سخنان اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در گشایش بیستمین دوره نشست سازمان جهانی اکافه ۱۲ اسفند ۱۳۴۲
نسخهٔ تاریخ ۶ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۱۶ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها)
| درگاه انقلاب شاه و مردم | درگاه اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | برنامه عمرانی سوم |
سخنان اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در گشایش بیستمین دوره نشست سازمان جهانی اکافه ۱۲ اسفند ۱۳۴۲
- هنگامی که جنگ جهانی دوم پایان یافت، از میان خاکستر خرابی و ناامیدی که بر جای مانده بود شعله تازه‌ای سر کشید و نظریه‌ای نوین پا به رشد گذاشت که توجه جهانیان را به خود جلب کرد. این نظریه ایجاد جهانی متحد بر پایه دوستی و صلح و بخاطر تأمین رفاه و آسایش بشریت در همه سطح کره خاک بود. بدین ترتیب سازمان ملل متحد واقعیت یافت و دیری نگذشت که از این درخت برومند بسیاری از جوانه‌های تازه سر بیرون زد که کمیسیون اقتصادی آسیا و خاور دور نمونه درخشانی از آن است.
- اینک با مسرّت و رضایت خاطر عمیق گشایش بیستمین دوره اجلاسیه این کمیسیون پر ارزش و برجسته را اعلام می‌داریم و از جانب مردم کشور خود ورود چنین گروه ارجمندی از شخصیت‌های ممتاز را به سرزمین خود خوش آمد می‌گوییم.
- کشور ما به همکاری بین‌المللی علاقه و دلبستگی عمیق دارد، و رشته‌های دوستی ما را با یک یک اعضای سازمان ملل مرتبط می‌سازد. از این رو تشکیل مجمع حاضر در تهران موجبی است برای رضایت خاطر مردم کشور ما.
- نمایندگان محترم، مسائلی که کشورهای در حال رشد در زمان ما با آن روبرو هستند بسیار پیچیده است. تلاش اقتصادی ا ین کشورها فقط یکی از جریان‌های اقیانوس پرتلاطمی است که زیر فشار مسائل اجتماعی و سیاسی و تکنولوژی عصر ما دائماً دستخوش امواج تازه می‌شود.
- ملت‌ها با حیرت و تحسین به تسخیر فضا، به قدرت فعاله عجیب پیشرفت‌های فنی و تأثیرات آن، به تحولات اجتماعی، به توسعه سریع ارتباطات نوین، به شگفتی‌های تلویزیون و تله استار و تحول مداوم شرایط رفاه اجتماعی، سقوط ایدئولوژی‌ها، آشفتگی ارزش‌ها، افزایش ثروت ملل توسعه یافته و شیرینی زندگی ایشان خیره مانده‌اند. شما در این جا جمع شده‌اید که در بعضی مسائل و مشکلات اقتصادی که قاره ما به آن دچار است بررسی و مداقه کندی. ملل آسیایی اکنون چشم باز کرده‌اند و دیگر سرنوشت خود را مقدر نمی‌دانند. نمی‌خواهند قبول کنند که جهان فقط متعلق به معدودی افراد ممتاز است.
- اینان علیه امتیازات به مقاومت و ستیز برخاسته‌اند و سخت خواستار تغییر سریع شرایط اقتصادی و اجتماعی زندگی خویش هستند، و انتظار دارند که دولت‌ها برای آزادی ایشان از چنگ گرسنگی، بیماری، جهل و فراهم آوردن محیطی که در آن بتوان فعالانه پیشرفت کرد طرح‌های اساسی اجرا کنند.
- مردم قاره ما با تمام وجود خود را خواستار عدالت اجتماعی، فرصت‌های مساوی و سطح زندگی بهتر می‌باشند و با توجه به این انتظارات دولت‌های منطقه ما مسئولیت عظیمی برای برآوردن آرزوهای مردم که با ایده‌آل سازمان ملل متحد نیز هم آهنگ است بر عهده دارند.
