قانون اجازه اعطای وام و اعتبار به دولتها و موسسات خارجی و بین‌المللی
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و سوم | تصمیم‌های مجلس | اساسنامه‌های مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و سوم |
قانون اجازه اعطای وام و اعتبار به دولتها و موسسات خارجی و بین‌المللی - مصوب ۳۰ تیر ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۷ امرداد ۱۳۵۳ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۱۲ امرداد ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.[۱]
ماده واحده - به دولت اجازه داده می‌شود وامها و اعتبارات لازم را بنا به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت وزیران رأساً یا از‌طریق بانکها و مؤسسات اعتباری وابسته به دولتها و مؤسسات خارجی و بین‌المللی اعطاء و از محل اعتبار مصوب در بودجه پرداخت کند.
قراردادهایی که برای اعطای وام و اعتبار با دولتهای خارجی منعقد می‌گردد پس از تصویب کمیسیونهای دارایی مجلسین قابل اجرا خواهد بود.
وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است ظرف یک ماه پس از انعقاد هر موافقتنامه گزارش آن را به مجلسین تقدیم نماید.
تبصره - گزارش مربوط به موافقتنامه‌هایی که قبل از تصویب این قانون منعقد شده باید ظرف مدت یک ماه از تاریخ تصویب این قانون به مجلسین‌تقدیم گردد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و یک تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۳۰ تیر ماه ۱۳۵۳ در جلسه فوق‌العاده روز‌دوشنبه هفتم مرداد ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف‌امامی
منبع
- ↑ مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و سوم - ۹ شهریور ۱۳۵۰ تا ۱۶ شهریور ۱۳۵۴ - جلد دوازدهم - ص. ۶۲۲۶