بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر هنگام باریابی هموندان شورای مرکزی آموزش کشور ۱۲ مهر ماه ۱۳۴۸
| برنامه عمرانی چهارم | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | روزشمار انقلاب شاه و مردم |
۱۲ مهر ۱۳۴۸
بیانات شاهنشاه در شرفیابی اعضای شورای مرکزی آموزش کشور
اهمیت این شوراها از لحاظ رسیدگی به وظایفی که به آن محول شده‌است، و نقشی که در پیشبرد مقاصد عالی انقلاب آموزشی و هدفهای علمی مملکت به عهده دارد، بر کسی پوشیده نیست. انقلاب آموزشی که یک سال و چند ماه از آغاز آن می‌گذرد، تا به حال نتایج معین و روشنی داده‌است که می‌تواند مشوق خوبی برای آینده ما باشد. با تصمیماتی که اتخاذ شده‌است، چه از لحاظ فراهم ساختن تسهیلات برای دانشجویان و ادامه تحصیل آنها، چه از لحاظ دگرگونی وضع دانشگاههای کشور، و همچنین اتخاذ سیستمهای جدید آموزشی، به خصوص اختلاط خونهای تازه و پرحرارت توانسته‌ایم به انقلاب آموزشی در سطح عالی مفهوم حقیقی ببخشیم.
شاید این مطلب را من قبلاً هم گفته‌باشم که در بعضی موارد ما چندین سال از احتیاجات، یا درخواستهای احتمالی افراد خودمان جلوتر هستیم. چه بهتر که این طور باشد تا اینکه از روی غفلت و نگرفتن تصمیم عقب بمانیم و حوادث و پیشامدها ما را مجبور به اتخاذ تصمیماتی کند که خیلی اوقات عجولانه است و بسیاری از اوقات نیز ما را از هدفهای اصیل جامعه و مملکت احیاناً دور بکند.
در محیط تحصیلی ایران، امروزه می‌بینید نه صحبت ناروایی هست، نه عصیانی. نه بچه‌های این مملکت از سن کم به مواد مخدر مبتلا هستند، نه از لحاظ روحی و اخلاقی دچار زیاده‌روی‌هایی می‌باشند که متأسفانه در خیلی از نقاط دنیا دچار آن هستند و در نتیجه از لحاظ جسمی و از لحاظ روحی دچار اختلالاتی می‌باشند که خدا کند در آینده آنها را از هدفهای انسانی منحرف نکند. این وضع سالم جوانان ما که حقیقتاً باعث شکرگزاری به درگاه خداوند است، بر اثر همین قبیل پیش‌بینی‌ها و اتخاذ تصمیمهای به موقع و حتی قبل از موقعی که در این مملکت انجام شده، به وجود آمده‌است و ما از آن، این نتایج را گرفته‌ایم.
ولی همانطور که قبلاً هم گفتم انقلاب آموزشی نمی‌تواند فقط اختصاص به آموزش عالی داشته‌باشد. این امر از دامان مادر شروع می‌شود، از همان دوران شیرخوارگی. طبق مطالعاتی که شده‌است طرز تربیت و طرز رفتار با اطفال، چنان اثری در آنها می‌گذارد که نتیجه‌اش بعدها معلوم می‌شود، و آن اثرات را شاید به هیچ وجه و به هیچ وسیله و به هیچ قیمتی نشود از بین برد. پس انقلاب ما باید با تربیت مادران و تربیت خانواده و ایجاد محیط سالم در خانواده‌ها شروع شود، به طوری که نسلهای آینده بتوانند بدون هیچ عقده‌ای مجهز به روحیات و معنویاتی که امروزه به درد زندگی و به درد تمدن بشر می‌خورد، مجهز بشوند و موقعی که از محیط خانواده خارج می‌شوند و به محیط کودکستان و دبستان و دبیرستان قدم می‌گذارند، تمام اینها با هم هماهنگ باشند و برنامه‌ای داشته باشند که با یکدیگر هم آواز بوده و دنبال یک هدف بگردند.
دیگر زیاد وارد جزئیات نمی‌شوم، ولی تذکر این نکته لازم است که استعدادها باید مشخص بشود. بعضی استعدادها در قسمت تجسس است، برخی در قسمت کارهای فنی و یدی است که اینها هم باید مشخص بشوند و این هم مربوط می‌شود به همین انقلاب آموزشی که تشخیص استعدادها باید به وسیله آن روشن بشود.
به هر صورت در دنیای کنونی، به خصوص در دنیای آینده که ما در آن زندگی خواهیم کرد، یک ملت و یک جامعه نمی‌تواند همگام دیگران قدم بردارد، اگر از لحاظ علمی و از لحاظ تجسس از آنها عقب‌تر باشد. تمام این کارها را ما انجام می‌دهیم و به همین جهت است که صحبت از تربیت در دامن مادر از سنین شیرخوارگی می‌کنیم. صحبت از کودکستان و دبستان و دبیرستان و دانشگاه می‌کنیم. برای چه؟ برای اینکه بالاخره به آن مرحله برسیم که محصول این مؤسسات آموزشی و فرهنگی و علمی، دانشمندانی باشند که کشور ایران و جامعه ایران را از لحاظ علمی در سطح بین‌المللی و در سطح بالای جهانی قراردهد.
امیدوارم با هماهنگی کاملی که بین تمام این مؤسسات خواهدبود، به خصوص با وظایف بسیار سنگین و مهمی که این شورا دارد، ما بتوانیم انقلاب آموزشی خود را به درجات عالی برسانیم و آن روح و فلسفه و نتیجه‌ای که از آن می‌خواهیم به دست بیاوریم، به بهترین وجهی عایدمان بشود و آتیه مملکت به دست افراد برجسته‌ای سپرده شود که آماده و مهیا برای برخوردکردن با حوادث آینده هستند.