آیین‌نامه اجرای مالیات اراضی بایر موضوع تبصره ۴ ماده ۲۱۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۴۵

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و دوم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و دوم

آیین‌نامه‌های مصوب مجلس شورای ملی

آیین‌نامه اجرای مالیات اراضی بایر موضوع تبصره ۴ ماده ۲۱۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۴۵٫۱۲٫۲۸ - مصوب ۱۳۴۸٫۹.۱۹ کمیسیون دارایی مجلس شورای ملی

ماده ۱ - هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی مکلف است برای کلیه اراضی بایر متعلق به خود واقع در محدوده شهرهایی که مشمول مالیات است‌اظهارنامه مالیاتی طبق نمونه‌ای که از طرف وزارت دارایی تهیه و در دسترس مؤدیان قرار خواهد گرفت به ضمیمه رونوشت مدارک مثبت مالکیت دراسفند ماه هر سال به اداره دارایی محل سکونت خود تسلیم و در صورتی که مشمول مالیات مقرر باشد مالیات متعلق را بر اساس ارزش معاملاتی‌موضوع تبصره ماده ۲۳ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ۴۵ و در صورت نبودن ارزش معاملاتی بر اساس قیمت منطقه‌ای سابق پس از وضع یک‌میلیون ریال معافیت محاسبه و به دارایی محل سکونت خود پرداخت و یک نسخه از اظهارنامه را برای هر یک از ادارات دارایی که در حوزه آنها زمین‌بایر دارد ارسال نماید.

تبصره ۱ - در مواردی که اشخاص دیگر به قائم‌مقامی مؤدی باید وظائف او را انجام دهند تسلیم اظهارنامه مزبور به عهده قائم‌مقام قانونی آنهاخواهد بود.

تبصره ۲ - در مورد مالیات اراضی سالهای ۴۶ و ۴۷ مهلت تسلیم اظهارنامه تا آخر اسفند ماه ۴۸ خواهد بود.

تبصره ۳ - تسلیم رونوشت مدارک مثبت مالکیت هر قطعه زمین در سالهای بعد در صورتی که میزان مالکیت مؤدی در آن قطعه تغییر نکرده باشدضرورت نخواهد داشت.

ماده ۲ - هر یک از ادارات دارایی مکلف است به اظهارنامه‌های واصل نسبت به قطعه یا قطعات زمینی که در حوزه آن دارایی واقع است رسیدگی وارزش معاملاتی و در صورت نداشتن ارزش معاملاتی قیمت منطقه‌ای سابق را به اداره دارایی محل سکونت مؤدی اعلام نماید.

اداره دارایی محل سکونت جمع ارزش زمین یا زمینهای بایر مشمول مالیات واقع در حوزه خود و حوزه‌های دیگر را به مؤدی ابلاغ و مالیات متعلقه رامطالبه خواهد نمود هر گاه مؤدی ظرف سی روز از تاریخ ابلاغ به تشخیص اداره دارایی تسلیم و یا مالیات متعلقه را بپردازد و یا ترتیب پرداخت آن رابدهد موضوع مختومه و در غیر این صورت مؤدی معترض تلقی و پرونده برای رسیدگی و صدور رأی به کمیسیون تشخیص مقرر در ماده ۲۴۴ قانون‌مالیاتهای مستقیم احاله خواهد شد.

رأی کمیسیون در این باره قطعی و لازم‌الاجرا خواهد بود.

تبصره - رسیدگی کمیسیون تشخیص محدود به این خواهد بود که مؤدی راجع به مساحت زمین یا تطبیق وضع آن یا فهرست ارزشهای معاملاتی یامنطقه‌ای سابق و کیفیت منطقه و موقعیت زمین اعتراض داشته باشد و کمیسیون حق نخواهد داشت که در ارزش معاملاتی یا منطقه‌ای سابق حسب‌مورد تغییری بدهد.

ماده ۳ - در مواردی که مؤدی از تسلیم اظهارنامه خودداری کند اداره دارایی هر محل نسبت به اراضی بایر واقع در حوزه خود تحقیق لازم نموده ونتیجه را با تعیین ارزش زمین به اداره دارایی محل سکونت مؤدی اطلاع خواهد داد و اداره دارایی محل سکونت نسبت به تشخیص و مطالبه مالیات‌مقرر طبق این آیین‌نامه عمل خواهد نمود.

