یا به وسیله دیگری وارد و یا صادر کند و به نحوی از انحاء آنها را منتشر نماید.
۳ - هر کس ولو به طریق غیر علنی تجارت اشیاء فوق را بنماید و یا به نحوی از انحاء متصدی یا واسطه هر قسم معامله راجع به آنها گردد و یا آنها رامنتشر کرده و یا به معرض انظار عمومی گذارد و یا معمولاً از کرایه دادن اشیاء مذکور تحصیل مال نماید.
۴ - هر کس برای تشویق به معامله اشیاء مذکور در فوق و یا ترویج آن اشیاء به نحوی از انحاء اعلان یا اعلام نماید که فلان شخص فاعل یکی از اعمال‌ممنوعه فوق می‌باشد و همچنین هر کس اعلان یا اعلام نماید که چگونه یا به وسیله چه اشخاص یکی از اشیاء مذکور فوق را می‌توان مستقیماً یا به طورغیر مستقیم به دست آورد محکمه حاکمه باید حکم ضبط یا معدوم نمودن اشیاء مذکور را بدهد.
مفاد این ماده شامل اشیایی نخواهد بود که از محصولات صنایع مستظرفه محسوب و یا جنبه علمی داشته و برای مقاصد علمی به اشخاصی که سن‌آنها بیش از ۱۸ سال است فروخته شده و یا در موزه‌ها به معرض انظار عموم گذارده می‌شود.
ماده ۲۱۴ - هر کس حاضر برای دادن مخارج ضروری زن خود در صورت تمکین زن نشود و طلاق هم ندهد به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال‌محکوم خواهد شد.
هر کس با داشتن استطاعت نفقه سایر اشخاصی را که مطابق قانون واجب‌النفقه او می‌باشند ندهد به مجازات فوق محکوم خواهد شد.
در مورد این ماده تعقیب منوط به شکایت مدعی خصوصی است و در صورت استرداد شکایت یا انجام یکی از دو شق مذکور در قسمت اول این ماده(دادن مخارج یا طلاق) تعقیب و یا اجرای حکم موقوف می‌شود.
ماده ۲۱۴ مکرر - الف - از نقطه نظر قوانین جزایی (خواه این قانون و خواه قوانین جزایی دیگر) مقصود از ارتکاب عمل به طور علنی ارتکاب آن درمرئی و منظر عموم است اعم از این که محل ارتکاب از امکنه عمومی باشد و یا ارتکاب آن در امکنه‌ای است که معد برای پذیرفتن عموم باشد از قبیل‌حمامهای عمومی و قهوه‌خانه‌ها و نمایشگاهها و مانند آن.
ب - هر کس یکی از جرائم مذکوره در این فصل را از روی غرض به کسی نسبت بدهد در صورتی که جرم مزبور در محکمه ثابت نشود مفتری به نصف‌حداقل مجازاتی که نسبت داده محکوم خواهد شد. و در صورتی که جرم مستلزم مجازات حبس مؤبد با اعمال شاقه باشد مفتری به حبس موقت بااعمال شاقه که کمتر از سه سال نباشد محکوم خواهد شد. در صورتی که مفتری از مأمورین کشف جرائم باشد مجازات او ضعف مجازات فوق است.
ج - وزارتین عدلیه و داخله می‌توانند مقرراتی را که برای جلوگیری از انتشار فحشاء لازم بدانند تنظیم کنند مشروط بر این که مجازاتی که به موجب آن‌معین می‌شود از دو ماه حبس تأدیبی و از یک هزار ریال جزای نقدی تجاوز نکند.
چون به موجب قانون ۴ تیر ماه ۱۳۱۲ "وزیر عدلیه مجاز است لوایح قانونی را که به مجلس شورای ملی پیشنهاد می‌نماید پس از تصویب کمیسیون‌قوانین عدلیه به موقع اجراء گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را که در ضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع و قوانین مزبوره را تکمیل‌نموده ثانیاً برای تصویب به مجلس شورای ملی پیشنهاد نماید" علیهذا (قانون اصلاح مواد ۲۰۷ الی ۲۱۴ قانون مجازات عمومی) مشتمل بر یک ماده که‌در تاریخ بیست و نهم شهریور ماه یک هزار و سیصد و دوازده شمسی به تصویب کمیسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده قابل اجراء است.
رییس مجلس شورای ملی - دادگر