بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر هنگام بازدید از دانشگاه ملی ۲۲ آبان ماه ۱۳۴۵
| برنامه عمرانی سوم/سال ۱۳۴۵ | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر |
۲۲ آبان ۱۳۴۵
بیانات شاهنشاه در بازدید از دانشگاه ملی
استادان، دانشجویان، فرزندان عزیز من،
هیچ محیطی دلپذیرتر از محیطی که امروز در آن لحظاتی را می‌گذرانیم، برای من وجودندارد. محیط روشنایی، محیط علم، محیط جستجو در راه ترقی و تعالی، محیطی که به شما اجازه خواهدداد هر کدام پس از فراغت از تحصیل یک عنصر مفید برای جامعه و مملکت خود باشید و ضمناً محیطی که در حین فراگرفتن رموز علم امروزی، شما را آماده خواهدکرد که مثل یک انسان و مثل یک ایرانی برای رسانیدن مملکت ما به هدفهایی که برای آن انتخاب کرده‌ایم، تلاش کنید. این هدفها اول به تشخیص شما ملت ایران و بعد به تشخیص افرادی که در اجتماع امروز در دنیای ما صاحب‌نظر و صاحب تخصص هستند، تعیین شده‌است. هدفهایی که با پیشرفت امروز تمدن، با پیشرفت جامعه، نه فقط هماهنگ است، بلکه در بعضی موارد پیشاهنگ نیز می‌باشد.
این محیط دلپذیر برای آن است که حس می‌کنیم کسانی که در آتیه چه مرد و چه زن صاحب نفوذ اخلاقی و نفوذ علمی در تعیین سرنوشت مملکت هستند، امروز به تمام وظایف خود آشنا هستند. این از صورت شما، از سیمای شما و از آهنگ صدای شما پیداست. هیچ ضمانتی و پشتوانه‌ای بالاتر از این در این مملکت پیدانمی‌شود که افراد فعال، یعنی کادری که در آینده مملکت را در دست دارد به مفهوم حرکت مملکت خود آشنا باشند و بدان ایمان داشته‌باشند و قصدشان از این آشنایی و ایمان آن باشد که مملکت خود را به‌سر حد کمال برسانند.
امروز مملکت شما با دیروز تفاوت کلی پیدا کرده‌است. ملاحظه بکنید از بهمن ۱۳۴۱ تا به امروز در این مملکت چه کارهایی شده‌است و همین کارها چه دورنمایی در چشم شما و در چشم همه مجسم ساخته‌است. ما سالهای پیش قبل از بهمن ۱۳۴۱ صحبت از ناسیونالیسم مثبت می‌کردیم. ما قبل از آن نیز صحبت از عدالت اجتماعی می‌کردیم. ما قبل از آن نیز صحبت از یک سیاست مستقل می‌کردیم. اما آیا صحبتهای ما انعکاسی داشت؟ اگر هم داشت به گوش ما نمی‌رسید و علنی نبود. ولی وقتی که امروز چه خودی و چه جهان خارج از ایران می‌بیند که برنامه‌های این مملکت بر روی چه پایه و اساسی ریخته شده‌است، حالا از دهان آنها می‌شویم که از سیاست به اصطلاح ناسیونالیسم مثبت ایران یا سیاست مستقل ملی ایران صحبت می‌کنند و حتی تبریک می‌گویند. این دلیل این نیست که سیاست را از خارج به ایران راهنمایی کرده‌باشند. اگر این طور بود پس چرا زودتر نشده‌بود؟ این سیاست ما و پیشرفت ایران چون اصیل است و به‌دست خودمان انجام شده‌است مورد احترام و اعجاب و تحسین قرار گرفته‌است، و تمام افتخار این کار نصیب شما ملت ایران است که توانستید در زمان کمی تمام مشخصات و جزئیات این سیاست ایران را به کرسی عمل بنشانید و در اندک مدتی از آن نتیجه بگیرید.
ما از اظهارات دیگران نسبت به کارهای ما و نسبت به پیشرفتهای ما متشکر هستیم. این صحبت‌ها را دوستانه تلقی می‌کنیم و با تمام کسانی که نسبت به ما احساسات دوستانه دارند، ما هم احساسات دوستانه متقابل داریم. ولی این اظهارات برای این است که این کارها را، این برنامه‌ها را، این سیاست‌ها را، خود ما تدوین کردیم و عمل کردیم و به مرحله اجرا درآوردیم و حالا مورد احترام و شناسایی سایرین نیز قرار گرفته‌است.
با این همه من این طور فکرمی‌کنم که پیشرفتهای ایران، تازه در اولین قدمهای خود قراردارد.
انتظارات من، آمال و آرزوهای من برای این مملکت بسیار بلندتر از این است که تا به حال بدان رسیده‌است. ولی البته اذعان می‌کنم که این آرزوها فقط موقعی می‌تواند کاملاً جامعه عمل بپوشد که کادر محرک گردونه پیشرفت این مملکت به‌دست افراد مؤمن و متخصص بیفتد و این کادر را دانشگاههای ایران من‌جمله این دانشگاه، می‌توانند تهیه بکنند. این است که امیدوارم یک چنین محیط ایرانی آکنده از مهر وطن و پر از احساسات ملی روزبه‌روز از لحاظ علمی، از لحاظ فنی، از لحاظ ساختمانها و آزمایشگاهها و تمام وسایلی که برای پیشرفت کار لازم هست، تکمیل‌تر بشود. روزبه‌روز شهرت دانشگاه شما بیشتر و بلندتر بشود و روزبه‌روز تعداد شما به تناسب احتیاجات مملکت زیادتر بشود. همچنین برای خود شما آتیه‌ای درخشان پر از سربلندی، پر از نیکبختی و پر از افتخار از خداوند متعال خواستارم.