بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در باریابی نمایندگان کارگران در سومین کنگره بزرگ کارگران ایران ۱۱ اردیبهشت ۲۵۳۵ شاهنشاهی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| قوانین برنامه‌های عمرانی کشور مصوب مجلس شورای ملی | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر | درگاه انقلاب شاه و مردم |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در باریابی نمایندگان کارگران در سومین کنگره بزرگ کارگران ایران کاخ سعدآباد ۱۱ اردیبهشت ۲۵۳۵ شاهنشاهی
- برای بار دوم در بزرگداشت روز بین‌المللی کارگر شرکت می‌کنم. روز اول مه یادآور خشونت‌ها و بی‌عدالتی‌هایی است که وجود داشت و در نتیجه در آن روز با برخورد شدیدی روابط کارفرماها و کارگران گذشته ورق خورد و از آن روز به بعد کارگران جهان این روز را گرامی می‌دارند. خوشبختانه در مملکت ما این روز را ما نه به یادگار برخورد و خونریزی جشن می‌گیریم، بلکه این روز یادگار عشق و دوستی و تفاهم متقابل در سایه انقلاب شاه و ملت است. در فلسفه انقلاب ما که امروز به ۱۷ اصل رسیده‌است، از همان روز اول شما کارگرها در صف اول فکر و هدف‌های انقلاب ایران قرار داشتید، مثلاً با سهیم شدن تا بیست درصد در منافع کارگاه‌ها و بالاخره پارسال با اعلام اصل سیزدهم درمورد سهیم شدن در سهام کارخانه‌ها با چنان سرعتی به مرحله عالی انسانی و مدنی در زمینه احترام به زحمتکشان و کارگران رسیده‌اید که آن کاری که در جاهای دیگر با گذشت ده‌ها سال و با زد و خوردها و اشکالات تا حدودی تأمین شده‌است، در مملکت شما با روح تفاهم در این مدت کوتاه یعنی از سال ۱۳۴۱ به این طرف حاصل شده‌است. این افتخاری است که باید برای شما باقی بماند، ولو اینکه الان شما سهامدار بشوید و در سود شریک بشوید. ولی اسم کارگر را که فی‌نفسه اسم شریفی است و در چندین سال پیش من به شرافت ذاتی آن اشاره کردم باید حفظ بکنید، برای اینکه در یک جامعه متمدن اگر اساس چرخش کار بر محور زحمت کشیدن و کار کردن نباشد، آن جامعه مسلماً محکوم به فنا است، یعنی اگر حداکثر درآمد را هم شما داشته‌باشید و در حداکثر رفاه هم که باشید، باید کار یک نوع انگیزه فردی، یک نوع افتخار شخصی و ملی باشد که با این انگیزه اقتصاد مملکت و تولیدات آن به حدی خواهدرسید که قابل رقابت خواهدبود.
- در بازارهای بین‌المللی فکر بکنید که شاید تا ۳۰ سال دیگر (مگر اینکه باز منابع جدیدی از نفت و مواد سوختنی پیدا بشود) قاعدتاً ثروت‌های نفتی مملکت ما تقریباً تمام می‌شود و شاید فقط مقداری برای مصارف داخلی بماند. در آن روز زندگی فعلی ملت ایران و سطح زندگی فعلی را به چه شکل می‌شود نگاه داشت؟ طبعاً با تولیدات صنعتی و با تولیدات کشاورزی. تولیدات صنعتی شما باید قابل رقابت با سایر ممالک پیشرفته جهانی باشد و الا محال است که بشود سطح زندگی فعلی را نگاه داشت. می‌بینیم در دنیا ممالکی هستند که حتی بدون ثروت‌های طبیعی مثل نفت و امثال آن روی اصل کار و عشق به کار و مهارت در کار به سطح زندگی بالایی رسیده‌اند که حقیقتاً قابل تحسین و قابل تقدیر است. ما هم باید خودمان را برای احتمالاً چنین روزی حاضر بکنیم، یعنی باید هر روز در مهارت خودتان کوشا باشید. برای این کار مسابقه‌های گوناگونی گذاشتیم. مدارس متعددی ایجاد شده و باز هم بیشتر ایجاد خواهدشد. این باید برای فردفرد شما یک لذت شخصی باشد که بدانید کارتان در ردیف اول هست و بعد، هم مهارت باشد و هم محصول زیاد، فقط در این شرایط است که ما می‌توانیم سطح زندگی خودمان را به خواست خداوند روزبه‌روز بالاتر ببریم. در مقابل حتماً باید مدیریت هم پا به پای مهارت شما بهتر بشود. در قسمت مدیریت ما باید توجه بکنیم و می‌کنیم و این توجه را ادامه خواهیم داد.
