آیین‌نامه مربوط به قراین و امارات مشمولین مالیات
آیین‌نامه مربوط به قراین و امارات مشمولین مالیات - مصوب ۲۰ آبان ماه ۱۳۲۹ (کمیسیون قوانین دارایی)
ماده ۱
قرائن و امارات مذکور در ماده ۶ قانون املاک و مالیات بر درآمد عبارتند از:
- ۱ - میزان سرمایه.
- ۲ - میزان فروش سالیانه.
- ۳ - کرایه سالیانه محل پیشه یا خانه مسکونی یا هردو آنها.
- ۴ - میزان حقوق یا دستمزدی که به کارمندان و کارگران پرداخت شده‌است.
- ۵ - میزان قوه ماشین و مقدار مواد اولیه که به مصرف رسیده و یا ارزش محصولاتی که به دست آمده.
- ۶ - میزان حق بیمه.
- ۷ - میزان ظرفیت وسائط رانندگی.
- ۸ - میزان کل درآمد(ناویژه).
- ۹ - واحد معمولی دستمزد و پایمزد.
- ۱۰ - تعداد کارگران.
- ۱۱ - تعداد فروش آبونمان - تعداد مجله‌ای که در هفته یا ماه چاپ می‌شود.
- ۱۲ - تعداد صندلیهای تأتر - سینما - کافه‌ها - رستورانها و قهوه‌خانه‌ها و غیره.
- ۱۳ - تعداد دستگاههای پارچه‌بافی.
- ۱۴ - تعداد قرقره‌ها در کارخانه‌های نخریسی.
- ۱۵ - تعداد و بهاء اتومبیلهای شخصی.
- ۱۶ - تعداد فروش اغنام و احشام در مورد چوبدارها.
- ۱۷ - تعداد کشتار در مورد قصابها و کشتارکنندگان.
- ۱۸ - میزان مالیات پرداختی در سال قبل.
ماده ۲
ممکن است درآمد ویژه مؤدیان را با اعمال یک یا چند نشانی تعیین نموده و چنانچه چند نشانی اعمال شود آنکه دارای قرائن بیشتر است‌مأخذ تشخیص مالیات و صدور پیش آگهی خواهد بود.
ماده ۳
در مواردی که برای محل پیشه و خانه مسکونی کرایه داده نمی‌شود میزان کرایه محل متشابه مأخذ قرار داده خواهد شد.
ماده ۴
ضرایب مالیاتی در بهمن ماه هر سال از طرف ادارات دارایی تهیه و ابلاغ می‌شود.
به موجب ماده ۲۵ قانون مالیات املاک مزروعی و مالیات بر درآمد مصوب تیر ماه ۱۳۲۸ آیین‌نامه مربوط به اجرای ماده ۶ راجع به قراین و امارات مالیاتی که مشتمل بر چهار ماده و در جلسه ۲۰ آبان ماه ۱۳۲۹ به تصویب کمیسیون قوانین دارایی مجلس شورای ملی رسیده قابل اجرا می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت