بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در باریابی رییس موسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی وزارت علوم ۲۸ تیر ماه ۱۳۴۸

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۲۸ توسط Bellavista1 (گفتگو | مشارکت‌ها) (added Category:وزارت علوم و آموزش عالی using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
برنامه عمرانی چهارم اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۴۸ خورشیدی تازی

روزشمار انقلاب شاه و مردم


۲۸ تیر ۱۳۴۸

بیانات شاهنشاه در شرفیابی رئیس مؤسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی وزارت علوم

باید تحقیقات اصیل در زمینه علوم اساسی و رشته‌های معین تشویق گردد، و از مراکزی از قبیل رآکتور اتمی دانشگاه تهران استفاده بیشتر بشود.

درمورد برنامه‌ریزی آموزشی همانطور که بارها گفته‌ام، نباید فراموش کرد که آموزش واقعی از سنین خیلی پایین، حتی از طرز تغذیه در ماههای اول زندگی شروع می‌شود. نتیجه بررسیهای علمی درمورد کودکان و دوره‌های رشد مغزی آنان ما را بر آن می‌دارد که سیستم تعلیماتی خود را با سرعت با مقتضیات رشد افراد و آخرین اصول و کشفیات علمی تطبیق دهیم. جوانی که وارد دانشگاه می‌شود باید از هر جهت آمادگی قبلی داشته‌باشد و اگر آن طور که باید و شاید تربیت نشده و شخصیت او رشد نکرده‌باشد، حداکثر بهره‌برداری از امکانات دانشگاهی برای او مشکل خواهدبود. همین عدم آمادگی باعث می‌شود که متأسفانه دانشگاه برای پاره‌ای از اشخاص، تنها محلی برای به دست آوردن دیپلم و امرار معاش بعدی باشد.

هر فرد ایرانی باید در هر کاری که در هر بخشی انجام می‌دهد، خبره و کاردان باشد و تعلیمات کافی نیز دیده‌باشد تا خدمات او بتواند به بهترین نحو مورد استفاده اجتماع قرارگیرد.

وزیر علوم و آموزش عالی با همکاری وزیر آموزش و پرورش باید مطالعه کنند که به چه نحو می‌توان سطح آموزش سپاهیان دانش را برای بهبود کار و خدمت آنان و کمک به برنامه‌های آموزشی بالا برد.

با توجه به اینکه مؤسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی آموزشی و علمی موظف است برنامه‌های علمی و آموزشی را در کلیه سطوح تهیه و تنظیم کند، این مؤسسه باید از هر حیث با مغزهای برجسته و کارشناسان درجه یک مجهز باشد و در عین حال باید از دستگاههای الکترونیک و ماشینهای حساب نهایت استفاده را بکند، نه اینکه آنها را تنها برای کارهای بی‌ارزش و ضرب و تقسیم به کار برند.