سخنرانی اعلیحضرت همایون رضا شاه پهلوی در آیین سلام جشن نوروز باستانی ۱ فروردین ماه ۱۳۰۸

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
اعلیحضرت همایون رضا شاه پهلوی سخنرانی‌های رضا شاه پهلوی

درگاه رضا شاه پهلوی

تاجگذاری رضا شاه پهلوی
Rezashahbozorg98.jpg
بیانات اعلیحضرت همایون رضا شاه پهلوی در روز نخست فروردین ماه ۱۳۰۸ چاپ شده در روزنامه اطلاعات
پوشاک ایرانیان در دوره قاجار با این قانون مردان ایران کت و شلوار می پوشند

بیانات اعلیحضرت همایون رضا شاه پهلوی در روز سلام نوروز ۱ فروردین ماه ۱۳۰۸

روز پنجشنبه اول فروردین مراسم سلام با شکوهی در قصر گلستان معمول گردید. بر حسب وقتی که تعیین شده بود کلیه روسای ادارات در ساعت چهار به ظهر به حضور همایونی تشرف حاصل نمودند. اعلیحضرت همایونی خطاب به روسای ادارات شرح مبسوطی دایر به وظیفه شناسی مستخدمین ایراد و اظهار فرموده‌اند که مستخدمین دولت بایستی در مسائل جاریه عمومی پیوسته صداقت و صمیمیت و سعی و عمل را نصب‌العین خود قرار داده و در امور مربوطه وسایل تسریع و پیشرفت کار را فراهم نمایند و شرط اول انجام وظایف خود را سرعت عمل قرار داده و از عواملی که باعث بطی جریان کار می‌باشد احتراز جویند ضمنا فرموده‌اند کسانی که مطابق انتظارات ما وظایف خود را انجام دهند البته مورد قدردانی واقع خواهند گردید و بالعکس کسانی که از اجرا و انجام این منظور که برای پیشرفت امور مملکتی است سرپیچی نمایند مورد مواخذه قرار خواهند گرفت.[۱]

پس از مرخصی روسای ادارات و شرفیابی هیات دولت و هیات رئیسه مجلس به اعیان و رجال که آقایان میرزا حسین خان پیرنیا و میرزاحسن خان پیرنیا نیز برای تبریک سال نو حضور یافته بودند و همچنین نمایندگان مجلس و مدیران جراید اجازه داده شد که حضور همایونی متفقا شرفیاب شوند.

پس از تشریف فرمایی اعلیحضرت به سالون پذیرایی و عرض تبریکات از طرف حضار اعلیحضرت همایونی شرحی دایر به لزوم اعانت به اشخاص بی بضاعت و کسانی که نمی‌توانند لباس نو برای خود آماده کنند ایراد فرموده و فرمودند در این موقع که شما اعیان و رجال و افراد طبقه اول مملکت در این جا حضور دارید لازم می دانم نظر شما را بدین موضوع جلب نموده و متذکر سازم که شما هر کدام بایستی در حدود امکان لباس‌هایی تهیه نموده و بین اشخاص بی‌بضاعت تقسیم کنید و فرمودند که من خود دستور داده‌ام یک صد دست لباس تهیه نموده و بین فقرا و اشخاصی که بضاعت تهیه لباس ندارند تقسیم کنند شماها نیز لازم است این موضوع را مورد دقت قرار دهید زیرا چه بسیار اشخاص یافت می‌شوند که استطاعت تهیه ملبوس جدید را ندارند و از این لحاظ کمک هر یک از شماها به موقع خواهد بود و این یک وظیفه وجدانی است که همه ما عهده دار انجام آن می‌باشیم.

اعلان عطیه ملوکانه: یک صد دست لباس متحدالشکل ازطرف قرین‌الشرف بندگان اعلیحضرت قدر قدرت اقدس شاهنشاهی ارواحنا فداه به وسیله اداره متحرمه محاسبات مخصوص برای تقسیم بین ضعفا و مردمانی که قادر به تهیه لباس نیستند به این موسسه ارسال گردیده و بدارندگان تصدیق نواحی بلدی و کمیسیاریاهای محل داده می‌شود صاحبان تصدیق به اداره مرکزی بلدیه مراجعه نمایند – بلدیه تهران


قانون متحدالشکل نمودن البسه اتباع ایران در داخله مملکت - مصوب ۶ دی ماه ۱۳۰۷

ماده اول - کلیه اتباع ذکور ایران که بر حسب مشاغل دولتی دارای لباس مخصوص نیستند در داخله مملکت مکلف هستند که ملبس به لباس‌متحدالشکل بشوند و کلیه مستخدمین دولت اعم از قضایی و اداری مکلف هستند در موقع اشتغال به کار دولتی به لباس مخصوص قضایی یا اداری‌ملبس شوند و در غیر آن موقع باید به لباس متحدالشکل ملبس گردند.

ماده دوم - طبقات هشتگانه ذیل از مقررات این قانون مستثنی می‌باشند:

۱ - مجتهدین مجاز از مراجع تقلید مسلم که اشتغال به امور روحانی داشته باشند.

۲ - مراجع امور شرعیه دهات و قصبات پس از برآمدن از عهده امتحان معینه.

۳ - مفتیان اهل سنت و جماعت که از طرف دو نفر از مفتیان مسلم اهل سنت اجازه فتوی داشته باشند.

۴ - پیشنمازان دارای محراب.

۵ - محدثین که از طرف دو نفر مجتهدین مجاز اجازه روایت داشته باشند.

۶ - طلاب مشتغلین به فقه و اصول که در درجه خود از عهده امتحان برآیند.

۷ - مدرسین فقه و اصول و حکمت الهی.

۸ - روحانیون ایرانیان غیر مسلم.

ماده سوم - متخلفین از این قانون در صورتی که شهرنشین باشند به جزای نقدی از یک تا پنج تومان و یا به حبس از یک تا هفت روز در صورتی که‌شهرنشین نباشند به حبس از یک تا هفت روز به حکم محکمه محکوم خواهند گردید.

وجوه جرائم مأخوذه از اجرای این ماده در هر محل توسط بلدیه آنجا مخصوص تهیه لباس متحدالشکل برای مساکین آن محل خواهد بود.

ماده چهارم - این قانون در شهرها و قصبات از اول فروردین ۱۳۰۸ و خارج از شهرها در حدود امکان عملی شدن آن به شرطی که از فروردین ۱۳۰۹‌تجاوز نکند به موقع اجرا گذارده خواهد شد و دولت مأمور تنظیم نظامنامه و اجرای این قانون می‌باشد.

این قانون که مشتمل بر چهار ماده‌است در جلسه ششم دی ماه یک هزار و سیصد و هفت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - دادگر

منبع