- درمورد کارخانه‌های دولتی ۴۹ درصد اول آنها را به کارگران و کارمندان همان کارخانه و ۵۰ درصد دیگر را به ملت ایران می‌دهیم و فقط یک درصد را نگه می‌داریم، آن هم به خاطر مدیریت. دولت دستور دارد که در مدیریت این نوع کارخانجات از هیچ فکر و اندیشه و مطالعه‌ای فروگذار نکند که به حد اعلای مدیریت برسد، حتی فکر می‌کنم اگر میان شما کسانی باشند که در کارخانه خودشان عیبی و نقصی را مشاهده بکنند، باید مسلماً آن را گزارش بدهند و در حوزه حزبی خودشان مطرح بکنند و حوزه حزبی حتماً مطلب را به مرکز منعکس بکند. در کارخانجات غیر دولتی هم همینطور کوشش در بهبود مدیریت باید دائمی باشد، در این بین مطلبی که باقی می‌ماند و باید ما برای آسایش بیشتر شما به آن فکر بکنیم، کمک به تهیه مسکن چه سازمانی و چه شخصی برای دوره‌های بازنشستگی شما است. این از مطالبی هست که حتماً همیشه مورد توجه ما بوده و خواهدبود. اگر تا به حال در این امر پیشرفت کافی نشده‌است، علتش واضح است، یکی نبودن مصالح ساختمانی سیمان و حتی آجر، دیگری نبودن کارخانجات خانه‌سازی، چون خانه وقتی به تعداد زیادی ساخته می‌شود باید پیش ساخته باشد که بشود به سرعت این خانه‌ها را سوار و آماده کرد. به همین جهت کارخانجات متعدد و پیش ساخته‌ای سفارش داده شده‌است و خریده شده که البته خواهندرسید.
- مطلب دیگری که جالب است و همانطور که گفتم حرف حسابی را همیشه باید گوش داد، این است که شنیدم در این کنگره بعضی‌ها عنوان می‌کردند که شاید دولت در اخذ مالیات از تعاونی‌های کارگران باید تجدید نظر بکند و فکر می‌کنم حرف، حرف صحیحی است.
- درمورد تثبیت هزینه زندگی باید در نظر داشت که با تورمی که یا از خارج به ما تحمیل می‌شود یا تورمی که به هر صورت در اثر ترقی در هر نقطه دنیا پیشامد می‌کند، هر قدر قدرت خرید بالا برود، بدون شک یک اثر تورمی می‌گذارد، ولی چندین عامل هزینه زندگی را تثبیت می‌کند، که از همه مهمتر آنها خانه است و کرایه خانه که به آن اشاره کردیم.
- دوم لوازم جاری زندگی است که به میل هر صاحب دکانی هر روز قیمت‌ها نوسان پیدا نکند و کالا در مغازه‌ها و در تعاونی‌ها به قیمت ثابتی فروخته بشود که یک خانواده ایرانی و طبعاً یک خانواده کارگر ایرانی حساب زندگی‌اش روشن باشد. مخارج اصلی هر خانواده، مخارج کرایه خانه و تهیه مایحتاج زندگانی است. سایر مطالب را انقلاب ایران و هفده ماده آن برای شما تأمین کرده، یعنی مخارج تحصیلی تا انتهای دانشگاه مجانی است و سایر پیش‌بینی‌هایی که شده از قبیل کمک به ارزاق، تا کی این کمک ادامه پیدا می‌کند؟ تا موقعی که خانواده‌های ایرانی که وارد تمدن بزرگ خواهدشد ضروری است. تا آن موقع مسلماً باید این کمک‌ها ادامه داشته باشد که آن هم در تثبیت هزینه‌های زندگی اثر خیلی زیادی دارا است. پس ما با روحیه‌ای قوی و مطمئن به آینده نگاه می‌کنیم، برای اینکه تا به حال که به گذشته نگاه می‌کنیم بسیار گذشته دلپذیر و امیدبخشی بوده‌است. مسلماً آینده نمی‌تواند از گذشته کمتر امیدبخش باشد به خصوص که می‌بینیم سال به سال سطح فکر و سطح مهارت شما به طور خیلی محسوسی بالا می‌رود و شما مردم پر شور وطن‌پرست و زحمتکش و ایرانی‌های اصیل و خوبی هستید.
- به خواست خداوند متعال امیدوارم سال‌های آینده، چه سال‌های عادی و چه سال‌هایی که کنگره خواهیدداشت، هر دفعه در چنین جشنی بتوانید به همدیگر تبریک بگویید که در مملکتی زندگی می‌کنید که هم شما قدر آن را می‌دانید و هم آن مملکت قدر شما را.