بیانات اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در آیین گشایش دانشگاه پدافند ملی و پایان آموزش افسران دوره فرماندهی و ستاد مشترک ۳۱ شهریور ۱۳۴۷

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
برنامه عمرانی چهارم درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۴۷ خورشیدی تازی

کنفرانس جهانی حقوق بشر - تهران ۲ تا ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۴۷


بیانات اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در آیین گشایش دانشگاه پدافند ملی و پایان آموزش افسران دانشجوی دوره فرماندهی و ستاد مشترک ۳۱ شهریور ۱۳۴۷


هفتمین دوره فرماندهی عالی و ستاد مشترک دانشکده پدافند ملی را به فارغ‌التحصیلان تبریک می‌گویم.

این دانشکده عالی‌ترین رده تحصیلات نظامی است. امیدوارم نه فقط فرماندهان عالی‌مقام و برجسته‌ای برای هدایت و رهبری واحدهای مختلف این ارتش تربیت کند، بلکه افرادی وارد به تمام اصول سیاسی، اقتصادی، فلسفی و انسانی تحویل جامعه ارتش و جامعه ایرانی بدهد. کما اینکه در میان شما نظامی‌ها، افراد غیرنظامی هم شرکت دارند و آنها نیز به نوبه خود وظایف خطیری را در قسمتهای مربوطه انجام خواهندداد. البته فلسفه و اساس کار ما تفاهم بین‌المللی، بر اساس امیدواری به صلح پایدار، بر اساس رسیدن افراد بشر به این حقیقت است که مسایل و ابتلائات جهانی به قدری زیاد و مختلف و متغیر است که تمام قدرت و انرژی بشر می‌بایستی صرف حل آنها بشود، و باید مشکل فقر، بیماری، بی‌سوادی، بی‌عدالتیهای گوناگون اجتماعی و غیره حل گردد.

با این حال ما که به این اصول و به این حق عقیده‌مند هستیم، سعی می‌کنیم تا جایی که برایمان امکان داشته‌باشد خود را به وسایل لازم نظامی و سلاحهای قتاله و با آخرین دانش نظامی مجهز بکنیم. البته این امر از نظر دفاع از مملکت طبیعی است، زیرا هنوز دنیای ما به مرحله‌ای نرسیده‌است که همه برای هدفهایی که قبلاً ذکر کرده‌ام کمر همت بسته باشند. نمی‌گویم که معتقد به آن هدفها نیستند، شاید هستند، ولی راه‌هایی که انتخاب می‌کنند هنوز ما را به آن مرحله نرسانده‌است، و تا آن روز ما ناچاریم در هر موقع آماده انجام وظیفه خطیر ملی خود باشیم، و آن حفظ استقلال این مملکت است. البته برای هر فرد نظامی و برای هر آدم وطن‌خواهی کافی است که خودش را اهل مملکتی بداند، برای اینکه حاضر و آماده فداکاری نهایی یعنی ایثار جان خود برای حفظ مملکتش باشد. ولی اضافه بر این خصلت که در ایرانی هست، ما امروز در مملکتی زندگی می‌کنیم که حفظ آن مملکت، فقط به منظور حفظ یک وضع موجود کهنه و قدیمی و فرسوده نیست. بلکه ما آماده فداکاری برای حفظ وضعی هستیم که می‌توانید تشخیص بدهید که با هر وضع خوب دیگر در جهان قابل مقایسه است و ما می‌توانیم مفتخرباشیم که در این مقایسه روسفید بیرون خواهیم آمد.

اقدامات اخیر این مملکت، به خودی خود گویای مطالبی است که گفته‌ام و باز هم تکرار می‌کنم ما همیشه سعی خواهیم کرد که چند قدم از چرخ زمانه جلوتر باشیم و هیچوقت هم غافلگیر هیچ وضعی نشویم. نه غافلگیری سیاسی پیدا بشود، نه غافلگیری اقتصادی، نه غافلگیری نظامی. برای این کار باید چشم ما باز باشد. باید هر آن و هر ثانیه به آخرین اطلاعات دسترسی داشته‌باشیم.

کار ما خواندن، مطالعه کردن، گوش دادن و نتیجه گرفتن است. با استعدادی که خداوند متعال در افراد این مملکت خلق کرده‌است و با منابع سرشار طبیعی که در این مملکت به حد وفور موجوداست، سرنوشت و آینده ما تا حدودی که می‌شود پیش‌بینی کرد، تا حدودی که روی اساس عقل و منطق باشد، تا حدودی که ما می‌توانیم مسئولیت آن را داشته‌باشیم، به شرطی که از حدود اختیارات و اقتدارات و کنترل ما خارج نباشد و یک بدبختی عمومی در دنیا پیش نیاید، به خواست خداوند روشن و محکم است و ما باید با اطمینان خاطر به سوی آن آینده قدم برداریم. مملکت خود را آبادکنیم و جامعه خود را سرافراز و خوشبخت سازیم. فلسفه اجتماعی ما سربلند و سرافراز، پیشاپیش هر وضعی قدم بردارد و تا روزی که امیدوارم عقل بشر راه رسیدن به صلح پایدار و تضمین شده و یا به اصطلاح خلع سلاح کنترل‌شده را بیاید، و همه بفهمند که راه حیات و زندگی در جستن راه‌حلهای عاقلانه است، ما برای حفظ خودمان و به خصوص تأمین آینده‌ای که بدان اشاره کرده‌ایم، از هیچ نوع فداکاری و جانبازی خودداری نخواهیم کرد.

امیدوارم افسرانی که به دنبال مأموریتهای جدید می‌روند و افسرانی که به دوره جدید وارد شده‌اند، بتوانند به وظایف ملی خود به بهترین وجهی عمل نمایند.