- موجب رضایت خاطر است که می‌بینیم دولت‌های روشن بین و رهبرانی که خود را در برابر مردم مسئول می‌دانند به خوبی متوجه بیداری مردم قاره ما می‌باشند و کوشش دارند که آرزوهای ایشان را با همدردی و فداکاری برآورند. در حقیقت این مبارزه بزرگ عصر ما است، مبارزه‌ای که پیروزی در آن شایسته آن است که هدف زندگی قرار گیرد. به گفته مونتنی نویسنده بزرگ «بزرگترین شاهکار بشر آن است که برای رسیده به هدف و مقصود معین زندگی کند.» همه چیزهای دیگر، قدرت، جمع‌آوری گنج‌ها، و برپا داشتند عمارات، همه اگر هم قدر و مرتبتی بیش از آنچه شایسته آنند برای آن‌ها در نظر گیریم باز زایده‌های کوچکی بیش نخواهند بود.
- تجربه آشکار ساخته است که آرزوی تأمین زندگی بهتر تحقق نخواهد یافت مگر آنکه کوشش‌های شدید و فعالانه دولت‌ها با اصلاحات وسیع و عمیق اجتماعی و اداری همآهنگ و همراه باشد. تنها در چنین صورتی است که زارعین، کارگران، روشنفکران و سایر طبقات جامعه، هر یک خواهند توانست از حاصل کار و کوشش خود آن چنانکه باید ثمر بردارند.
- این چنین اصلاحاتی از شرایط اصلی پیشرفت اقتصادی متکی به خود و توزیع عادلانه تر ثروت است. اگر پیشرفت‌های اقتصادی را با چنین اصلاحاتی تکمیل نکنیم، این خطر وجود دارد که فاصله بین صاحبان درآمدهای کم و صاحبان درآمدهای گزاف بیشتر شود، و عوامل ناراحتی اجتماعی تقویت گردد و راه پیشرفت‌های آتی ناهموارتر شود.
- اما انجام این اصلاحات از جمله حقوق و اختیارات و قدرت هر مملکت است، و می‌بایست هم آهنگ با فلسفه اجتماعی و سیاسی مورد قبول همان جامعه انجام پذیرد.
- نمی‌توان و نباید اصلاحات را وارد کرد و یا از خارج بر مملکتی تحمیل نمود. معذلک در رشته توسعه اقتصادی زمینه وسیع برای همکاری بین‌المللی در برابر ما گسترده است. در واقع وسعت و عظمت مسائلی که کشورهای در حال رشد در راه ترقی سریع اقتصادی با آن روبرو می‌باشند، چنان است که عدم کفایت اقدامات محلی را به خوبی آشکار ساخته است، و از همین رو افراد خانواده ملل وظیفه خود دانسته‌اند که برای حل این مسائل از طریق کمک متقابل و همکاری اقدام کنند.
- فراموش نکنیم که بهبود شرایط زندگی مردم کشورهای در حال رشد برای حفظ صلح و ثبات جهان ضرورت فراوان دارد. این مسئله ناگزیر در سال‌های آینده نیز همچنان توجه سازمان ملل متحد را به خود معطوف خواهد داشت. شما در این جا جمع شده‌اید که این مسائل را مطالعه کنید و همچنین ترازنامه کارهای گذشته کمیسیون آسیا و خاور دور را بررسی نمایید و درباره طرح‌های آتی کمیسیون اظهار نظر کنید.
- به این ترتیب مسئولیت بزرگی بر دوش شما نهاده شده و امید است که بررسی‌های شما به بهبود شرایط زندگی ملت‌های ما و رفاه ایشان کمک کند. دنیا اکنون شاهد مسابقه‌ای است که برای فرستادن اولین انسان به کره ماه درگیر شده است. اما گر چه این مسابقه بسیار هیجان‌انگیز و جالب است نباید فراموش کنیم که آنچه به مراتب مهمتر از اعزام انسان به کره ماه است انسانی است که در روی زمین زندگی می‌کند، انسانی که برای تأمین رفاه او و آینده‌اش هنوز راه درازی در پیش است.