قانون اصلاح قانون تاسیس دانشگاه راجع به دانشکده پزشکی
| قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی | تصمیم‌های مجلس | مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نهم |
قانون اصلاح قانون تاسیس دانشگاه راجع به دانشکده پزشکی - مصوب ۱۲ آبان ماه ۱۳۱۹
ماده ۱ - از تاریخ اول فروردین ماه ۱۳۱۹ بیمارستانهای تهران ضمیمه دانشکده پزشکی می‌شود و در این قانون هر جا دانشکده پزشکی نوشته‌می‌شود منظور دانشکده پزشکی و داروسازی و دندانسازی و بیمارستانهای ضمیمه آن می‌باشد.
ماده ۲ - کلیه کارمندان فنی دانشکده پزشکی به سه دسته به شرح زیر تقسیم می‌شوند:
- الف - استادان و دانشیاران.
- ب - پزشکان بیمارستانهای ضمیمه دانشکده پزشکی.
- ج - دستیاران که انتخاب و استخدام آنها به موجب مقررات این قانون خواهد بود.
فصل اول - استادان و دانشیاران
ماده ۳ - در دانشکده پزشکی پایه‌های استادی و دانشیاری بدین قرار است:
- از پایه ۱ تا ۶ دانشیاری و از پایه ۷ تا پایه ۱۰ استادی.
ماده ۴ - حقوق پایه یک دانشیاری در دانشکده پزشکی ماهیانه ۱۲۵۰ ریال است.
ماده ۵ - افزایش حقوق دانشیاران و استادان دانشکده پزشکی در پایه‌های ۱ تا ۸ یک هشتم حقوق پایه ماقبل و برای رسیدن به پایه‌های ۹ و ۱۰ یک‌پنجم حقوق ماقبل می‌باشد.
ماده ۶ - حداقل مدت توقف در پایه‌های ۱ و ۲ و ۳ یک سال و در پایه‌های ۴ و ۵ و ۶ دو سال و در پایه‌های ۷ و ۸ و ۹ سه سال خواهد بود.
ماده ۷ - دانشکده پزشکی ۴۰ کرسی استادی به شرح زیر خواهد داشت:
۲۸ کرسی پزشکی ۸ کرسی داروسازی ۴ کرسی دندانسازی.
ماده ۸ - دانشیارانی که برای تصدی کرسی بدون استاد انتخاب می‌شوند دارای سمت استادی بوده و تفاوت حقوق پایه خود را تا حقوق پایه ۷استادی از محلی که تصدی نموده‌اند به نام حق مقام دریافت خواهند داشت.
تبصره - طرز انتخاب دانشیار برای تصدی کرسی استادی طبق آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به تصویب شورای دانشگاه رسیده باشد.
ماده ۹ - ترفیع از پایه ۶ به پایه ۷ یعنی از دانشیاری به استادی علاوه بر رعایت ماده ۶ منوط به خالی بودن کرسی استادی خواهد بود مگر در ۱۹ رشته زیر که جنبه علمی و آزمایشگاهی دارند که بدون خالی بودن کرسی استادی و با رعایت سایر مقررات این قانون ممکن است از پایه ۶ به ۷ و بالاترترفیع یابند.
کالبدشناسی، فیزیولوژی، شیمی، فیزیک، تشریح مرضی، میکروب‌شناسی، انگل‌شناسی، بهداشت، پزشکی قانونی، بافت‌شناسی و رویان‌شناسی، بیماریهای عمومی و آزمایشی و کرسی‌های داروسازی.
ماده ۱۰ - عده دانشیاران هر کرسی را شورای دانشکده پزشکی تعیین و به تصویب شورای دانشگاه خواهد رسانید ولی کلیه دانشیاران دانشکده‌پزشکی نباید از پنجاه تن تجاوز نماید.
ماده ۱۱ - رییس و معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و بازرس کل بیمارستانها و بازرس دارویی از میان استادان انتخاب و بایددر تمام اوقات رسمی اداری خدمت نمایند و یک چهارم حقوق را به عنوان فوق‌العاده دریافت خواهند نمود.
