برنامه عمرانی پنجم ایران/هدف‌های اساسی

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

برنامه‌های عمرانی کشور تصمیم‌های مجلس برنامه عمرانی پنجم ۱۳۵۲ - ۱۳۵۶


در قالب فلسفه یاد شده هدفهای اساسی برنامه پنجم به ترتیب اولویت به قرار زیر می‌باشد:

‌الف - ارتقاء هر چه بیشتر سطح دانش و فرهنگ و بهداشت و رفاه جامعه.

ب - توزیع عادلانه‌تر درآمد ملی و توجه خاص به افزایش سریع سطح زندگی و رفاه گروه‌های کم درآمد.

پ - حفظ رشد سریع و مداوم اقتصادی توأم با ثبات نسبی قیمتها و تعادل در موازنه پرداختهای خارجی کشور.

ت - تأمین اشتغال مولد در تمام مناطق کشور در حدی که کلیه افرادی که جدیداً وارد بازار کار می‌شوند جذب شوند و بیکاری پنهانی و فصلی قلیل قابل‌ملاحظه یابد.

ث - ایجاد تعادل بیشتر بین مناطق مختلف کشور از نظر اقتصادی و اجتماعی.

ج - استفاده کامل از ظرفیت‌های تولیدی ایجاد شده در برنامه‌های عمرانی گذشته و افزایش کارآیی در تولید و عرضه کالاها و خدمات در بخش دولتی و‌خصوصی.

چ - بهبود نظام اداری متناسب با عظمت هدفها و آرمانهای ملی و تقویت بنیه دفاعی کشور.

ح - حفاظت، احیاء و بهبود محیط زیست.

خ - افزایش سهم ایران در تجارت بین‌المللی و حضور بیشتر ایران در بازارهای جدید جهانی با توجه به تخصص‌هایی که ایران جدیداً در زمینه صنایع به‌دست می‌آورد. سازمانهای غیر دولتی نیز این انضباط برنامه‌ای را رعایت خواهند کرد.

‌برای به ثمر رسانیدن این هدفها سه اصل اساسی در سرلوحه کلیه سیاستهای اقتصادی و اجتماعی برنامه پنجم قرار دارد:

‌اول - انضباط برنامه‌ای همانند انضباط نظامی باید توسط کلیه دستگاه‌ها و سازمانهای دولتی دقیقاً رعایت شود.

‌دوم - روحیه انقلابی امساک و صرفه‌جویی و مبارزه با تجمل پرستی باید به عنوان یک رفتار ملی حاکم بر نحوه مصرف وجوه دولتی و شیوه زندگی‌مردم باشد. این اصل مستلزم ایجاد طرز فکر و ارزشهای جدید اجتماعی همراه با وضع قوانین و مقررات خاص است تا بتوان از هزینه‌های تجملی و‌اتلاف سرمایه ملی جلوگیری به عمل آورد.

‌سوم - باید از هدفها و اصول برنامه دائماً دفاع شود و جز در مواردی که منافع عالیه کشور ایجاب می‌نماید تحت مقتضیات روز هدفها و اصول اساسی‌برنامه دستخوش تغییر نگردد.