ماده ۴ - در مورد مالکیت مشاع اراضی بایر هر یک از شرکاء به نسبت سهم خود با رعایت نصابهای مقرر در ماده ۲۱۴ مشمول مالیات خواهند بود.

ماده ۵ - هر گاه زمین در اثناء سال منتقل شود هر یک از انتقال دهنده و انتقال گیرنده در آن سال به نسبت مدت مالکیت مشمول مالیات متعلقه‌خواهند بود.

ماده ۶ - منظور از مستحدثات مذکور در تبصره ۳ ماده ۲۱۴ قانون مالیاتهای مستقیم ساختمانهایی است که لااقل یک طبقه آن مسقف شده ومجموع مساحت اعیان آن ثلث مساحت کل زمین باشد.

تبصره - در صورتی که ارزش مازاد بر مساحت مزبور به تنهایی یا با جمع ارزش سایر اراضی دو میلیون ریال و یا بیشتر باشد مازاد بر یک میلیون‌ریال طبق ماده ۲۱۴ قانون و این آیین‌نامه مشمول مالیات خواهد بود.

ماده ۷ - اراضی پارکینگها و اتوشوییها و تعمیرگاهها به شرط آنکه محصور و واجد شرایط موضوعه از طرف شهرداری و شهربانی باشند بائر تلقی‌نمی‌شود و مشمول مالیات اراضی نمی‌باشد.

ماده ۸ - مجموع مساحت اعیانی استخرهای شنا و ورزشگاه‌ها و دو برابر مساحت استخر و زمین ورزش و سایر مستحدثات از محوطه در صورتی‌که از آن بهره‌برداری کسبی شود بائر تلقی نمی‌شود و مشمول مالیات اراضی نمی‌باشد.

ماده ۹ - باغات گل و چای که دو ثلث آن زیر کشت باشد و همچنین هر قطعه زمینی که در هر صد متر مربع آن پانزده اصله درخت کاشته شده باشداز نظر اجرای تبصره ۳ ماده ۲۱۴ قانون مالیاتهای مستقیم باغ تلقی می‌شود و مشمول مالیات اراضی نخواهند بود.

تبصره - اراضی که در آن هر نوع کشت دیگر می‌شود از نظر اجرای قانون مالیاتهای مستقیم باغ محسوب نمی‌شوند و با رعایت ماده ۲۱۴ قانون‌مشمول مالیات خواهند بود. ماده ۱۰ - اراضی بایری که تا آخر سال ۱۳۴۷ در آن مستحدثات موضوع مواد ۶ و ۷ و ۸ ایجاد یا تبدیل به باغ شده‌است مادام که طبق شرایط مذکوردر این آیین‌نامه مستحدثات در آن موجود است یا از صورت باغ خارج نشده‌است مشمول مالیات اراضی بایر نخواهد بود.

ماده ۱۱ - کلیه اراضی که از اول سال ۱۳۴۸ مستحدثات موضوع مواد ۶ و۷ و۸ این آیین‌نامه در آن ایجاد شود یا تبدیل به باغ شود از تاریخ ایجادمستحدثات یا تبدیل به باغ با رعایت نصابها و شرائط مربوط مادام که در وضعیت مزبور باقی بمانند مشمول مالیات اراضی بایر نخواهند بود.

ماده ۱۲ - شهرداریهای شهرهای مشمول مالیات بر اراضی مجاز نیستند قبل از ارائه مفاصا حساب یا موافقت دارایی در مورد مالیات اراضی پروانه‌ساختمان صادر نمایند.

ماده ۱۳ - حکم ماده ۳۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵ در مورد مالیات اراضی بایر نیز جاری است.

آیین‌نامه فوق مشتمل بر سیزده ماده و شش تبصره به استناد تبصره ۴ ماده ۲۱۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۴۵٫۱۲٫۲۸ در تاریخ ۱۳۴۸٫۹.۱۹‌به تصویب کمیسیون دارایی مجلس شورای ملی رسیده‌است.

رییس مجلس شورای ملی - عبدالله ریاضی