تبصره ۱ - شورای دانشکده پزشکی یک نفر از استادان را برای ریاست دانشکده تعیین نموده و پس از تصویب رییس دانشگاه طبق تبصره ۱ درماده ۳ قانون تأسیس دانشگاه از طرف وزیر فرهنگ منصوب می‌شود. معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و بازرس کل بیمارستانها وبازرس دارویی از طرف رییس دانشکده تعیین و پس از تصویب رییس دانشگاه به وزیر فرهنگ پیشنهاد می‌شوند.
تبصره ۲ - رییس و معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و بازرس کل بیمارستانها و بازرس دارویی و استادان دانشکده پزشکی ورؤسای بخشهای بیمارستانها مجاز نیستند در وزارتخانه‌ها و ادارات و بنگاه‌ها خدمت موظف قبول نمایند.
تبصره ۳ - دانشیاران و پزشکان مشمول این قانون می‌توانند در وزارتخانه‌ها و ادارات دولتی و بنگاه‌ها با موافقت دانشکده پزشکی و اجازه کتبی‌وزارت فرهنگ قبول خدمت نمایند مشروط بر اینکه کلیه حقوق آنها از حقوق پایه ۷ استادی تجاوز ننماید.
تبصره ۴ - ساعت کار استادان و دانشیاران و پزشکان در دانشکده پزشکی نصف روز خواهد بود و علاوه بر ساعات مقرر موظف خواهند بود سایرتکالیف مربوط به دانشکده را طبق دستور رییس دانشکده در موقع لزوم انجام دهند.
تبصره ۵ - دانشیاران و استادان کرسی‌های منظور در ماده ۹ در صورتی که در تمام اوقات رسمی اداری مشغول خدمت شوند ممکن است تا میزان‌نصف حقوق مأخوذی خود را به عنوان فوق‌العاده دریافت نمایند و در این صورت حق داشتن پزشک‌خانه یا داروخانه یا آزمایشگاه شخصی نخواهندداشت و در صورت تخلف طبق مقررات آیین‌نامه‌ای که در این باب به تصویب شورای دانشگاه خواهد رسید با آنها رفتار خواهد شد.
فصل دوم - پزشکان بیمارستانها
ماده ۱۲ - پزشکان بیمارستانها ضمیمه دانشکده پزشکی به موجب آیین‌نامه‌ای که به تصویب شورای دانشگاه خواهد رسید انتخاب و استخدام‌می‌شوند و دارای ۱۰ پایه خواهند بود که به سه طبقه تقسیم می‌شوند:
- الف - رییس درمانگاه از پایه ۱ تا ۴.
- ب - رییس درمانگاه با حق آموزش و رییس آزمایشگاه پایه ۵ و ۶.
- ج - رییس بخش از پایه ۷ تا پایه ۱۰.
ماده ۱۳ - میزان حقوق و مدت توقف و ترفیع پزشکان بیمارستانها در هر یک از پایه‌های طبقات سه‌گانه مانند پایه‌های دانشیاری و استادی خواهدبود ولی ترفیع از طبقه یک به دو یا از طبقه ۲ به ۳ (ترفیع از پایه ۴ به ۵ و از پایه ۶ به ۷) علاوه بر خالی بودن محل طبق آیین‌نامه‌ای خواهد بود که ازتصویب شورای دانشگاه خواهد گذشت.
ماده ۱۴ - هر گاه یکی از پزشکان طبقه ۱ عهده‌دار یکی از محلهای طبقه ۲ و یا یکی از پزشکان طبقه ۲ عهده‌دار یکی از محلهای طبقه ۳ شودتفاوت حقوق پایه خود و پایه یک آن طبقه را به عنوان حق مقام دریافت خواهند داشت.
تبصره - پزشکان طبقات ۲ و ۳ بیمارستانهای ضمیمه نیز می‌توانند در صورت خالی بودن کرسی استادی طبق آیین‌نامه‌ای که در تبصره ماده ۸ این‌قانون نوشته شده به سمت استادی انتخاب گردند و در این صورت طبق ماده ۸ با آنها رفتار خواهد شد مگر اینکه پایه او از پایه ۷ بالاتر باشد که در این‌صورت حقوق پایه خود را دریافت خواهند نمود.
ماده ۱۵ - علاوه بر استادان و دانشیاران و پزشکان بیمارستانها ممکن است پزشکانی را به عنوان دستیار در دانشکده پزشکی استخدام نمود.
ماده ۱۶ - دستیاران طبق آیین‌نامه‌ای که به تصویب شورای دانشکده پزشکی و شورای دانشگاه رسیده باشد از بین پزشکان فارغ‌التحصیل که خدمت‌نظام وظیفه را انجام داده باشند انتخاب و طبق قانون استخدام پزشکان استخدام و ترفیع آنها طبق همان قانون به عمل خواهد آمد.
ماده ۱۷ - مدت خدمت دستیاران در دانشکده پزشکی ۴ سال است که پس از دو سال اول ممکن است به سمت تصدی کارهای عملی و یا بالینی‌انتخاب شوند.
ماده ۱۸ - دستیاران پس از ۲ یا ۴ سال خدمت در صورتی که به وجود آنها در دانشکده پزشکی احتیاج نباشد برای خدمات بهداری به وزارت کشورمعرفی می‌شوند.
تبصره - ادامه خدمت دستیاران در دانشکده پزشکی پس از طی دوره خدمت ۴ ساله بر طبق مقررات این قانون و قانون دانشگاه خواهد بود.
فصل سوم - مواد مخصوصه
ماده ۱۹ - وزارت فرهنگ می‌تواند استادان و دانشیاران و پزشکان و دستیارانی را که رییس دانشکده پزشکی در سازمان دانشکده پزشکی برای هرقسمتی پیشنهاد نموده و قبل از مهر ماه ۱۳۱۹ طبق ابلاغ وزارتی برای آن سمت تعیین شده‌اند بدان سمت منصوب و حکم لازم برای آنان صادر نماید.
ماده ۲۰ - پایه پزشکان و داروسازان و دندانسازان مشمول ماده ۱۹ که دارای پایه‌های استادی و دانشیاری نباشند از روی حقوقی که در فروردین ماه۱۳۱۹ دریافت داشته‌اند به اضافه یکی از وجوهی که به عنوان حق تدریس در دانشکده پزشکی و یا حق تعلیم و یا دستمزد در بیمارستانها داده شده‌تعیین می‌گردد.
ماده ۲۱ - در صورتی که مجموع حقوق و حق تدریس یا حق تعلیم و یا دستمزد از حقوق پایه‌ای تجاوز نمود پایه بالاتر و اگر از حقوق پایه ۱ کمترباشد پایه ۱ و اگر از حقوق پایه ۱۰ تجاوز نمود پایه ۱۰ تشخیص و فقط حقوق این پایه قابل پرداخت است.
تبصره ۱ - پایه‌هایی که بر طبق ماده ۲۰ و ۲۱ تشخیص و تعیین می‌شود نباید از حداکثر پایه‌ای که برای هر دسته یا طبقه تعیین شده‌است تجاوزنماید.
تبصره ۲ - دانشیاران دانشکده پزشکی که دارای پایه ۷ به بالا می‌باشند پایه دانشیاری آنها به همان پایه استادی تبدیل و پایه‌های استادی کمتر از پایه۷ به دانشیاری تبدیل می‌گردد.
تبصره ۳ - مشمولین ماده ۱۴ قانون تأسیس دانشگاه و مشمولین تبصره ۲ ماده ۲۱ این قانون مدت توقف در پایه دانشیاری آنها برای ترفیع به پایه‌استادی بالاتر منظور خواهد گردید.
ماده ۲۲ - از تاریخ اول مهر ماه ۱۳۱۹ حق تدریس در دانشکده پزشکی به هیچ یک از کارمندان کشوری داده نخواهد شد.
ماده ۲۳ - مشمولین این قانون اعم از کسانی که در سازمان اولیه دانشکده پزشکی انتخاب و یا بعداً انتخاب می‌گردند مشمول ماده ۴ قانون استخدام‌پزشکان نخواهد بود.
ماده ۲۴ - هر یک از مواد قانون تأسیس دانشگاه که با مواد این قانون مغایرت دارد نسبت به دانشکده پزشکی از درجه اعتبار ساقط و سایر موادقانون دانشگاه به قوت خود باقی خواهد بود.
ماده ۲۵ - این قانون از تاریخ اول مهر ماه ۱۳۱۹ به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر بیست و پنج ماده‌است در جلسه دوازدهم آبان ماه یک هزار و سیصد و نوزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری